Astigmatisme bij baby’s en kinderen

Het is normaal dat ouders het beste voor hun kinderen willen, vooral als het gaat om hun gezondheid en welzijn. Dus als ze horen dat hun baby astigmatisme heeft, kunnen ouders zich geschokt, overweldigd en bang voelen.

Astigmatisme klinkt misschien als een groot, eng woord, maar het komt in feite heel vaak voor bij baby’s en jonge kinderen. Informatie over de oorzaken van astigmatisme bij kinderen en wat dit voor uw baby betekent, maakt het minder overweldigend om op dit nieuwe terrein te navigeren.

Dus, haal diep adem, ontspan en lees verder, ouders. We hebben u gedekt.

Wat veroorzaakt astigmatisme bij kinderen?

Op hoofdlijnen wordt astigmatisme veroorzaakt door een abnormale kromming van het hoornvlies of de lens van het oog. Er is echter geen specifieke oorzaak voor de afwijking – het is gewoon een onregelmatigheid binnen de structuur van het oog.

Hoewel het relatief vaak voorkomt dat kinderen van 6 tot 12 maanden astigmatisme hebben (ongeveer 23%), zijn er een paar factoren die de kans op astigmatisme bij kinderen kunnen vergroten.

Deze factoren zijn onder meer:

• Familiegeschiedenis – Vermoed wordt dat astigmatisme erfelijk is, wat betekent dat de eigenschap op de baby wordt overgedragen door de ouders, grootouders, enzovoort.

• Myopie – Als het kind een andere veel voorkomende brekingsafwijking heeft die “bijziendheid” wordt genoemd, kan dit de kans op astigmatisme vergroten.

• Hyperopie – Deze brekingsafwijking, ook wel “verziendheid” genoemd, is de tegenhanger van myopie. De aanwezigheid ervan bij kinderen maakt astigmatisme waarschijnlijker.

• Roken tijdens de zwangerschap – Studies hebben een verband aangetoond tussen roken door de moeder tijdens de zwangerschap en astigmatisme bij het kind na de geboorte.

De etniciteit van een kind kan ook bepalend zijn voor de waarschijnlijkheid dat het astigmatisme heeft. Uit een onderzoek naar astigmatisme in de voorschoolse leeftijd bleek dat Afro-Amerikaanse en Latijns-Amerikaanse kinderen een hoger risico op astigmatisme lopen dan niet-Hispanic Kaukasische kinderen.

Tekenen van astigmatisme bij kinderen

Het is moeilijk om astigmatisme bij kinderen vast te stellen, omdat ze meestal niet in staat zijn om de problemen die ze met hun gezichtsvermogen hebben te uiten. Gelukkig zijn er een aantal screenings die tijdens een afspraak bij de kinderarts worden uitgevoerd om te controleren of er oog- of zichtproblemen zijn.

Tussen de bezoeken door is het belangrijk om waakzaam te zijn en te letten op symptomen die op astigmatisme bij uw kind kunnen wijzen, zoals:

Lichtgevoeligheid

Individuen met astigmatisme hebben moeite met het filteren van licht, waardoor licht vaak wazig, streperig of “besmeurd” lijkt met veel schittering, waardoor het moeilijk is om scherp te stellen. Als uw kind overgevoelig lijkt voor licht, kan dat wijzen op astigmatisme.

Een oog dichtknijpen of scheelzien

Bij kinderen die oud genoeg zijn om hun eigen methoden van gezichtscorrectie uit te proberen, komt het vaak voor dat ze een oog dichtknijpen of bedekken om te proberen scherp te stellen. Het hoofd naar één kant kantelen is een ander teken dat ze een wazig zicht proberen te corrigeren.

Dit kan gebeuren bij televisiekijken, lezen of zelfs wanneer ze u van een afstand aankijken.

Wrijven in de ogen

Wrijven in de ogen is op elke leeftijd een teken van vermoeide ogen. Als u merkt dat uw kind in zijn ogen wrijft terwijl het zich op een voorwerp concentreert, kan dat wijzen op vermoeide ogen, wat waarschijnlijk het gevolg is van een ongecorrigeerd zichtprobleem.

Het is ook een goede gewoonte om uw kind aan te moedigen niet in de ogen te wrijven, omdat dit schade kan toebrengen aan het oog of de ogen en het omliggende weefsel.

Te dicht bij een digitaal scherm of boek zitten

Als uw kind het nodig vindt om een boek of tablet recht voor zijn gezicht te houden of onredelijk dicht bij de televisie te zitten, kan dit wijzen op een probleem met het gezichtsvermogen. Het licht van de tv of de kleine lettertjes van een boek kunnen wazig overkomen op een kind met astigmatisme, zodat het kind het gevoel heeft dat dichterbij gaan zitten zal helpen.

Als u een van deze gedragingen opmerkt en uw kind kan praten, vraag hem er dan naar: Waarom doen ze het? Helpt het als ze het doen? Doet het pijn als ze het niet doen? Als u met uw kind praat over eigenaardige gewoonten met betrekking tot zijn gezichtsvermogen, kan dat helpen om een belangrijk probleem aan te wijzen. En als ze nog niet oud genoeg zijn om te praten, kunt u uw zorgen voorleggen aan hun oogarts of kinderarts.

Gevraagd: Kinderen en technologie: Bescherm de ogen van uw kind

Groeien baby’s en kinderen uit astigmatisme?

Het positieve hieraan is dat kinderen over het algemeen uit astigmatisme groeien. Zoals eerder vermeld, heeft ongeveer 23% van de baby’s tussen 6 en 12 maanden astigmatisme. Naarmate kinderen groeien en hun ogen zich ontwikkelen, corrigeert de brekingsafwijking zichzelf, waardoor de statistiek daalt tot slechts 9% rond de leeftijd van 5 tot 6 jaar.

Hoewel het gebruikelijk is dat astigmatisme vanzelf verdwijnt, moeten ouders hier niet noodzakelijkerwijs op vertrouwen. Het in de gaten houden van het visuele gedrag van uw kind kan mogelijk het gezichtsvermogen van uw kind redden, om nog maar te zwijgen over de (soms letterlijke) hoofdpijn van uw kind dat moet omgaan met een beperkt gezichtsvermogen. Ernstig astigmatisme kan bij kinderen leiden tot amblyopie (lui oog), wat problemen kan opleveren voor hun gezichtsvermogen als er geen goede behandeling wordt gezocht.

Net zoals het mogelijk is voor een kind om over astigmatisme heen te groeien, is het ook mogelijk dat het dat niet doet, maar dat is niets om je zorgen over te maken. Kinderen met minder ernstige gevallen van astigmatisme zullen waarschijnlijk geen behandeling of correctie nodig hebben – het kind kan een gelukkige, productieve jeugd hebben zonder astigmatisme.

Maar zelfs in kleine gevallen moet het veranderende of verslechterende gezichtsvermogen in de gaten worden gehouden voor het geval corrigerende maatregelen nodig zijn.

Gevraagd: Astigmatisme FAQs

Pagina bijgewerkt september 2020