Wanneer in de loop der menselijke gebeurtenissen . …
Menu John Dickinson
Vertegenwoordiger van Pennsylvania in het Continentaal Congres
Geboren: 13 november 1732
Geboorteplaats: Talbot County, Maryland
Onderwijs: Privé-leraren, Temple van Londen, Engeland (Advocaat)
Werk: Gekozen in de Assemblee van Pennsylvania, 1764; lid van het Stamp Act Congres, 1765; lid van het Continental Congress, 1774-1776, ’79; lid van de Assemblee van Delaware, 1780; gouverneur van Pennsylvania, 1782-1785; lid van de Constitutionele Conventie, 1787; lid van de Constitutionele Conventie van Delaware, 1792.
Overleden: 14 februari 1808
Portret van John Dickinson
John Dickinson leefde een van de meest buitengewone politieke levens van alle grondleggers van de Verenigde Staten. Het is misschien alleen vanwege zijn standvastige verzet tegen de Amerikaanse onafhankelijkheid dat hij niet wordt gevierd met mensen als Washington, Jefferson en Franklin.
Hij werd geboren in een gematigd welgestelde familie in Maryland. Zijn vader was eerste rechter bij het Hof van Pleas in Delaware. Hij studeerde rechten aan de Temple in Londen, de meest prestigieuze opleiding waar een jongeman op kon hopen. Dickinson ging in de politiek als lid van de Pennsylvania assembly in 1764, ging door met het Stamp Act Congress in 1765 waar hij de resoluties van het Stamp Act Congress opstelde. Het was ook tijdens deze periode dat hij een belangrijke reeks essays schreef, Letters of a Pennsylvania Farmer, over de niet-import en niet-export overeenkomsten tegen Groot Brittannië. Deze essays werden in 1768 in Londen gepubliceerd door Benjamin Franklin, en later vertaald naar het Frans en gepubliceerd in Parijs. In 1774 woonde hij het eerste Continental Congress bij en schreef hij een Address to the Inhabitants of the Province of Quebec. Daar schreef hij ook, in 1775, in combinatie met Jefferson, een Declaration of the Causes and Necessity of Taking Up Arms. Dickinson was tegen een afscheiding van Groot-Brittannië en deed er alles aan om de taal en het optreden van het Congres te temperen, in een poging de mogelijkheid van verzoening in stand te houden. Om die reden onthield hij zich van stemming over en ondertekening van de Onafhankelijkheidsverklaring. In wat wellicht een wrede grap was, benoemde Thomas M’Kean (een ondertekenaar van de Verklaring), toen president van Delaware, Dickinson tot Brigadegeneraal in het Continentale Leger. Zijn militaire loopbaan zou van korte duur zijn geweest.
Dickinson werd in 1779 opnieuw gekozen in het Continentale Congres en vervolgens in 1780 in de Delaware Assemblee. Hij werd in 1782 tot gouverneur van Pennsylvania gekozen en diende daar tot oktober 1785. Hij sloot zich aan bij de Constitutionele Conventie in Philadelphia in 1787 en daarna bij het koor van schrijvers die de nieuwe grondwet propageerden, in een serie van negen essays, waarbij hij de pseudoniem Fabius gebruikte. In 1792 hielp hij bij het opstellen van een nieuwe grondwet voor Delaware. Hij schreef nog een serie artikelen in 1797. Kort daarna trok hij zich uit het openbare leven terug in zijn huis in Wilmington, waar hij op 14 februari 1808 overleed. Dickinson College in Carlisle Pennsylvania is een monument te zijner nagedachtenis.