Het begint allemaal onschuldig genoeg: eerst een sniffel, dan een kriebel in je keel, en voor je het weet ben je uitgeschakeld door een of ander vervelend virus dat toevallig op kantoor rondwaart. Maar terwijl je lichaam je smeekt om thuis te blijven, suggereren de stapels werk op je bureau (en misschien zelfs je baas) iets anders.
Dus, wat doe je? Moet je je volstoppen met een niet slaperig verkoudheidsmedicijn dat in de donkere hoekjes van je rommellade ligt en het uitzuigen, of moet je je ziektekiemen thuis houden en het virus zijn beloop laten en je collega’s hetzelfde lot besparen?
Vrij nemen is een lastige zaak, vooral als het een ongeplande dag is, zoals een ziektedag. Hoewel je je baas en collega’s er niet van kunt overtuigen dat je beter thuis kunt blijven, zijn er wel een paar dingen die je kunt doen om de volgende keer dat je je beroerd voelt, zo min mogelijk op te vallen.
Ken de regels (hint: ze staan niet in het werknemershandboek)
Ik durf te wedden dat de meesten van ons met een standaardbaan van negen tot vijf ziektedagen of vrije tijd hebben als onderdeel van ons arbeidsvoorwaardenpakket.
En hoewel het technisch gezien zeker is dat je die dagen mag gebruiken, wordt het opnemen ervan vaak sterk ontmoedigd door managers, hetzij expliciet (“Ik kan niet geloven dat Susan weer een ziektedag opneemt”), hetzij impliciet (sinds de dagen van H1N1 heeft niemand zich meer ziek gemeld). Aan de andere kant, laten we eerlijk zijn: niemand wil krijgen wat jij hebt.
Hier volgt een manier om deze Catch 22 te omzeilen: voordat je dit seizoen ziek wordt, let dan goed op hoe je team op anderen reageert als zij zich ziek melden. Begint je baas meteen slecht over iemand te praten zodra ze hoort dat hij of zij thuisblijft? Maakt ze opmerkingen over die-en-die die altijd ziek is?
En, wat is haar meldingsvoorkeur? Sommige bazen (waaronder ikzelf) vinden het onprofessioneel als werknemers een e-mail sturen zonder een vervolgtelefoontje, terwijl anderen het liever bij e-mail houden om een Ferris Bueller-achtig optreden aan de telefoon te voorkomen. (Geloof me, zelfs als je echt ziek bent, klinkt het altijd een beetje geënsceneerd.)
Neem nota van wat de ene collega sympathieke beterschapswensen en de andere hatelijke opmerkingen oplevert, en je bent beter voorbereid om je baas te benaderen als je een paar dagen in bed moet blijven.
Neem de temperatuur van je team op
Wanneer je ziek bent, weet je dat. Maar terwijl jij je beroerd voelt (en denkt dat je er net zo slecht uitziet als je je voelt), hebben je collega’s dat waarschijnlijk niet in de gaten – en zijn ze misschien overrompeld als je een dag vrij moet nemen.
Het laten vallen van kleine hints zodra je iets voelt opkomen, is een prima manier om hun reacties te testen. Een terloopse opmerking dat je je een beetje uitgeput voelt, is een goed begin.
Kijk hoe je team reageert – leven ze mee, of beginnen ze te flippen omdat jullie over een paar dagen een deadline hebben?
Vergis je niet, ik suggereer niet dat hun reactie je ervan moet weerhouden om te blijven of naar huis te gaan, maar als je weet hoe ze zullen reageren als je inpakt, kun je je beter voorbereiden op je afwezigheid – en je kunt ze ook een beetje van tevoren waarschuwen.
Bedenk wel dat je dit vrij gemakkelijk kunt overdrijven. We hebben allemaal wel eens een collega gehad die altijd ziek is, ziek wordt, of paranoïde is over ziek worden. Niemand vindt het leuk om iemand de hele tijd te horen klagen, en als je dat wel doet, is de kans nihil dat iemand je serieus neemt als je echt ziek bent.
Maak het je gemakkelijk
Hoewel je niet kunt bepalen hoe je team op je afwezigheid zal reageren, kun je wel bepalen in welke staat je uitstaande werk zich bevindt voordat je vertrekt. Ziek worden gebeurt natuurlijk zelden volgens een strak schema, en dat betekent dat je in principe altijd voorbereid moet zijn op het “door een bus overreden” scenario.
Ik heb voor zowel grote als kleine bedrijven gewerkt, maar elke rol had zijn eigen unieke eigenaardigheden waar alleen ik mee wist om te gaan, wat betekende dat ik altijd voorbereid moest zijn op het onwaarschijnlijke geval dat ik door een bus overreden zou worden (of, eh, griep zou krijgen).
Om dit te doen, heb ik altijd een lijst bijgehouden van taken die meer van mijn tijd vergden, me meer verdriet bezorgden, of een paar kleurrijkere woorden ontlokten dan mijn gewone taken, en ik heb gedetailleerde instructies opgesteld over hoe ik met dergelijke situaties moet omgaan. Ik bewaar deze uitgeprint en duidelijk gelabeld in een ordner op mijn bureau, zichtbaar voor iedereen, en heb een versie opgeslagen in een gedeelde map waar iedereen bij kan.
Houd de ordner en de map up-to-date, en zorg ervoor dat je team weet dat hij bestaat. Als je je dan een paar dagen onder de dekens moet verstoppen, weet je zeker dat je team zich niet hoeft uit te sloven om uit te zoeken hoe je dat ingewikkelde rapport moet draaien waarvan je aan de drank raakte voordat je wist hoe je het moest doen. Bereid je van tevoren goed voor en zorg dat je werk georganiseerd is, dan hoef je je niet meer in te dekken terwijl je herstelt.
Ten slotte, en dat is het belangrijkste, als je je eenmaal hebt voorbereid op een paar dagen herstel buiten kantoor, is het tijd om de stekker eruit te trekken en je te richten op beter worden. Het beste wat u voor uw team kunt doen, is zo snel mogelijk weer de ster van uw leven te worden. Voelt u zich al niet beter?