Kate en anderen die teleurgesteld zijn in hun geslacht, beschrijven het als een schuldgevoel en een slopende depressie.
“Tenzij iemand dat verlangen zelf heeft en voelt hoe het alles verterend kan zijn, kunnen ze niet begrijpen hoe het is,” zegt ze.
“Het zou zo makkelijk zijn als ik het gewoon uit kon zetten en gewoon gelukkig kon zijn.”
Geslachtenselectie is in Australië niet toegestaan, maar een ethische commissie van de National Health and Medical Research Council heeft de richtlijnen voor medisch geassisteerde voortplantingstechnologie herzien en zal mogelijk een aanbeveling doen voor verandering.
“Voor jullie bestaat ze nog niet, maar voor ons kunnen we ons geen leven zonder haar voorstellen,” schreef Kate in haar bijdrage aan de commissie.
“Het is echt een persoonlijke beslissing en het zal mensen niet kwetsen zoals mensen schijnen te denken dat het wel zo is.
“Het heeft geen invloed op de sekseverhouding en het legt geen onrealistische ideeën op aan de kinderen die worden geboren.”
In Australië is genderselectie niet beschikbaar voor paren, maar veel paren die op een bepaald geslacht hopen, proberen het geslacht van het kind te beïnvloeden door specifieke seksuele posities te gebruiken en de geslachtsgemeenschap te timen.
De wetenschap van het zogeheten “gender swaying” is nooit bewezen, maar velen proberen het nog steeds.
“We deden diëten, supplementen, timing, de Chinese kalender, de maanfase, extra oefeningen, alles wat we maar konden bedenken, alles wat we online konden vinden,” zegt Kate.
Er is zelfs een oudere vrouw in Melbourne die beweert 100 procent succes te hebben bij het manipuleren van geslachtsgemeenschap met behulp van Chinese geneeskunde.
Paren kunnen alleen via sms contact opnemen met de vrouw en dan krijgen ze te horen dat ze zich moeten verplichten tot acht face-to-face tweewekelijkse consulten, evenals een streng dieet, om hun zin te krijgen.
Kate kan het zich niet veroorloven naar het buitenland te gaan, waar geslachtsselectie via IVF legaal is, dus wacht ze op een ommekeer in het beleid hier.
Doorgaan tot extreme maatregelen
Voor de moeder van vier kinderen uit Townsville, Sarah Williams, was dit de prijs die ze moest betalen om de gezinsbalans te krijgen die ze wilde.
Sarah heeft twee jongens van negen en zeven en een tweeling van vier.
“Als ik met mensen praat, zeggen ze: ‘Wat heb jij een geluk dat je twee jongens hebt en dan ook nog eens twee meisjes’, en dan zeg ik: ‘Nee, geluk heeft daar niets mee te maken. Ik heb extreme maatregelen moeten nemen om mijn meisjes te krijgen’, zegt ze.