Het is een koude winteravond.
Mijn honden gaan nog even ravotten voordat ze hun bed induiken. Wally, de 11 jaar oude Cocker Spaniel, loopt rustig de twee traptreden naar het terras op, draait zich snel om om te kijken hoe het met me gaat, en draait zijn poot op de ijzige trede.
Een klein gilletje, nauwelijks hoorbaar in de stilte van de sterrennacht, en daar gaat zijn kruisband.
Oeps, daar is ie. Een klein keffertje dat $3.000 kan kosten om te repareren.
Het meest voorkomende orthopedische probleem bij onze honden is niet gebroken botten of heupdysplasie. Het is de knie! Letsel aan de voorste kruisband (ACL), ook bekend als de craniale kruisband (CCL), komt maar al te vaak voor.
Knieblessures kunnen ingewikkeld zijn om te diagnosticeren en te repareren. Er is onenigheid over wanneer een hond moet worden geopereerd, en welke chirurgische ingreep het beste is. Als er onenigheid is over hoe een probleem op te lossen, zoals de beste manier om een hondenknie te repareren, betekent dat meestal dat we niet alle antwoorden hebben, en dat kan eigenaren frustreren. Het frustreert mij ook.
Er komt nog een factor bij: De kosten. Een operatie om de knie van een hond te herstellen begint bij duur en kan overgaan tot zeer duur. Denk aan $1.500 tot $4.000.
“Oké,” zegt de toegewijde hondeneigenaar, “dus ik hoest het geld op en dan komt het wel goed met Chesters knie, toch? Oh, en waar komt hij mee thuis? Een gipsverband of zo? Over twee weken is hij weer beter, toch?”
Niet zo snel, Chester’s vader. Wil je eerst het lastige nieuws of eerst het slechte nieuws? Chester’s knie heeft een goede kans om in orde te komen, maar het gaat een tijdje duren. En nee, het herstel is niet een wandeling in het park, om het zo maar te zeggen. Chester zal een aantal maanden beperkt zijn tot korte wandelingen in het park.
En gedurende die tijd moet Chesters algehele activiteit worden beperkt. Hij kan geen trappen lopen of vrij rondrennen. Je moet bereid zijn om hem fysiotherapie te geven, of hem naar een honden revalidatiecentrum te brengen. Na dit alles heeft elke hond die een kruisband heeft opgeblazen een kans van 30 tot 40% op het scheuren van de ACL in de andere knie.
Maar Chester struikelde gewoon!
Er is niet veel voor nodig om uw hond zijn kruisband te laten verrekken, gedeeltelijk te scheuren of volledig te scheuren. Hij kan van het bed afspringen en grappig landen. Ze kan twee trappen oplopen en struikelen. Misschien springt hij omhoog voor een frisbee, zoals hij al 1000 keer eerder heeft gedaan, maar komt verkeerd neer op zijn achterpoot.
Of misschien heeft ze een wandeling gemaakt langs de beek en is ze gestruikeld over een steen. Vaak brengt de eigenaar de hond bij mij voor wat hij denkt dat een kleine verstuiking is, om dan het verontrustende nieuws te horen over ACL verwondingen bij honden.
Denk aan een ACL als een kabeldraad of een dik stuk garen. Het is opgebouwd uit vele vezels. Soms zijn de vezels gewoon uitgerekt, gespannen of gedeeltelijk gescheurd. Sommige honden kunnen beter worden als ze een licht beschadigde kruisband hebben. Velen zullen echter voortdurend mank lopen op de poot, niet in staat zijn een normaal leven te leiden en een operatie nodig hebben.
Risicofactoren
- Zwaarlijvigheid. Dikke honden zijn vatbaarder voor knieletsel. Luister naar uw dierenarts en breng uw hond terug naar een normaal gewicht.
- Beweging. Honden moeten regelmatig, dagelijks beweging hebben. Als u wilt dat uw hond meer een atleet wordt, conditioneer hem dan zoals u zelf zou doen. Je zou niet lopen een marathon zonder training. Dat zou uw hond ook niet moeten doen.
- De weekend krijger. Laat Elmo niet de hele week op de bank slapen en hem dan op zondag de berg Rainier op laten rennen. Overdreven lichaamsbeweging bij een hond die niet dagelijks wandelt/loopt, zet hem op voor blessures, met name knieblessures.
