Management en behandeling
Hoe wordt Charcot foot behandeld?
Een vroege diagnose en behandeling kunnen meer schade voorkomen en misvorming en andere complicaties voorkomen. De behandeling heeft drie doelen: het gewicht van de voet halen, de botaandoening behandelen (meestal met gips; soms worden bisfosfonaten en andere supplementen gebruikt), en nieuwe voetfracturen voorkomen.
Nonchirurgische behandeling
De eerste en belangrijkste behandeling is rust of het gewicht van de aangedane voet halen (ook wel “offloading” genoemd). In een vroeg stadium van de Charcot-voet helpt ontlasten om ontstekingen te voorkomen, verergering van de aandoening tegen te gaan en misvorming te voorkomen. In latere stadia kan het beschermd dragen van gewicht (lopen in een loopschoen) complicaties van de bestaande misvorming voorkomen en nieuwe misvormingen voorkomen.
Offloading kan inhouden dat de voet in het gips wordt gezet, waardoor de voet wordt beschermd en niet kan bewegen. De patiënt draagt gewoonlijk een reeks gipsverbanden of een afneembare gipsspalk gedurende een periode van 8 tot 12 weken. Er worden krukken, een knieloper of een rolstoel gebruikt om te voorkomen dat de aangedane voet wordt belast. Het gips wordt verschillende keren verwisseld naarmate de zwelling van de voet afneemt. Het gips blijft om de voet zitten totdat de roodheid, zwelling en warmte zijn verdwenen.
Nadat het gips is verwijderd, krijgt de patiënt een recept voor schoeisel. Orthopedisch schoeisel op recept sluit goed aan op de voet en ontlast de drukpunten om een herhaling van de blessure en zweren te voorkomen. Een veelgebruikt hulpmiddel is een Charcot Restraint Orthotic Walker (CROW). De arts kan ook adviseren de activiteiten van de patiënt aan te passen om verder trauma aan de voeten te voorkomen.
chirurgische behandeling
Een operatie wordt aanbevolen voor patiënten met ernstige enkel- en voetmisvormingen die instabiel zijn en een hoog risico op het ontwikkelen van een voetzweer hebben. Bovendien, als de misvorming het gebruik van braces en orthesen moeilijk maakt, kan een operatie geïndiceerd zijn. Na de operatie moet de patiënt gedurende langere tijd vermijden het volle gewicht op de Charcot-voet te zetten.
Alle mensen met Charcot-voet moeten de rest van hun leven beschermend schoeisel dragen en extra zorg aan hun voeten besteden. Voorlichting aan de patiënt en familieleden over preventieve voetverzorging en tekenen waarop gelet moet worden, is een belangrijk onderdeel van het voorkomen van toekomstige problemen.
Wat zijn de complicaties van Charcot-voet?
Vorming in elk deel van de voet of enkel kan huidzweren veroorzaken doordat het bot tegen de schoen of de grond drukt. Wanneer de Charcot-voet de enkel treft, kan het gewricht instabiel of “slap” worden omdat weefsel het bot in het gewricht heeft vervangen. Deze zogenaamde “slappe voet” kan ook zweren veroorzaken.
Zweren genezen vaak moeilijk door complicaties van diabetes, slechte doorbloeding van de voeten, langdurig op de voeten staan en het ontstaan van infecties. Een geïnfecteerde zweer die niet geneest, kan ledemaatbedreigend zijn en zelfs leiden tot amputatie van de voet of zelfs het been.