Interferonen zijn eiwitten die op natuurlijke wijze door het menselijk lichaam worden geproduceerd. Ze worden afgegeven door witte bloedcellen om de reactie van het immuunsysteem op infecties te veranderen.
Gamma-interferon, dat vrijkomt aan het begin van een immuunreactie, bevordert ontstekingen in het aangevallen weefsel. Bèta-interferon (soms ook wel interferon-bèta genoemd), dat aan het eind van een immuunaanval vrijkomt, blokkeert de werking van gamma-interferon en helpt de ontsteking en de immuunreactie van het lichaam te verminderen.
Vijf geneesmiddelen voor bèta-interferon zijn ontwikkeld voor de behandeling van relapsing multiple sclerose:
- Avonex (interferon bèta 1a)
- Rebif (interferon bèta 1a)
- Plegridy (peginterferon bèta 1a)
- Betaferon (interferon bèta 1b)
- Extavia (interferon bèta 1b)
In het verleden, is de term ‘bèta-interferonen’ soms losjes toegepast op alle oorspronkelijke ziektemodificerende geneesmiddelen voor MS, waaronder Copaxone (glatirameeracetaat). Hoewel Copaxone een soortgelijk effect heeft, is het geen interferon.
Sommige mensen met multiple sclerose ontwikkelen antilichamen (neutraliserende antilichamen genoemd) tegen de bèta-interferon-medicijnen die de effectiviteit van de behandeling kunnen verminderen.