- Genetica en bevleesdheid. Zelfs onder normale omstandigheden staat de knie van de hond meer onder druk dan die van de mens, en raakt hij gemakkelijker geblesseerd. Veel ACL-blessures bij mensen zijn atletisch van aard, maar de knie van de hond gedraagt zich in het dagelijks leven alsof hij op een basketbalveld staat. Bij een mens is er vaak een zwaar ongeluk voor nodig, zoals bij de Olympische skiër Lindsey Vonn. Nu heeft ze veel gemeen met Tiger Woods! Uw pup hoeft niet de piste of het basketbalveld op om ernstig letsel aan zijn ACL op te lopen.
Stifle What?
De knie is een complex gewricht. Als je indruk wilt maken op je vrienden, noem het dan het knieschijfgewricht. Er zijn twee kruisbanden, twee collaterale banden, de laterale en de mediale menisci, vier botten en een knieschijf (patella).
Denk aan de kruisbanden als een kriskras van twee banden die je dijbeen (bovenste bot in je been) aan je scheenbeen (onderste bot) houden. De achterste kruisband komt zelden in gevaar. Als de ACL gescheurd is, is het hele been instabiel en schuren de botten, wat ontstekingen en degeneratieve gewrichtsveranderingen veroorzaakt.
Tussen haakjes, onze viervoetige vrienden zijn net als wij met slechts twee knieën. De voorpoten van honden zijn gebouwd als onze armen. Dit klinkt misschien als een no-brainer, maar veel honden komen binnen met een elleboogblessure en hun baasjes denken dat ze “een knie” hebben bezeerd.”
Diagnostiek
De beste manier om een diagnose te stellen bij een geblesseerde knie is de goede ouderwetse manier: het lichamelijk onderzoek door uw dierenarts. Een dierenarts kan niet altijd de exacte aard of omvang van de knieblessure vaststellen, maar kan u wel advies geven over hoe verder te gaan. Als een ACL volledig gescheurd is, is dat heel duidelijk wanneer uw dierenarts de knie palppeert. Er zal een heen en weer gaande beweging in de knie te zien zijn, het zogenaamde “lade”-teken.
Maar om meer gedetailleerde informatie te krijgen over de precieze details van het letsel, d.w.z. hoeveel andere structuren erbij betrokken zijn, etc., heeft u geavanceerde beeldvorming nodig zoals MRI’s of CT’s. Dit is meestal niet praktisch voor honden, hoewel we er in de toekomst waarschijnlijk veel meer zullen doen naarmate de technologie goedkoper en gemakkelijker beschikbaar wordt.
Was YOUR Pet Food Recalled?
Controleer nu: Blue Buffalo – Science Diet – Purina – Wellness – 4health – Canine Carry Outs – Friskies – Taste of the Wild – Bekijk 200+ merken…
Kijk RECALLS NU!
Reguliere röntgenfoto’s worden meestal gemaakt om te controleren of er geen andere significante veranderingen in de knie of heup zijn, maar de exacte schade aan de kniebanden is niet te zien op een reguliere röntgenfoto.
Behandeling
Het allereerste wat uw dierenarts u waarschijnlijk zal vertellen, is om de activiteit van uw hond sterk te beperken en rust voor te schrijven. NSAID’s (niet-steroïde ontstekingsremmers) worden meestal ook voorgeschreven.
Als de dierenarts geen significante beweging in de knie, zwelling of pijn heeft gevonden, kan hij of zij een korte rustperiode aanraden om te zien of het alleen om een ernstig verstuikte knie gaat, met het voorbehoud dat veel van deze knieën niet verbeteren en geopereerd zullen moeten worden. Als uw hond binnen een week of zo weer goed op de knie loopt, is de ACL duidelijk niet ernstig gescheurd.
Als de mankheid aanhoudt zonder verbetering, moet u een afspraak maken met uw dierenarts.
Een kleine hond kan sommige ACL-blessures beter doorstaan zonder operatie, terwijl een grotere hond hoogstwaarschijnlijk chirurgisch moet worden gerepareerd. Ik vind dat de meeste honden van dertig pond of zwaarder een operatie nodig hebben.
Disclaimer: Als de ACL volledig gescheurd is, hebben zelfs kleine honden waarschijnlijk een operatie nodig, vooral als ze actief zijn.
chirurgische reparatie
Hier volgt het deel van het verhaal dat me niet bevalt. Er zijn ten minste drie operaties bekend die vaak worden gebruikt om een kruisband te repareren. Ze zijn allemaal erg verschillend, en er zijn aanzienlijke verschillen in kosten.
