Bogey to Blow-Up

Er zit een hele geschiedenis achter de golftermen bogey, par, birdie, eagle en albatross.

Bogey en par stonden centraal in de ontwikkeling van handicapping, gepionierd door de LGU. De moderne betekenis van drie van de termen – bogey, birdie en eagle – komt van hun gebruik in de VS.

Bogey Par Birdie Eagle Albatross

Bogey

“Bogey” was het eerste slagsysteem, ontwikkeld in Engeland aan het eind van de 19e eeuw. De volledige geschiedenis wordt gegeven in Robert Browning’s History of Golf 1955.

In 1890 vatte de heer Hugh Rotherham, secretaris van de Coventry Golf Club, het idee op om het aantal slagen op elke hole dat een goede golfer zou moeten nemen te standaardiseren, wat hij de ‘ground score’ noemde.

Dr Browne, secretaris van de Great Yarmouth Club, nam het idee over en met instemming van de golfers van de club werd deze wedstrijdstijl daar geïntroduceerd voor gebruik in matchplay. Tijdens een wedstrijd riep Mr CA Wellman (mogelijk Major Charles Wellman) tegen Dr Browne uit: “Deze speler van jou is een echte Bogey man”. Dit was waarschijnlijk een verwijzing naar het gelijknamige onderwerp van een Edwardiaans music hall lied “Hush! Hush! Hush! Here Comes the Bogey Man”, dat in die tijd populair was. Zo werd in Yarmouth en elders de ground score bekend als de bogey score.

Een ‘bogle’ was al in de 16e eeuw een Schotse goblin en een ‘bogey-man’ was een veelgebruikte term voor een goblin of duivel. Golfers uit die tijd dachten dat ze tegen een ‘Mister Bogey’ speelden als ze zichzelf met de bogey-score vergeleken. Dit maakte de invoering mogelijk van bogey-wedstrijden, die wij handicapwedstrijden of stablefords zouden noemen.

Op 2 januari 1892 meldde The Field dat ‘een nieuwigheid werd geïntroduceerd in de vorm van een bogeytoernooi om een prijs. … Veertien paren gingen van start, maar de bogey versloeg ze allemaal.’

In 1892 werkte kolonel Seely-Vidal, de Hon Secretary van de United Servic es Club in Gosport, de ‘bogey’ ook uit voor zijn baan. De United Club was een dienstenclub en alle leden hadden een militaire rang. Ze konden zich niet meten met een ‘Mister’ Bogey of hem als lid hebben, dus kreeg ‘hij’ de erenaam van Kolonel. Zo werd de term ‘Kolonel Bogey’ geboren.

Later, in het midden van de 20e eeuw, werd bogey gebruikt als de term van iemand boven pari.

Par

Par is afgeleid van de beursterm dat een aandeel boven of onder zijn normale of ‘par’-waarde kan staan. In 1870 vroeg de heer AH Doleman, een golfschrijver, aan de golfprofessionals David Strath en James Anderson, welke score ‘The Belt’, toen de winnende trofee voor ‘The Open’, zou winnen in Prestwick, waar het voor het eerst jaarlijks werd gehouden van 1861 tot 1870. Strath en Anderson zeiden dat perfect spel een score van 49 zou moeten opleveren voor de twaalf holes van Prestwick. De heer Doleman noemde dit ‘par’ voor Prestwick en vervolgens won Young Tom Morris met een score van twee slagen ‘over par’ voor de drie ronden van 36 holes.

Hoewel het eerste genoteerde gebruik van het woord “par” in golf in Groot-Brittannië was en dateert van vóór de bogey, doet het huidige ratingsysteem dat niet en werd de par-standaard pas later verder ontwikkeld. Het was de Ladies Golf Association, die vanaf 1893 begon met het ontwikkelen van een nationaal handicappensysteem voor vrouwen. Tegen het einde van de eeuw was het grotendeels ingevoerd. The Men’s association, founded in 1894, followed suit a few year’s later.

In 1911, the United States Golf Association (Men) of the day laid down the following very modern distances for determining par:

Up to 225 yards	Par 3
225 to 425 yards	Par 4
426 to 600 yards	Par 5
Over 601 yards	Par 6

As golf developed, scores were coming down, but many old British courses did not adjust their courses or their bogey scores, which meant good golfers and all the professionals were achieving lower than a bogey score. This meant the US had an up-to-date national standard of distances for holes, while the British bogey ratings were determined by each club and were no longer appropriate for professionals. De Amerikanen begonnen te verwijzen naar een boven par als een bogey, tot grote ergernis van de Britten.

In 1914 waren de Britse golftijdschriften aan het pleiten voor een ratingsysteem vergelijkbaar met dat van de VS. De Eerste Wereldoorlog 1914-18 kwam er echter tussen en het duurde tot 1925 voordat een Golf Unions’ Joint Advisory Committee van de Britse Eilanden werd gevormd om Standard Scratch Scores (SSS) toe te kennen aan golfbanen in Groot-Brittannië en Ierland. Vandaag staat dit comité bekend als de Council of National Golf Unions (CONGU). Het zijn de Golf Unions van elk land (en niet de Royal and Ancient) die pars en handicaps bepalen.

