Behandelingsopties voor cervicale artrose zijn doorgaans afhankelijk van de ernst van de symptomen en hoe vaak deze het dagelijks leven verstoren. Meestal volstaan niet-chirurgische behandelingsopties voor het beheersen van cervicale artrose. In gevallen waarin de pijn verergert en verschillende behandelingsmethoden over een periode van 6 tot 12 weken ineffectief zijn gebleken, kan chirurgie als laatste redmiddel worden overwogen.
Zie behandeling tegen nekpijn
Anterieure cervicale discectomie met fusie helpt bij het verlichten van de druk op de zenuwwortel in de nek.
Kijk: Anterieure cervicale discectomie en fusie (ACDF) Video
Nonchirurgische behandelingsopties
Als de symptomen van cervicale artrose mild zijn, omvatten de gebruikelijke behandelingen een of meer van de volgende zaken:
- Rust wanneer de symptomen opspelen. Soms is het kortstondig beperken van nekbewegingen, bijvoorbeeld een middag of een dag, voldoende om de ontsteking weer te laten afnemen en de pijn te laten verdwijnen.
- Koude- en/of warmtetherapie. Sommige mensen geven de voorkeur aan een cold pack, vooral na een activiteit die pijn oplevert, om de ontsteking te minimaliseren. Andere patiënten geven de voorkeur aan warmte, zoals een verwarmingskussen of warmtewikkel; of vochtige warmte, zoals een vochtige warmtewikkel voor de nek of een warm bad of douche.
Zie Warmtetherapie Koudetherapie
- Medicijnen die zonder recept verkrijgbaar zijn. Niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID’s), zoals ibuprofen (bijv. Advil), naproxen (bijv. Aleve) of COX-2-remmers (bijv. Celebrex), kunnen helpen de pijn te verlichten van de ontsteking die meestal gepaard gaat met artritis. Acetaminophen (bv. Tylenol) is een andere pijnstiller die zonder recept verkrijgbaar is en kan helpen.
Zie Medicijnen tegen rugpijn en nekpijn
- Actieve levensstijl. Matige lichaamsbeweging is goed voor de gewrichten, waaronder de facetgewrichten in de nek. Hoewel rust soms noodzakelijk is tijdens een pijnlijke opflakkering, vermindert het inbouwen van meer beweging in een dagelijkse routine vaak de pijn van cervicale artrose op de lange termijn. Zo kan een wandelschema een goede manier zijn om de dagelijkse activiteit te verhogen en op natuurlijke wijze endorfine op te wekken die goed voelt.
Zie Nekoefeningen voor Nekpijn
Als de symptomen van cervicale artrose gematigder en hardnekkiger zijn, kunnen andere behandelingsopties omvatten:
- Activiteitenaanpassing. Soms kan het beperken of elimineren van bepaalde activiteiten de ergste flare-ups voorkomen. Iemand kan bijvoorbeeld merken dat een bepaalde zwemslag de nek op een zodanige manier verdraait dat dit meer pijn veroorzaakt dan andere zwemslagen. In dat geval moet de problematische zwemslag in de toekomst worden beperkt of helemaal worden vermeden. Iedereen is anders in termen van welke activiteiten meer problematisch kunnen zijn voor het triggeren van cervicale artrose symptomen.
- Fysiotherapie. Een fysiotherapeut of andere medische professional kan een programma van oefeningen en stretching opstellen dat gericht is op de specifieke behoeften van de patiënt. Wanneer de nekspieren sterker en flexibeler worden, zullen ze minder snel verkrampen en pijn veroorzaken.
Zie Fysiotherapie voor verlichting van nekpijn
- Medicijnen op recept. Een arts kan opioïden voorschrijven, ook wel narcotica genoemd, die de pijnreceptoren in de hersenen blokkeren. Een andere optie zijn spierverslappers op recept, die pijnlijke spierkrampen in de nek en de omliggende spieren verminderen. Pijnstillers op recept zijn meestal een kortetermijnoplossing en worden niet aanbevolen op een continue basis.
Zie Opioïde pijnmedicatie
- Radiofrequente ablatie (RFA). Bij een minimaal-invasieve RFA-procedure wordt via een naaldtip warmte afgegeven om laesies te creëren op de kleine zenuwen die naar het facetgewricht lopen. Deze procedure voorkomt dat deze zenuwen pijnsignalen naar de hersenen sturen. Hoewel RFA een langduriger verlichting van de pijn kan geven dan een zenuwblokkade of een facetgewrichtinjectie, is het toch een tijdelijke oplossing omdat de zenuwen zich waarschijnlijk binnen een jaar of twee zullen regenereren. RFA wordt meestal pas geprobeerd nadat een mediale tak zenuwblok en/of facetgewricht injectie succesvol is geweest voor de patiënt en dus het facetgewricht als de waarschijnlijke oorzaak van de pijn is geïdentificeerd.
Zie Radiofrequency Ablation (RFA): Procedure and Recovery
Dit is geen volledige lijst van behandelingsmogelijkheden. Er bestaan nog vele andere, waaronder manuele manipulatie en massage. De meeste mensen met cervicale artrose zullen verlichting vinden en de symptomen beheersen door meerdere soorten behandelingen te combineren.
Zie Zachte Chiropractische Technieken voor Nekpijn
Chirurgische Behandelingsopties
Terwijl cervicale artrose de neiging heeft chronisch te zijn, zijn de symptomen zelden zo ernstig dat een operatie nodig is. Voor patiënten met ernstige symptomen die hun vermogen om te functioneren belemmeren, zoals gevoelloosheid of zwakte die doorwerkt in de arm of hand, kan een operatie een optie zijn.
Zie Chirurgie bij Nekpijn
Twee veel voorkomende chirurgische behandelingsopties zijn:
- Anterieure cervicale discectomie en fusie (ACDF). Een chirurg benadert de voorkant van de nek en verwijdert de tussenwervelschijf op het wervelniveau waar de degeneratieve veranderingen ernstige klachten veroorzaken. De schijf wordt dan vervangen door een afstandhouder die voldoende hoogte behoudt om de nekzenuwwortels ongehinderd te laten passeren, en het wervelniveau wordt gefuseerd zodat er geen verdere beweging (noch degeneratie) mag optreden.
Zie ACDF: Anterior Cervical Discectomy and Fusion
- Posterior cervical laminectomy. Een chirurg benadert de halswervelkolom vanaf de achterkant van de nek en verwijdert het achterste deel van de wervel (lamina en doornuitsteeksels) om meer ruimte te geven en het ruggenmerg te decompresseren. Als de stabiliteit van de wervelkolom een punt van zorg is, kan de laminectomie worden gecombineerd met een spinale fusie.
Zie Posterior Cervical Laminectomy
Halsoperatie is over het algemeen een veilige ingreep, maar alle operaties brengen risico’s met zich mee. De patiënt en de arts zullen de mogelijke voordelen en risico’s moeten bespreken alvorens een definitieve beslissing over een operatie te nemen.