Groene thee- en koffieconsumptie zijn wereldwijd alom populair. Deze dranken bevatten cafeïne om het centrale zenuwstelsel te activeren door adenosinereceptorblokkade, en als gevolg van de cafeïne kan verslaving of tolerantie optreden. Naast dit cafeïne-effect heeft de consumptie van groene thee en koffie altijd in het middelpunt gestaan van discussies over de gezondheid, ziekte en levensduur van de mens. Met name de catechinen in groene thee zijn betrokken bij vele biologische activiteiten zoals antioxidatie en modulatie van diverse cellulaire lipiden en eiwitten. Aldus zijn zij gunstig tegen degeneratieve ziekten, met inbegrip van zwaarlijvigheid, kanker, hart- en vaatziekten, en diverse ontstekingsziekten. Sommige rapporten suggereren ook dat dagelijkse consumptie van theecatechines kan helpen bij het onder controle houden van diabetes type 2. Andere studies hebben echter gerapporteerd dat chronische consumptie van groene thee kan leiden tot leverfalen, neuronale schade, en verergering van diabetes, wat suggereert dat de interindividuele variaties in het effect van groene thee groot zijn. Dit overzicht zal zich toespitsen op het effect van groene thee catechines geëxtraheerd uit de Camellia sinensis plant op type 2 diabetes en zwaarlijvigheid, en de mogelijke mechanistische verklaring voor de experimentele resultaten voornamelijk uit ons laboratorium. Het is te hopen dat groene thee op een geschikte manier kan worden geconsumeerd als een supplement om de ontwikkeling van type 2 diabetes en obesitas te voorkomen.