Cantharidin is een natuurlijk toxine dat wordt geproduceerd door de blaarkever. Het heeft zowel vesicerende als keratolytische eigenschappen doordat het acanthloysis induceert door zich te richten op de desmosomale dichte plaque, wat leidt tot loslating van de desmosomen van de tonofilamenten. Er zijn twee vloeibare preparaten voor dermatologisch gebruik beschikbaar, Canthacur (0,7% cantharidine) en Canthacur PS (1% cantharidine 30%/salicylzuur/2% podofylotoxine). Het eerstgenoemde preparaat is geïndiceerd voor de behandeling van gewone wratten, periunguale wratten en molluscum contagiosum, terwijl het krachtiger laatstgenoemde preparaat alleen is geïndiceerd voor plantaire wratten. Beide preparaten kunnen pijnloos worden toegepast en leveren resultaten op die vergelijkbaar zijn met andere behandelingsmethoden voor wratten en molluscum contagiosum; geen van beide preparaten is echter goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA). Het uitblijven van goedkeuring door de FDA zou verband kunnen houden met de toxische effecten na orale inname, waaronder ulceratie van het maag-darmkanaal en het urogenitale stelsel, alsook verstoring van de elektrolyten- en nierfunctie bij mens en dier. Het werkingsmechanisme, de dermatologische indicaties, de toepassingstechnieken en de complicaties van cantharidinepreparaten worden besproken.