Chinese namen bestaan uit een achternaam (xìng 姓) en een voornaam (míng 名 of míngzì 名字), die meestal in die volgorde worden weergegeven. Bij transcriptie in westers schrift worden de karakters van de voornaam soms afzonderlijk geschreven. Zo wordt Mao Zedong vaak geschreven als Mao Ze Dong.
Traditioneel konden Chinezen op andere momenten in hun leven extra namen aannemen. Daartoe behoren de zì 字 (hoffelijkheids- of stijlnaam), die men bij het bereiken van de volwassenheid kreeg, en de hào 號 (kunstnaam), een zelfgekozen bijnaam. Dit soort namen is sinds de tweede helft van de 20e eeuw zeldzaam geworden.
Chinese voornamen bestaan meestal uit twee lettergrepen (hoewel het ook gebruikelijk is om er maar één te gebruiken). Deze lettergrepen kunnen elk van de duizenden Chinese karakters zijn, zodat de combinaties bijna onbeperkt zijn. In de praktijk worden sommige karakters vaker gekozen dan andere, zoals Mei “mooi” voor meisjes. Soms wordt het eerste karakter van de voornaam gedeeld door alle leden van een generatie in een familie (broers en zussen, neven en nichten, enz.) – zie generatienaam. Chinese ouders vernoemen baby’s doorgaans niet naar familieleden of beroemde mensen.
Op deze site
Lijst van Chinese namen en betekenissen