Antylopa Saiga

Saiga i jej płowy. Credit: Rich Reading

Credit: Rich Reading

Antylopy sajgonki to duże wędrowne zwierzęta roślinożerne żyjące na suchych stepowych murawach i półpustynnych pustyniach Azji Środkowej. Kiedyś występowały licznie, wędrując wraz z mamutami i tygrysami szablozębnymi po rozległych terenach rozciągających się od Wysp Brytyjskich po Alaskę. Przetrwały surowe i zmienne warunki środowiskowe przez miliony lat, a obecnie ich populacje znacznie się zmniejszają z powodu zwiększonego kłusownictwa dla mięsa, kłusownictwa samców dla ich rogów (używanych w tradycyjnej medycynie azjatyckiej) oraz naturalnych zagrożeń, takich jak choroby i zmiany środowiskowe. Mają one również znaczenie kulturowe i historyczne dla mieszkańców Azji Środkowej jako symbol tradycyjnego, koczowniczego stylu życia.

Dzisiaj na wolności pozostaje około 124 000 sztuk saigi, co oznacza spadek z ponad 1 000 000 sztuk od lat 90-tych. W 2002 r. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) sklasyfikowała sajgę jako krytycznie zagrożoną, a w 2005 r. całkowita populacja zmniejszyła się do około 30 000 osobników. W 2019 r. na 18. posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji CITES (Convention on the International Trade of Endangered Flora and Fauna, CoP18), saiga pozostaje wymieniona w załączniku II i przyjęto wniosek o ustanowienie zerowego kontyngentu eksportowego dla dzikich okazów sprzedawanych w celach komercyjnych. U.S. Fish and Wildlife Service zapewnia pomoc finansową i techniczną dla ochrony saigi od 2000 roku i nadal wspiera partnerów pracujących na rzecz przetrwania tego wyjątkowego zwierzęcia w całym jego zasięgu.

U.S. Fish and Wildlife Service zapewnia pomoc finansową i techniczną dla ochrony saigi od 2000 roku i nadal wspiera partnerów pracujących na rzecz przetrwania tego wyjątkowego zwierzęcia w całym jego zasięgu.

Krótkie fakty

Zasięg gatunku: Kazachstan, Mongolia, Federacja Rosyjska i Uzbekistan

Oszacowanie populacji: 123 450 – 124 200 (populacje doświadczają ekstremalnych wahań, partnerzy terenowi szacują, że w samym Kazachstanie w 2019 roku było ich 334 400)

Klasyfikacja IUCN: Critically Endangered

CITES Listing: Appendix II (zerowy kontyngent na dzikie okazy będące przedmiotem handlu w celach komercyjnych)

Kluczowe zagrożenia: Kłusownictwo i nielegalny handel, fragmentacja siedlisk, choroby, susze, ekstremalne temperatury

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.