Als je een bier bestelt, verwacht je meestal niet dat de serveerder je vraagt of je het bier rood of groen wilt hebben. Dat wil zeggen, tenzij je in Berlijn bent. Vooral als je in een gebied bent dat populair is bij toeristen.
De laatste tijd is Berlijners een soort symbool van anti-ambacht onder de “serieuze” bier gemeenschap, vooral in de Duitse hoofdstad zelf. De tegenreactie heeft het gedegradeerd tot een afgekeurde drank die alleen door toeristen wordt gekocht, en Berliner Weisses hebben een opleving zonder siroop door ambachtelijke brouwers in Berlijn en daarbuiten gekend.
Maar de kleverig-zoete serveerstijl is niet helemaal verleden tijd. Rond eind 2018 begon KCBC in Brooklyn, New York met het aanbieden van zijn Naked Zombie, een eenvoudige Berliner, met optionele siropen in verschillende smaken. Je kunt de praktijk ook spotten bij Sidetrack Brewing in Albuquerque, Black Acre Brewing Co. in Indianapolis, en Brieux Carré Brewing Company in New Orleans.
Dus hoe komt het dat ambachtelijke brouwers bij een aantal goed aangeschreven ambachtelijke brouwerijen in de V.S. er weer mee stoeien om die siropen toe te voegen? Om een volledig beeld te krijgen, moet je kijken naar de geschiedenis van de Berliner en begrijpen waarom hij zo stroperig is geworden.
Duitslands beroemde Reinheitsgebot werd in 1516 van kracht en wordt door de geschiedenis heen beschouwd als de reden voor de stellaire reputatie van het Duitse bier. De wet bepaalde oorspronkelijk dat gerst, hop en water (later werd gist toegevoegd) de enige ingrediënten waren die brouwers in hun bier mochten gebruiken. Hoewel de wet in de eerste plaats bedoeld was om de prijs van tarwe te beschermen ten behoeve van de bakkers, had zij ook het historische effect dat zij de consument beschermde tegen bier dat met goedkope en/of onveilige toevoegingen was gemaakt, en in de afgelopen 500 jaar heeft de wet slechts in een handvol gevallen en uitzonderingen gemaakt voor andere graansoorten en ingrediënten.
Dit betekent dat het voor Duitse brouwers onmogelijk was – en vandaag de dag waarschijnlijk nog steeds is – om andere ingrediënten, zoals fruit, toe te voegen die de natuurlijke wrangheid van Berlijnse bieren tijdens het brouwproces zouden kunnen aanvullen of in evenwicht brengen. Vandaar dat de toevoeging van siroop, toegevoegd bij het serveren, eigenlijk de enige manier was om de Berlijnse pils toegankelijker te maken voor mensen die niet vertrouwd waren met of niet hielden van de zure smaak.