What do medical schools look for?
It’s also useful to think of factors that medical school admissions officers consider important through a tiered lens:
-
Tier one of importance: GPA, MCAT score, medical school personal statement
-
Tier two of importance: letters of recommendation, extracurricular activities including clinical or service-based volunteering and scientific research
-
Tier three of importance: undergraduate institution reputation (particularly when it comes to perceived academic rigor and grade inflation), undergraduate major
The ideal med school candidate needs to have something more than stats that meet or exceed a school’s average GPA and MCAT score. Deze twee factoren zijn een gegeven en het absolute minimum van de strenge eisen die Amerikaanse medische scholen aan hun toekomstige studenten stellen.
Maar daarnaast willen medische topscholen ook studenten die duidelijk blijk geven van vasthoudendheid, intellectuele capaciteiten, inzicht in de verantwoordelijkheid van een arts, duidelijke communicatieve vaardigheden, een sterk moreel karakter, een echt begrip van hypothese-gedreven wetenschappelijk onderzoek, en leiderschap.
Een school bepaalt dus het soort ervaringen dat een premed-student kan opdoen. Dus in plaats van je af te vragen of een school “goed genoeg” is om je op de medische faculteit te krijgen, moet je het volgende vragen:
-
Kan ik op deze school aan onderzoek werken waar ik enthousiast over ben?
-
Kan ik vakken volgen die me uitzonderlijke lees- en schrijfvaardigheden geven, en het vermogen om op een gracieuze manier over te brengen wie ik ben en wat ik belangrijk vind?
-
Zijn er ziekenhuizen en klinieken verbonden aan de instelling waar ik stage kan lopen en artsen kan schaduwen?
-
Zal ik door middel van extracurriculaire activiteiten voor de medische faculteit in staat zijn om leiderschapsfuncties te vervullen waarmee ik toekomstige medische faculteiten kan laten zien dat ik een innovatieve, meelevende arts van de toekomst zal zijn?
Het belang van je MCAT-score
Een laatste overweging is hoe medische scholen de betekenis van je GPA inschatten, gezien de reputatie van je bachelor-instelling. Een 3.79 van het MIT, een school die berucht is om zijn cijferdeflatie en om het feit dat ze maar heel weinig voldoendes geven, kan voor een toelatingscommissie indrukwekkender zijn dan een 3.85 van de University of Iowa of Dartmouth.
Als onze hypothetische MIT-student met een 3.79 echter ook een 507 haalt op de MCAT, zal dat een factor zijn die hem afschrikt van zijn kansen. De reputatie van geen enkele undergraduate instelling is krachtig genoeg om een slechte GPA of MCAT-score goed te maken.
De MCAT fungeert als een grote gelijkmaker in de ogen van toelatingscommissies van medische scholen. Het biedt een gestandaardiseerde context voor elke kandidaat, ongeacht de school, het geografische gebied en de levensstijl waar ze vandaan komen. Daarom is goed scoren op de MCAT essentieel om toegelaten te worden tot de medische faculteit van je dromen.
Ivy League vs. staatsschool: wat is beter voor de medische faculteit?
Stel je dit scenario eens voor: Shailaja, een hoog presterende middelbare school studente, heeft zich aangemeld bij verschillende universiteiten. Ze kreeg een gratis toelating voor haar staatsschool en een toelating van een Ivy League met slechts minimale financiële steun. Wetende dat ze naar de medische faculteit zou gaan, welke route was dan de beste?
Scenario A: Laten we zeggen dat Shailaja besloot om naar de prestigieuze Ivy League school te gaan. In haar laatste jaar heeft ze een GPA van 3,5. Ze doet de MCAT en haar score is 510. Tijdens haar undergraduate carrière heeft ze deelgenomen aan een paar clubs, maar ze heeft niet veel onderzoekservaring opgedaan. Ze is op dit moment geen gedoodverfde kandidaat voor een medische opleiding.
Scenario B: Shailaja merkt dat de openbare school die haar een volledige beurs biedt, verbonden is aan een prestigieus ziekenhuis, en dit, in combinatie met haar wens om niet meer studieschuld op zich te nemen dan nodig is, bepaalt haar beslissing om daarheen te gaan. Hoewel deze school de reputatie heeft dat feesten belangrijker is dan academische studies, houdt Shailaja het hele laatste jaar een 4.0 vol en eindigt ze met een cumulatief GPA van 3.82 en een wetenschappelijk GPA van 3.75. Ze maakt zich echter zorgen over de vraag of haar GPA als sterk zal worden gezien op dezelfde manier als een 3.82 van een zeer concurrerende privéschool zou worden gezien. In vier jaar tijd loopt ze twee onderzoeksstages en één klinische stage. Ze richt een club op voor dienstreizen en houdt haar passie voor schilderen in stand door studiokunstlessen te volgen, om uiteindelijk haar werk tentoon te stellen in de studentengalerie. Shailaja doet de MCAT in de zomer van haar laatste jaar en behaalt een 518.
Haar goede MCAT-score laat elke toelatingscommissie zien dat ze op hetzelfde niveau kan concurreren als iedereen van een Ivy League-school. Met haar GPA, MCAT, en buitenschoolse activiteiten, is Shailaja een uitstekende kandidaat voor top medische scholen.
Eindgedachten
Ten slotte kan de vraag hoeveel je bachelor-instelling ertoe doet met één woord worden beantwoord: enigszins. Het is van belang in termen van de middelen die het premiers kan bieden en het psychologische voordeel dat het kan bieden, gezien het vooroordeel dat de meeste mensen hebben ten gunste van sterke merknamen. Het is echter aan elke individuele student om het beste te maken van zijn tijd aan de door hem gekozen instelling. Het maakt niet uit naar welke school je gaat, je zult moeten aantonen dat je academisch, sociaal en intellectueel bent voorbereid op de studie geneeskunde.