Netherlands has been listed by a report of the UN Office on Drugs and Crime as a top destination for victims of human trafficking:
According to Job Cohen, the former mayor of Amsterdam, “We’ve realized this is no longer about small-scale entrepreneurs, but those big crime organizations are involved here in trafficking women, drugs, killings, and other criminal activities”.
Groups of sex workers have also worked to raise awareness of their rights. The Prostitute Information Centre, founded in the 1990s, is a prostitute-led organisation offering tours of the area and information concerning safety and the rights of the people involved. Terwijl sekswerkers in bordelen zich momenteel moeten laten registreren, is voorgesteld om escorts en kamerpersoneel zich ook te laten registreren. Sommige groepen sekswerkers zijn hiertegen gekant omdat ze vrezen dat pooiers hierdoor bevoordeeld zouden worden ten opzichte van de werknemers zelf. Jan Fisher van Red Thread merkte op: “Degenen die willen werken, weten hoe verwoestend het stigma kan zijn en zal zijn. Ze zullen proberen buiten dit systeem te werken en kwetsbaar zijn als ze worden ontdekt door de politie en de belastingdienst, en degenen die verhandeld worden kunnen door hun pooiers gedwongen worden zich te registreren zodat ze een soort legale status hebben.”
In 2007 werd op het Oudekerksplein een standbeeld onthuld met de naam “Belle”, met het opschrift “Respecteer sekswerkers over de hele wereld”.
Bijna 75% van de Amsterdamse prostituees komt uit Oost-Europa, Afrika en Azië, aldus een voormalige prostituee die een rapport over de sekshandel heeft gemaakt.
Europese burgers van de 27 lidstaten van de EU hebben op grond van de interne markt wettelijk recht op werk in Nederland, in welk werk dan ook. Burgers van andere landen moeten al een geldige verblijfsvergunning (geen bezoekersvisum) hebben om legaal in de sekshandel te kunnen werken, omdat voor de banen geen werkvergunningen worden afgegeven.
TAMPEP-onderzoek naar de herkomst van migrerende sekswerkers laat zien dat 60% van de werkers in Nederland van buitenlandse afkomst is, met het hoogste aandeel (43%) van elders in Europa. Dit is een daling ten opzichte van de 70% migranten in sekswerk zoals geregistreerd in 2006. Het rapport noemt de hoge interne mobiliteit binnen de EU als reden voor deze daling.
In 2004 heeft de Amsterdamse overheid onderzoek laten doen naar pooierij en mensenhandel in Amsterdam. Het Willem Plompe Instituut nam die taak op zich. De onderzoekers, onder leiding van professor Frank Bovenkerk, ontdekten dat vrouwen onder controle van een pooier gemakkelijk in de legale bordelen aan het werk kunnen worden gezet, waarbij de bordeelhouders zich ervan bewust zijn dat de vrouwen door pooiers worden gecontroleerd. De algemene opzet van de raamprostitutie zou nuttig zijn voor de pooiers, omdat de directe controle van de vrouwen door hun pooier hierdoor wordt vergemakkelijkt.
Een christelijke organisatie van hulpverleners, het Scharlaken Koord, heeft een speciaal ‘maatjesprogramma’ voor prostituees opgezet, waarbij de maatjes de vrouwen helpen een nieuw sociaal netwerk op te bouwen.
In september 2007 dwong de gemeenteraad van Amsterdam op aandringen van burgemeester Job Cohen, bezorgd over mensenhandel en pooierschap in de buurt, eigenaar Charlie Geerts 51 prostitutieramen te sluiten, waardoor het totale aantal ramen in De Wallen met een derde afnam. De Amsterdamse autoriteiten kochten 18 panden van Geerts, met als doel het gebied te ontwikkelen met modeontwerpers en andere luxe bedrijven.
Mariska Majoor van het Prostitutie Informatie Centrum en vertegenwoordigers van de sekswerkersrechtengroepering De Rode Draad hebben het besluit afgekeurd, omdat het de criminaliteit niet zou verminderen maar alleen zou leiden tot hogere huren en meer concurrentie voor de overgebleven ramen.
In januari 2008 kondigde de gemeenteraad plannen aan om het live sekstheater Rosso en de stripclub Banana bar in het gebied te sluiten. Plaatselijke ondernemers hebben de groep “Platform 1012” (genoemd naar de postcode van het gebied) opgericht om zich te verzetten tegen de pogingen van de Amsterdamse overheid. Uiteindelijk resulteerden de acties van het stadsbestuur in de sluiting van het Yab Yum bordeel.
Aan het eind van 2008 kondigde burgemeester Job Cohen plannen aan om de helft van de 400 prostitutieramen in de stad te sluiten vanwege vermeende criminele bende-activiteiten; ook zal een deel van de 70 cannabiscafés en seksclubs in de stad worden gesloten. Burgemeester Job Cohen: “Het is niet zo dat we van onze rosse buurt af willen. We willen het verminderen. Het is uit balans geraakt en als we niets doen, krijgen we het nooit meer onder controle”.
In 2009 kondigde het Nederlandse ministerie van Justitie plannen aan om 320 prostitutie-‘ramen’ in Amsterdam te sluiten.
Karina Shaapman, een voormalige Amsterdamse prostituee die nu gemeenteraadslid is, zei: “Er zijn mensen die echt trots zijn op de rosse buurt als toeristische attractie. Het zou zo’n prachtige, vrolijke plek moeten zijn die laat zien wat een vrije stad we zijn. Maar ik denk dat het een beerput is. Er is veel ernstige criminaliteit. Er is veel uitbuiting van vrouwen, en veel sociale ellende. Dat is niets om trots op te zijn.”
Metje Blaak, die in 2013 25 jaar in de sekshandel werkte voordat ze zich op het filmmaken stortte, zegt dat het sluiten van legale bordelen vrouwen de straat op zal jagen: “In het raam is het veilig, open. Je kunt je klanten zien. Je kunt alles zien”, zegt ze.
2019Edit
In juli 2019, meer dan tien jaar na Asschers inspanningen om verandering te brengen op de Wallen, kondigde de nieuwe burgemeester Femke Halsema een andere aanpak aan.
Ze stelde verschillende opties voor voor bewoners, sekswerkers, bedrijfseigenaren en alle andere betrokkenen. In een rapport genaamd “De toekomst van de raamprostitutie in Amsterdam” worden vier veranderingen in de buurt geschetst die serieus overwogen zouden worden. “We moeten groot durven denken – ook over het beëindigen van prostitutie op de Wallen”, zei burgemeester Femke Halsema. “Er zijn onaanvaardbare situaties ontstaan en de gemeente is bereid om na te denken over vergaande oplossingen.”