Życie Dorothy Dandridge to słodko-gorzka opowieść o wzlotach kariery i społecznie wywołanych upadkach. Choć dziś jest ona pamiętana jako pionierka rozrywki, która utorowała drogę wielu czarnym aktorkom, jej sukces był często przyćmiony przez rasizm i finansowe wpadki. Chociaż Dandridge osiągnęła sławę i jej dziedzictwo jest celebrowane do dziś, mówi się, że słynna aktorka zmarła z dwoma dolarami na koncie bankowym, jak podaje ThoughtCo.
Już w młodym wieku Dandridge potrafiła śpiewać, tańczyć i grać; umiejętności, na które zwróciła uwagę kochanka jej matki, Geneva Williams. Williams uczyniła swoją misją doskonalenie naturalnych zdolności Dandridge, a wkrótce Dandridge i jej siostra Vivian założyły zespół The Wonder Children. Duet zaczął koncertować w południowych kościołach z Narodową Konwencją Baptystów.
Duet, teraz znany jako The Dandridge Sisters, miał dostać swój wielki przełom w 1935 roku, kiedy zadebiutował w Paramount w „The Big Broadcast of 1936”. Rola ta doprowadziła do innych ról w Hollywood, takich jak „Jeepers Creepers”, gdzie wystąpiły u boku Louisa Armstronga.
Siostry Dandridge miały wiele sukcesów, w tym europejskie tournee, które zostało przerwane przez II wojnę światową i rezerwacje w popularnym nowojorskim Cotton Club. Ostatecznie grupa rozpadła się, a Dorothy rozpoczęła karierę solową.
W 1942 roku Dandridge wyszła za mąż za Harolda Nicholasa, tancerza, którego poznała kilka lat temu w Cotton Club, i zaczęła budować swoją karierę solową, występując w niskobudżetowych filmach, takich jak „Four Shall Die” w 1940 roku i „Sundown” w 1941 roku. Chociaż role aktorskie były stałe, Dandridge odmówiła przyjęcia jakiejkolwiek roli, która wymagałaby od niej wcielenia się w niewolnicę lub służącą.
Rzeczy zaczęły się rozpadać dla Dandridge, po narodzinach jej córki Harolyn „Lynn” Suzanne Dandridge, w 1943 roku. Harolyn cierpiała na anoksję mózgową, stan spowodowany brakiem tlenu do mózgu podczas porodu. Stan ten oznaczał, że Harolyn będzie miała opóźnienia w mowie, problemy intelektualne i ograniczenie pamięci krótkotrwałej. Niepełnosprawność Harolyn nadwyrężyła i tak już borykające się z problemami małżeństwo Dandridge i para rozwiodła się w 1949 roku, jak podaje jej biografia.
Po rozwodzie, kariera Dandridge nabrała rozpędu, a ona sama dostała rolę Carmen w hicie „Carmen Jones” z 1954 roku. Dandridge stała się pierwszą Afroamerykanką, która trafiła na okładkę magazynu „Life”, a także pierwszą czarnoskórą aktorką nominowaną do nagrody Akademii w kategorii „Najlepsza aktorka” w wieku 32 lat.
Mimo, że Dandridge odniosła ogromny sukces, rasizm wciąż nękał jej karierę. Kiedy była w trasie, nie wolno jej było korzystać z tych samych łazienek, lobby, czy basenów, co jej nie-czarni koledzy. Nawet podczas trasy koncertowej, garderobą Dandridge była zazwyczaj szafa woźnego. Jednak Dandridge nie pozwoliła, by to ją powstrzymało; stała się pierwszą Afroamerykanką, która zatrzymała się w hotelu Waldorf Astoria i występowała w nim.
W 1959 roku, Dandridge wyszła za mąż za Jacka Denisona, właściciela upadającej restauracji. Dandridge zaczęła występować w restauracji, aby przyciągnąć klientów i mocno zainwestowała w przedsięwzięcie biznesowe Denisona. Wkrótce stał się obraźliwy, co doprowadziło do złożenia przez Dandridge pozwu o rozwód w 1962 roku. Mówi się, że w roku, w którym wyszła za niego za mąż, zarobiła 250 000 dolarów, ale pod koniec małżeństwa była spłukana i musiała złożyć wniosek o upadłość. Nie dość, że małżeństwo uszczupliło jej konto bankowe, to jeszcze zaczęła brać leki antydepresyjne i nadmiernie pić.
Dandridge zmarła 8 września 1965 roku w wieku 42 lat. Została znaleziona na podłodze w łazience przez jej menedżera, Earla Millsa, który przybył do jej domu, aby zabrać ją na zaplanowaną wizytę lekarską w związku z urazem stopy, którego doznała w Meksyku.
Śmierć Dandridge’a była początkowo uważana za skutek zatoru tłuszczowego spowodowanego złamaniem stopy. Jednak później autopsja potwierdziła, że w jej organizmie znajdowała się duża ilość leku Tofranil, antydepresantu. Nie wiadomo, czy było to przypadkowe, czy celowe. Wiadomo natomiast, że Dandridge na kilka miesięcy przed śmiercią przekazała Millsowi list, w którym prosiła go, aby przekazał wszystkie jej rzeczy matce.
Pomimo wszystkich jej sukcesów i osiągnięć, na koncie bankowym Dandridge’a w chwili jej śmierci znajdowało się w sumie 2,14$.
Dandridge została upamiętniona w filmach takich jak „Introducing Dorothy Dandridge” z Halle Berry w roli głównej i uhonorowana gwiazdą na Hollywood Walk of Fame.