De met de Pritzker-prijs bekroonde Italiaanse architect Renzo Piano begon zijn carrière samen met architect Louis Kahn in Philadelphia. In de jaren zeventig bundelde hij zijn krachten met Richard Rogers en creëerde hij het verbazingwekkende Centre Pompidou in Parijs, dat de architectonische conventies van die tijd op de proef stelde. Een decennium later richtte Piano zijn eigen bureau op, de Renzo Piano Building Workshop, dat kantoren heeft in Parijs, New York en Genua, Italië. Aan het hoofd van dit bureau heeft de architect een reeks spraakmakende projecten gerealiseerd, waaronder het New York Times Building in Manhattan, de Shard in Londen en het Whitney Museum of American Art in New York, die alle worden geprezen om hun vooruitstrevende vormen.
Het Centre Pompidou in Parijs, in de jaren zeventig ontworpen door Renzo Piano, Richard Rogers en Gianfranco Franchini-garde, kreeg veel aandacht vanwege zijn hightech stijl. De kleurgecodeerde, buisvormige gevel (groene buizen zijn loodgietersbuizen, blauwe leidingen zijn voor de klimaatregeling, elektrische draden zijn geel), met een lift die diagonaal naar boven klimt, lijkt rechtstreeks uit Super Mario Land te komen.