Birdie

“Birdie”, wat een score van één slag onder Par betekent, komt van de vroeg 20e eeuwse Amerikaanse slang term “bird”, wat iets uitstekends betekent. De september 1911 editie van Maclean Magazine beschreef een golf shot als – ‘”bird” straight down the course, about two hundred and fifteen yards.’

De Country Club in Atlantic City maakt aanspraak op het eerste gebruik van het woord ‘birdie’ zelf, zoals vermeld op de website van de USGA. In 1962 berichtte het US greenkeepers’ magazine over een gesprek met A B Smith. Hij vertelde dat hij in 1898/9 samen met zijn broer William P Smith en hun vriend George A Crump, de latere bouwer van Pine Valley, op de par-vier tweede hole van Atlantic City speelde, toen het tweede schot van Ab Smith binnen centimeters van de hole ging. Smith zei “That was a bird of shot” en beweerde dat hij dubbel geld zou krijgen als hij won met één onder par, wat werd afgesproken. Hij sloeg zijn putt en won met één onder par en de drie noemden zo’n score daarna een “birdie”. De Atlantic City Club dateert het evenement van 1903.

In 1913, was de term de Atlantische Oceaan overgestoken en Bernard Darwin schreef in het septembernummer 1913 van Country Life over een bezoek aan de VS

“Het duurt een dag of twee voordat de Engelse toeschouwer begrijpt dat …. een ‘birdie’ een hole is die in een slag onder par wordt gedaan.”

Zeearend

“Eagle”, een score van twee onder par voor een bepaalde hole, was duidelijk de uitbreiding van het thema van vogels voor goede scores van een “birdie”. Het zou voor Amerikaanse golfers vanzelfsprekend zijn om aan de adelaar te denken, die hun nationale symbool is en de term lijkt zich pas kort na de ‘birdie’ te hebben ontwikkeld.

Ab Smith (zie Birdie hierboven) zei dat zijn groep naar twee onder verwees als een ‘eagle’.

Tegen 1919 werd de term in Groot-Brittannië geïntroduceerd, zoals toen de heer H D Gaunt’s het gebruik van ‘birdie’ en ‘eagle’ uitlegde die hij in Canada ontmoette. Gedurende vele jaren werd de eagle steeds als Amerikaanse term geïntroduceerd, zoals in 1922 toen Cecil (Cecilia) Leitch een putt voor een 3 op een par-5 hole beschreef als ‘securing what is known in American golfing parlance as an “eagle”‘ (Golf XII 1922 p 202).

Albatross

Albatross is de term voor drie onder par en is een voortzetting van het birdie- en eagle-thema, maar is in feite een Britse term. Ab Smith zei dat zijn groep de uitdrukking ‘double eagle’ gebruikte voor three under (zie Birdie hierboven), wat nog steeds de term is die de meeste Amerikanen gebruiken en de naam voor hun Double Eagle Club (lidmaatschap alleen op uitnodiging).

Three under par is een zeer zeldzame score en een albatros is een zeer zeldzame vogel. De precieze oorsprong is onduidelijk, maar de eerste bekende verwijzing in 1929 geeft aan dat het al enige tijd voor die tijd in gebruik was. John G Ridland, die in 1934 in India een ‘albatros’ scoorde, theoretiseerde dat het de introductie van clubs met stalen shaft was in de jaren 1920 die deze score algemeen genoeg maakte om er een naam voor te bedenken.

De eerste ‘albatross’-score die als zodanig in de pers werd vermeld, komt uit Zuid-Afrika toen E. E. Wooler in de zomer van 1931 een hole-in-one scoorde op de 18e hole van de Durban Country Club, die een par-4 is. Het kostte 40 pond aan drankjes, maar als hij had geweten dat hij geschiedenis schreef, zou hij dat niet erg hebben gevonden.

Meer details over de eerste albatrossen, staan in The Albatross has Landed in News section.

De Whaup en Dubbele Bogeys

Er zijn geen standaard termen voor 2 of 3 of meer over Par ontstaan. Het zijn gewoon dubbele en driedubbele Bogeys. Afhankelijk van hoe goed je bent, is alles boven de 7, 8 of 9 een ‘Blow-up’ of een ‘Disaster’.

Joyce Wethered stelde ooit voor om een hole-in-one een Curlew te noemen, in het Schots bekend als een ‘Whaup’, wat, hoewel passend, niet aansloeg.

Het lijkt erop dat golftermen op dezelfde manier in zwang zijn geraakt als er nieuwe woorden worden uitgevonden en gebruikt op het internet. Als ze goed klinken, gaan mensen ze gebruiken. Waar we niets over horen zijn alle termen, zoals beantops, die het nooit gehaald hebben omdat ze niet aansloegen. Alleen de toekomst kan uitwijzen welke van de termen die wij creëren over honderd jaar nog steeds in gebruik zullen zijn.