Gisteren kocht ik wat gezouten pinda’s in de dop. Vandaag, terwijl ik wachtte tot het water voor mijn thee kookte, pakte ik een paar pinda’s, en een herinnering flitste voorbij. Ik was heel klein en waarschijnlijk in een dierentuin, en ik voerde een eenzame olifant een pinda terwijl ze haar slurf over het metalen hek stak. De vingervormige uiteinden van haar slurf snuffelden eerst aan mijn hand, bliezen warme adem uit en pakten toen voorzichtig de pinda.
Ik had maar één enkele pinda om aan een olifant te geven die in haar natuurlijke leven 20-30 mijl per dag zou hebben gezworven om takken van bomen te trekken, zelfs die met doornen en ze op te eten of om haar slurf te gebruiken om schors af te pellen om te eten. Ik denk dat als ze had gewild, de olifant in de dierentuin door het smeedijzeren hek had kunnen breken en alles had kunnen pakken wat ze maar wilde.
Heden ten dage doet het me pijn om olifanten in dierentuinen of achter tralies te zien, waar ze worden tegengehouden om kilometers door de bush te trekken om te foerageren. Deze constante beweging helpt hun gewrichten soepel en gezond te houden. In een dierentuin kunnen ze geen kilometers afleggen en staan ze vaak op beton, waardoor ze pijnlijke been- en voetkwalen krijgen, hun levensduur verkorten en veroordeeld zijn tot een leven van eenzaamheid.
We zeggen dat we ze in dierentuinen willen houden zodat onze kinderen kunnen leren over wilde dieren. Maar de familieleden van de olifanten die we in gevangenschap houden, worden elke dag gedood. 100 olifanten worden elke dag bejaagd voor hun ivoor. Dat aantal is exclusief de olifanten die gedood worden door trofeejagers. In dit tempo zullen ze binnen 5-10 jaar uitgestorven zijn.
Als we willen dat onze kinderen de wilde dieren leren kennen en dieren zien als een vitaal onderdeel van ons ecosysteem, moeten ze zien hoe ze ethisch worden behandeld en beschermd. Als u Africa Hope Fund steunt, helpt u kinderen op te voeden die zullen opgroeien tot goede rentmeesters van alle wilde dieren in Zambia, en laat u uw kinderen een rijke erfenis na om van te genieten. Mijn hoop is dat ze van olifanten kunnen genieten door middel van wildlife films, reservaten waar ze hun leven in vrede kunnen slijten, reizen naar het Afrikaanse continent, of in prachtige boeken die leren over olifantenfamilies, hun gevoeligheid en hun grote, enorme, hart.
Geschreven door Patricia Cole
Een Africa Hope Fund bestuurslid voor 7 jaar, Pat is een schrijfster en een natuurbehoud activiste. Na een reis naar Zambia werd ze toegewijd om Africa Hope Fund te helpen onderwijs te bieden aan de volgende generatie Afrikanen en hun toekomst veilig te stellen door de bescherming van wilde dieren. Je vindt Patricia op Facebook en Twitter, of op haar websites www.writepatwrite.com en www.patmcole.com.
Leest je dit bericht op Elephant Blog met plezier? Help ons toekomstige berichten te ondersteunen door een Patreon supporter te worden!