Het woord abstract verwijst in algemene termen naar iets niet-specifieks, dat geen eigen werkelijkheid heeft; daarom wordt het menselijk denken als abstract beschouwd, want uit de dingen die een mens kan waarnemen, kan hij slechts bepaalde algemene kenmerken extraheren en daaruit ideeën afleiden.
Gedachten die te maken hebben met schoonheid, liefde, verlangen, enzovoort, zijn ideeën die niet in de werkelijkheid kunnen worden waargenomen. Het zijn ideeën die nergens kunnen worden waargenomen, maar toch is de mens in staat ze te interpreteren door middel van het proces van abstractie.
Op het gebied van de kunsten heeft het woord abstract een bijzondere tussenkomst gehad, want wanneer men over abstracte kunst spreekt, heeft men het over een artistieke stijl die aspecten als kleur, structuur en vorm tracht te onderscheiden, ze nog verder uit te diepen en zo in staat te zijn de expressieve kracht ervan te accentueren en zich steeds verder te verwijderen van elke imitatie van modellen.
Voor de auteurs die de abstracte stijl aanhangen, is het belangrijkste niet om door middel van het schilderen de elementen van de natuur te symboliseren, zoals zij voor de ogen van de mens worden waargenomen, want voor de liefhebbers van abstracte kunst is het belangrijkste dat zij een zelfstandige beeldtaal kunnen scheppen, die vol is van eigen betekenissen, dat wil zeggen dat zij niet verbonden zijn met onderwerpen die in de werkelijkheid kunnen worden waargenomen of aangeraakt.
Abstracte kunst is ontstaan als een afwijzing van het realisme, dat met de opkomst van de fotografie begon af te nemen; zij wordt gedefinieerd als een objectieve kunstuiting, die vrije vormen weergeeft, ontleend aan de verbeelding van de maker. Deze artistieke stijl begon in het jaar 1910 en werd in 1950 versterkt.
Tijdens de jaren tachtig verschenen echter nieuwe vormen van abstractie op het gebied van de plastische kunsten, zoals de gevoelige abstractie, die de terugkeer van kleur bevorderde en het gevoelige deel van de kunstenaar behield; evenzo, maar met minder intensiteit, werd het abstracte getoond op andere artistieke gebieden, zoals muziek en beeldhouwkunst.
Abstracte beeldhouwkunst is gebaseerd op driedimensionaliteit, gesteund door de klassieke middelen van de beeldhouwkunst. Zoals geometrische vormen en texturen.
Abstracte beeldhouwkunst is gebaseerd op driedimensionaliteit, gebaseerd op de klassieke middelen van de beeldhouwkunst, zoals geometrische vormen en texturen.