Ondanks dat ACL scheuren zo vaak voorkomen, en er duizenden en duizenden operaties zijn uitgevoerd om de knieën van honden te repareren, is er nog steeds geen duidelijke consensus in de veterinaire gemeenschap over welke procedure het beste is voor welke hond.
Geometrie, zegt u? In een knie?
Er zijn drie veelgebruikte procedures om een knie te fixeren:
- Laterale hechtingstechniek. Deze oudere, meer gebruikelijke en nog steeds sterk aanbevolen herstelling bestaat uit het plaatsen van een synthetische hechtdraad in de knie om de stabiliteit te herstellen in de plaats van de ACL. In de handen van een goede chirurg, wordt deze operatie aanbevolen voor veel honden, met name honden onder de vijftig pond.
- TPLO (tibial plateau leveling osteotomy). Dit is een verwijzing orthopedische procedure. Deze operatie verandert eigenlijk de conformatie van de knie. Het scheenbeen wordt doorgesneden, verplaatst en weer vastgemaakt. Indien deze operatie zonder complicaties wordt uitgevoerd, kan zij resulteren in minder artritische veranderingen, en wordt zij vaak aanbevolen voor grotere honden.
- TTA (tibial tuberosity advancement). Deze operatie vereist ook een chirurg met een gespecialiseerde opleiding. Bij deze ingreep wordt de tibia doorgesneden en in een andere hoek laten genezen, waardoor de mechanische belasting op de knie wordt verminderd. Zowel de TPLO als de TTA veranderen de geometrie van het kniegewricht. Ze zijn veel duurder dan de laterale hechting en vereisen chirurgen die speciaal in deze procedures zijn opgeleid.
Het in detail bespreken van deze operaties valt ver buiten het bestek van dit artikel. Take-home boodschap: Overweeg ten minste twee meningen wanneer uw hond wordt gediagnosticeerd met een ACL letsel, of vraag uw dierenarts of hij of zij bereid is om diepgaand te praten over ALLE opties die voor u beschikbaar zijn.
Waarschuwing: Ik denk dat sommige chirurgen direct voor de meer betrokken procedures gaan, terwijl dit niet altijd uw beste of enige optie hoeft te zijn. Zorg dat u zoveel mogelijk informatie krijgt over uw hond en de specifieke verwonding.
Herstel
Herstel gaat langzaam, met fysiotherapie die u zelf uitvoert, of met de hulp van een getrainde hondenrevalidatiearts.
Als u na de operatie wat geld over hebt, en de tijd om met uw hond naar een aantal revalidatie-afspraken te gaan, is professionele revalidatie geweldig. Het feit dat onze huisdieren PT nodig hebben na een trauma of operatie lijkt een no-brainer, maar het is een vrij nieuw gebied in de diergeneeskunde. We zullen er steeds meer van gaan doen.
Er is veel informatie op het internet die suggereert dat honden met ACL letsel geen operatie nodig hebben. Men beweert dat ze alleen fysiotherapie nodig hebben. Hoewel honden met incomplete scheuren, kleinere honden en honden die niet veel doen in het leven baat kunnen hebben bij gewichtsverlies en fysiotherapie, denk ik dat deze beweringen misleidend zijn.
Veel honden hinken voortdurend met een knieblessure, verbeteren nooit met conservatieve behandeling, of hun conditie verslechtert. Als een operatie nodig is en niet wordt uitgevoerd, kan de hond last krijgen van artritische veranderingen aan de knie, de heup en de andere poot. Dit is een pijnlijke situatie die ook zijn leven als een vrolijke, dartelende hond beperkt.
We zijn zeven weken verder na Wally’s ACL operatie en hij doet het geweldig. Wandelen met hem onder ijzige omstandigheden deze winter, en hem ’s nachts een lange trap op dragen, is niet gemakkelijk geweest, maar het is het waard geweest.
Hij komt langzaam weer terug in zijn oude routines, verdraagt zijn fysiotherapie elke dag, en zou tegen de lente weer de oude moeten zijn. Petje af voor zijn chirurg (niet ik), zijn eigenaar (ik) en voor Wally!
Deze gezondheidsinhoud voor huisdieren is geschreven door een dierenarts, Dr. Debora Lichtenberg, VMD. Het is op juistheid gecontroleerd door Dr. Pippa Elliott, BVMS, MRCVS, en is voor het laatst bijgewerkt op 4 februari 2019.