Wanneer je informatie van iemand anders samenvat of parafraseert in meerdere zinnen of meer, voelt het onhandig om een citaat te plaatsen aan het eind van elke zin die je schrijft. Het is ook onhandig om te lezen! Technisch gezien eist APA echter dat je lezer precies weet welke informatie je van iemand anders hebt gekregen en wanneer je die begint te gebruiken. Een citaat aan het eind van een alinea voldoet dus niet aan die eis.
Oplossing: Gebruik een lead-in aan het begin van je alinea. In principe introduceer je de bron die je samenvat of parafraseert aan het begin van de alinea. Verwijs dan terug naar de bron als dat nodig is, zodat je lezer begrijpt dat je nog steeds dezelfde bron gebruikt.
Voor voorbeelden van de “slechte”, de “lelijke” en de “goede”, zie hieronder:
Slecht. In deze alinea komt het citaat pas aan het eind voor, en de lezer weet niet precies wanneer/waar informatie uit de bron komt. Doe dit niet:
Kikkers zijn uitstekende indicatorsoorten om de gezondheid van wetlands te meten. Ze zijn zeer gevoelig voor veranderingen in pH veroorzaakt door zure regen, en ze zijn ook zeer gevoelig voor verschillende soorten vervuiling. Wanneer de kikkerpopulaties in een wetland instorten, kan men er zeker van zijn dat er iets mis gaat in het wetland. Wanneer er vreemdheden in de kikkermorfologie verschijnen, zoals kikkers met vijf poten of twee koppen, kan men aannemen dat er iets mis gaat in het wetlandmilieu (Willemssen, 2010).
Correct maar lelijk. Deze alinea is technisch correct voor APA, maar hij is moeilijk te lezen, vooral omdat de citaten in de tekst opdringerig en onhandig zijn:
Kikkers zijn uitstekende indicatorsoorten om de gezondheid van wetlands te meten. Ze zijn erg gevoelig voor veranderingen in pH veroorzaakt door zure regen, en ze zijn ook erg gevoelig voor verschillende soorten vervuiling (Willemssen, 2010). Wanneer kikkerpopulaties in een wetland instorten, kan men er zeker van zijn dat er iets mis gaat in het wetland (Willemssen, 2010). Wanneer vreemdheden in de kikkermorfologie verschijnen, zoals kikkers met vijf poten of twee koppen, kan men ook aannemen dat er iets mis gaat in het wetlandmilieu (Willemssen, 2010).
Goed. Deze alinea’s zijn “APA correct” en goed leesbaar. Merk op dat de lezer precies weet wanneer/waar informatie uit de bron wordt gebruikt:
Sample 1
Kikkers zijn uitstekende indicatorsoorten om de gezondheid van wetlands te meten. Volgens een recente studie van Willemssen (2010) zijn kikkers zeer gevoelig voor veranderingen in pH veroorzaakt door zure regen, en zijn ze ook zeer gevoelig voor verschillende soorten vervuiling. De studie merkt op dat wanneer de kikkerpopulaties in een wetland instorten, men er zeker van kan zijn dat er iets mis gaat in het wetland. Wanneer vreemde morfologieën in kikkers verschijnen, zoals kikkers met vijf poten of twee koppen, kan men ervan uitgaan dat er iets mis is in het wetland (Willemssen, 2010).
Sample 2
Kikkers zijn uitstekende indicatorsoorten om de gezondheid van wetlands te meten. Willemssen (2010) verwijst naar recent onderzoek in Wisconsin waaruit blijkt dat kikkers zeer gevoelig zijn voor veranderingen in pH veroorzaakt door zure regen, en ze zijn ook zeer gevoelig voor verschillende soorten vervuiling. Haar onderzoek geeft aan dat wanneer de kikkerpopulaties in een wetland instorten, men er zeker van kan zijn dat er iets mis gaat in het wetland. Tot slot merkt ze op dat wanneer er vreemde kikkermorfologieën verschijnen, zoals kikkers met vijf poten of twee koppen, men er ook vanuit kan gaan dat er iets mis is in het waterrijke gebied.
Voorbeeld 3
Kikkers zijn uitstekende indicatorsoorten om de gezondheid van waterrijke gebieden te meten. Willemssen (2010) heeft recent onderzoek gedaan in Wisconsin waaruit blijkt dat kikkers zeer gevoelig zijn voor veranderingen in pH veroorzaakt door zure regen, en ze zijn ook zeer gevoelig voor verschillende soorten vervuiling. Willemssen’s onderzoek geeft aan dat wanneer kikkerpopulaties in een wetland instorten, men er zeker van kan zijn dat er iets mis gaat in het wetland. Een veelzeggend citaat uit Willemssen’s onderzoek is dat “87% van de wetlands waar tweekoppige kikkers worden aangetroffen een hoge mate van milieuverontreiniging hebben” (p. 341).