Associatie tussen cervicale en thoracale somatische disfunctie bij tweedejaars osteopathische geneeskundestudenten

Context: De alomtegenwoordigheid van cervicale en thoracale somatische disfunctie vereist van osteopatische artsen een sterke kennis van regionale spinale mechanica en hun functionele en disfunctionele interrelaties.

Doelstelling: Nagaan of cervicale en thoracale somatische disfunctie gelijktijdig voorkomen, in het bijzonder somatische disfunctie van het occipitoatlantal (OA) en bovenste thoracale (T1-T4) gebied van de wervelkolom.

Methoden: Een retrospectieve analyse van de prevalentie van cervicale en thoracale somatische disfunctie gediagnosticeerd door de faculteit bij tweedejaars osteopathische medische studenten werd uitgevoerd. Somatische disfunctie werd gedefinieerd als een werveleenheid met één van de volgende palpatoire kenmerken: veranderingen in weefseltextuur, asymmetrie van beweging en relatieve positie, bewegingsbeperking, of gevoeligheid (d.w.z. TART-criteria). Voor elk gediagnosticeerd geval van somatische disfunctie werd het segmentale niveau dat het superieure segment van de betrokken werveleenheid aanduidde, genoteerd, evenals het spinale gebied (d.w.z. cervicaal of thoracaal). Beschrijvende analyses, een Pearson χ(2) test, en een regressie model met behulp van een analyse van variantie werden uitgevoerd op de gegevens.

Resultaten: Onder de 338 studenten die in de studie werden opgenomen, bleken de volgende 5 wervelsegmenten de hoogste prevalentie van somatische disfunctie te hebben: OA (257 ), C3 (257 ), T3 (247 ), T5 (226 ), en T4 (223 ). Een Pearson χ(2) test van de associatie tussen het OA wervel segment en de volgende segmenten bleek statistisch significant te zijn: AA (P=.024), C2 (P=.032), en T4 (P=.045). Een variantieanalyse toonde een statistische significantie aan tussen de prevalentie van somatische disfunctie in de bovenste cervicale zone (OA, AA, C2) en de prevalentie van somatische disfunctie in de bovenste thoracale zone (P<.001) en midthoracale (T5-T8) (P<.001) somatische disfunctie; de prevalentie van lagere cervicale (C3-C7) (P=.74) en lagere thoracale (T9-T12) (P=.085) somatische disfunctie werd niet significant bevonden.

Conclusie: Een statistisch significante associatie tussen cervicale somatische disfunctie en thoracale somatische disfunctie werd bevestigd. Bovendien was er een statistisch significante associatie tussen disfunctie van de OA en de AA, C2, en T4 wervel segmenten. Deze resultaten suggereren dat het aantal disfunctionele wervelsegmenten in de bovenste thoracale en midthoracale wervelkolom regio recht evenredig is met het aantal disfunctionele segmenten gevonden in de bovenste cervicale wervelkolom regio.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.