Adam Sandler, vooral bekend om zijn lange lijst van zeer populaire komische titels, was aanvankelijk doodsbang dat hij Punch-Drunk Love zou verpesten. De eigenzinnige dramedy verscheen in 2002 als opvolger van de veelgeprezen en voor meerdere Oscars genomineerde Magnolia van filmmaker Paul Thomas Anderson.
Op het moment dat de film uitkwam, was Anderson een van de grootste namen in de volgende generatie invloedrijke filmmakers in Hollywood. Naast mensen als Quentin Tarantino en Spike Jonze werd Andersons werk met elke film die hij maakte gedurfder en verfijnder. Toen Punch-Drunk Love werd uitgebracht, was het publiek er niet zeker van wat het kon verwachten. Aan de ene kant was de combinatie van Sandler en Anderson zeker een afwijking van de gevestigde normen van beide mannen. Sandler was vooral bekend door zijn eerdere werk voor SNL en een handvol van het soort ranzige komedies die later zijn kenmerkende stijl voor een periode zouden worden. Niemand had hem ooit iets zien spelen dat ook maar in de buurt kwam van Barry Egan, zijn personage in Punch Drunk Love. Egan, die heen en weer pendelt tussen tederheid en geweld, probeert verlichting te vinden voor zijn eigen mentale gezondheidsproblemen en zijn pesterige zussen in het aangezicht van een nieuwe en onverwachte romantische relatie.
Zoals Sandler vertelde op de SmartLess podcast (via Collider), lijkt het er echter op dat het publiek niet de enigen waren die het aanvankelijk vreemd vonden om Sandler in een Anderson film te zien. Tijdens het interview, onthulde Sandler dat zodra hij erachter kwam wie Anderson was, hij doodsbang werd dat hij de productie van de getalenteerde filmmaker zou verpesten. Hoewel Anderson een fan van Sandler was en hem persoonlijk had gevraagd of hij een film voor hem mocht schrijven, kreeg Sandlers twijfel de overhand nadat hij Magnolia had gezien:
“Paul was erg aardig, en hij zegt: ‘Hé, ik vond Billy Madison geweldig.’ En ik had zoiets van, ‘Oké, bedankt,’ maar ik wist niet wie hij was. Maar toen, eerlijk waar, was het 11 uur ’s ochtends en ik had niets te doen, en Magnolia kwam net uit, en ik zei: ‘Ik denk dat dit de film van dat kind is. Ik ga die zien. Het was uitverkocht, en ik zat op de eerste rij, en ik keek er naar, en ik was doodsbang, en ik dacht, ‘Oh deze kerel is verdomme beter dan ik. Ik wil hier niet in spelen. Ik ga zijn film verpesten! Holy shit!””
Onbegrijpelijk dat Sandler zich bedreigd voelde om een project aan te nemen dat buiten zijn comfortzone lag. Maar juist het feit dat het zo ver verwijderd was van waar Sandler al bekend om stond, was waarschijnlijk een van de grootste aantrekkingskrachten voor Anderson. Anderson had Punch-Drunk Love voor Sandler geschreven en kon zo inspelen op de sterke punten van de komiek. Het eindresultaat was niet bepaald een kaskraker, maar het gaf het publiek wel een heel ander beeld van Sandler als acteur. En hoewel dit niet genoeg was om Sandler’s carrière een compleet nieuwe wending te geven, liet het hem wel mogelijkheden zien in serieuzere rollen.
In termen van Anderson’s oeuvre op dit punt in zijn carrière, is niet iedereen het erover eens dat Punch-Drunk Love op hetzelfde niveau staat als veel van zijn andere films doen. Toch blijft de film een vitaal onderdeel van zowel Andersons als Sandlers carrière – al was het alleen maar om de manier waarop het de persoonlijke en creatieve groei van beide talenten belicht.
Bron: SmartLess (via Collider)
Mike Jones (1304 artikelen gepubliceerd)
Mike Jones is auteur, scenarioschrijver, wereldreiziger en cinefiel. Zijn werk is verschenen in gedrukte vorm en online in een verscheidenheid van publicaties, en hij is ook een Berlinale Talents alumnus. Cinema heeft hem altijd erg aangegrepen en naast het feit dat hij The Talented Mr Ripley vaker heeft gezien dan enig ander levend persoon, onderhoudt hij een behoorlijk gezonde fysieke mediacollectie. Zijn favoriete filmmakers zijn: Jordan Peele, David Lean, Alfred Hitchcock, Mike Leigh, Steven Spielberg, de Dardenne Brothers, Noah Baumbach, Michael Haneke, Barry Jenkins en Andrea Arnold. Mike heeft vaak een jetlag en sloeg ooit het aanbod van een A-list beroemdheid af om mee te gaan feesten na een vreemde ontmoeting op een vliegveld.
Meer van Mike Jones