U.S. Preventive Services Task Force zleciła systematyczny przegląd 168 artykułów o dość dobrej jakości, aby przeanalizować nowsze dowody dotyczące badań przesiewowych i leczenia złamań osteoporotycznych u kobiet i mężczyzn oraz zaktualizować swoje wytyczne z 2011 roku. Znaleziono przekonujące dowody na to, że testy pomiaru kości i narzędzia oceny ryzyka klinicznego są dokładne w przewidywaniu złamań osteoporotycznych u kobiet. Dla kobiet po menopauzie starszych niż 65 lat i młodszych niż 65 lat ze zwiększonym ryzykiem osteoporozy USPSTF znalazł przekonujące dowody, że badania przesiewowe mogą wykryć osteoporozę i że leczenie może zapewnić co najmniej umiarkowaną korzyść w zapobieganiu złamaniom (stopień B). W przypadku mężczyzn zgłaszają oni niewystarczające dowody na korzyści i szkody wynikające z badań przesiewowych w kierunku osteoporozy w celu zmniejszenia ryzyka złamań (stwierdzenie I).
Dr Neil Skolnik (z lewej) i dr. Aarisha Shrestha
Ważność
Osteoporoza prowadzi do zwiększonej kruchości kości i ryzyka złamań, zwłaszcza złamań biodra, które wiążą się z ograniczeniami w poruszaniu się, przewlekłym bólem, niepełnosprawnością i utratą niezależności oraz obniżoną jakością życia: 21%-30% osób, które doznają złamań biodra umiera w ciągu 1 roku. Osteoporoza jest zwykle bezobjawowa do momentu wystąpienia złamania, dlatego zapobieganie złamaniom jest głównym celem strategii badań przesiewowych w kierunku osteoporozy. Wraz z rosnącą średnią długością życia populacji Stanów Zjednoczonych, potencjalne obciążenie, któremu można zapobiec, prawdopodobnie wzrośnie w przyszłych latach.
Testy przesiewowe
Najczęściej stosowanym testem jest centralna absorpcjometria promieniowania rentgenowskiego o podwójnej energii (DXA), która zapewnia pomiar gęstości mineralnej kości (BMD) w biodrze i kręgosłupie lędźwiowym. Większość wytycznych dotyczących leczenia wykorzystuje już centralną BMD DXA do definiowania osteoporozy i progu, od którego należy rozpocząć terapie farmakologiczne w celu jej zapobiegania. Inne tańsze i bardziej dostępne alternatywy obejmują obwodową DXA, która mierzy BMD w dolnej części przedramienia i pięty, oraz ilościową ultrasonografię (QUS), która również ocenia miejsca obwodowe, takie jak kości piętowe. QUS nie mierzy BMD. USPSTF uznała, że szkody związane z badaniami przesiewowymi są niewielkie (głównie narażenie na promieniowanie związane z DXA i koszty alternatywne).
Populacja i ocena ryzyka
Przegląd obejmował osoby dorosłe w wieku powyżej 40 lat, głównie kobiety po menopauzie, bez historii wcześniejszych złamań nisko urazowych, bez schorzeń lub leków, które mogą powodować osteoporozę wtórną i bez zwiększonego ryzyka upadków.
Pacjenci o zwiększonym ryzyku złamań osteoporotycznych to osoby ze złamaniami biodra w wywiadzie u rodziców, z niską masą ciała, nadmiernym spożyciem alkoholu i palacze. W przypadku kobiet po menopauzie w wieku poniżej 65 lat, u których występuje przynajmniej jeden czynnik ryzyka, rozsądnym podejściem do określenia, kto powinien być poddany badaniom przesiewowym BMD, jest zastosowanie jednego z różnych dostępnych narzędzi oceny ryzyka klinicznego. Najczęściej badanymi narzędziami u kobiet są: Osteoporosis Risk Assessment Instrument (ORAI), Osteoporosis Index of Risk (OSIRIS), Osteoporosis Self-Assessment Tool (OST) i Simple Calculated Osteoporosis Risk Estimation (SCORE). Narzędzie Fracture Risk Assessment (FRAX) oblicza 10-letnie ryzyko poważnego złamania osteoporotycznego (MOF) na podstawie klinicznych czynników ryzyka. Na przykład, jednym z podejść jest wykonanie BMD u kobiet poniżej 65 roku życia z ryzykiem FRAX większym niż 8,4% (ryzyko FRAX u 65-letniej kobiety o średnim wzroście i wadze bez głównych czynników ryzyka).
Wśród mężczyzn częstość występowania osteoporozy (4,3%) jest ogólnie niższa niż u kobiet (15,4%). Przy braku innych czynników ryzyka, dopiero po 80. roku życia częstość występowania osteoporozy u białych mężczyzn zaczyna osiągać poziom częstości występowania u 65-letniej białej kobiety. U mężczyzn występują podobne czynniki ryzyka jak u kobiet opisane powyżej, jednak mężczyźni z hipogonadyzmem, przebytym wypadkiem naczyniowo-mózgowym i cukrzycą w wywiadzie również są narażeni na zwiększone ryzyko złamań.
.