Cervicale spondylose met cervicale myelopathie, gewoonlijk cervicale spondylotische myelopathie (CSM) genoemd, verwijst naar een verminderde functie van het ruggenmerg als gevolg van degeneratieve veranderingen van de tussenwervelschijven en facetgewrichten in de cervicale wervelkolom (nek).
Zie Spondylose: Wat het eigenlijk betekent
In ernstige gevallen kan spondylose myelopathie veroorzaken, dat is compressie van het ruggenmerg met neurologische stoornissen tot gevolg. Kijk: Cervicale Spondylose met Myelopathie Animatie
Deze aandoening is de meest voorkomende aandoening die dysfunctie van het ruggenmerg veroorzaakt (bekend als myelopathie) en resulteert uit compressie van het ruggenmerg.
De meeste patiënten met deze aandoening zijn ouder dan 50 jaar, maar de leeftijd van begin is variabel, afhankelijk van de mate van aangeboren vernauwing van het wervelkanaal.
Het proces dat leidt tot ruggenmergcompressie is een gevolg van artritis in de nek (ook wel cervicale spondylose of degeneratieve gewrichtsziekte genoemd), die onvolledig wordt begrepen en waarschijnlijk een aantal oorzaken heeft.
Zie Cervicale artrose (nekartritis)
Factoren die leiden tot cervicale spondylose met myelopathie
Factoren waarvan gedacht wordt dat ze bijdragen aan de ontwikkeling van cervicale spondylose met myelopathie zijn onder meer:
- Normale leeftijdsafhankelijke veranderingen van de tussenwervelschijven, meestal gemanifesteerd als cervicale osteofyten (botsporen) aan de randen van de wervels
Zie Cervicale Osteofyten: Symptomen en diagnose
- Arthritis in de nek die leidt tot facethypertrofie (vergroting van de facetgewrichten)
- Dikker worden van de ligamenten rond het wervelkanaal, vooral het ligamentum flavum, die parallel loopt met verlies van discushoogte
- Translationele mechanische instabiliteit die resulteert in subluxatie (of gedeeltelijke dislocatie) van de wervellichamen
Zie Subluxatie en Chiropractie
- Kegelvormig klein wervelkanaal, waardoor het ruggenmerg van de patiënt vatbaarder is voor compressie
- Repetitieve slijtage en/of trauma die leiden tot degeneratieve veranderingen van de tussenwervelschijven en werveluiteinden
Deze veranderingen in de halswervelkolom veroorzaken vernauwing van het wervelkanaal zelf, wat leidt tot verdikking van het achterste longitudinale ligament en de vorming van botsporen (osteofyten) die het ruggenmerg samendrukken, meestal op de niveaus C4-C7. Het eindresultaat is een chronische compressie van het ruggenmerg en de zenuwwortels die leidt tot een verminderde bloeddoorstroming en neurologische tekorten die resulteren in openlijke schade in het ruggenmerg zelf.
Een verwante aandoening die vaker wordt waargenomen is ossificatie van het achterste longitudinale ligament (OPLL) die ook kan leiden tot chronische ruggenmergcompressie.