Cryptorchidisme is het niet indalen van één of beide testikels in het scrotum bij de geboorte of kort daarna, afhankelijk van de soort, of het opstijgen van eerder ingedaalde testikels later in het leven. Het is de meest voorkomende van alle aangeboren aandoeningen bij de mens, die tussen 1 en 9% van alle geboren mannelijke baby’s vertegenwoordigt. Het komt ook veel voor bij gedomesticeerde diersoorten zoals varkens, honden en paarden. Belangrijk is dat cryptorchidisme wordt gezien als een indicatie van het foetale welzijn en in verband wordt gebracht met andere, minder vaak voorkomende aandoeningen zoals zaadbalkanker en hypospadias als onderdeel van het testiculaire dysgenese syndroom (TDS), en in verband wordt gebracht met roken door de moeder en intra-uteriene groeirestrictie. Het is waarschijnlijk ook het gevolg van blootstelling van de moeder aan hormoonontregelende chemicaliën. Verrassend genoeg weten we betrekkelijk weinig over de directe oorzaken ervan, hoewel tekortkomingen in de hormonale signalering van de foetus via INSL3 of testosteron en een complexe genetische gevoeligheid hierbij betrokken lijken te zijn. De testes kunnen unilateraal of bilateraal zijn aangedaan met anatomische stilstand overal tussen de buik tot net boven het scrotum. Het is van belang een onderscheid te maken tussen de gevolgen van cryptorchisme, die eenvoudig te wijten zijn aan het feit dat de testikels in de lichaamsholte blijven bij abdominale in plaats van scrotale temperatuur, en de gevolgen die een gemeenschappelijke foetale oorzaak hebben. De eerste zijn grotendeels te corrigeren door een vroege orchidopexie.
In deze Research Topic willen we een brede selectie artikelen samenbrengen (recensies, originele onderzoeksartikelen, commentaren en hypothesen) van de meest vooraanstaande experts op dit gebied, die alle aspecten van deze veel voorkomende aangeboren aandoening bespreken, en licht werpen op de genetische en omgevingsoorzaken, inclusief het verband met TDS en de biologische mechanismen die hierbij betrokken zijn, de sequelae, en hoe deze zich verhouden tot een optimale behandeling. We ontvangen graag aanvullende innovatieve inzendingen met betrekking tot dit onderzoeksthema.
Belangrijke opmerking: Alle bijdragen aan dit onderzoeksthema moeten binnen het bereik vallen van de sectie en het tijdschrift waarbij ze worden ingediend, zoals gedefinieerd in hun taakomschrijving. Frontiers behoudt zich het recht voor om manuscripten die buiten het bestek van de sectie of het tijdschrift vallen, in elk stadium van de collegiale toetsing naar een geschiktere sectie of tijdschrift te verwijzen.