Dubai

Dubai, ook gespeld als Dubayy, een deelstaat van de Verenigde Arabische Emiraten (voorheen de Truciale Staten of het Truciale Oman). Het is de op één na dichtstbevolkte en grootste staat van de federatie (oppervlakte 1.510 vierkante mijl), ruwweg rechthoekig, met een frontage van ongeveer 45 mijl (72 km) aan de Perzische Golf. De hoofdstad van het emiraat, ook Dubai genoemd, is de grootste stad van de federatie. De stad ligt aan een kleine kreek in het noordoostelijke deel van de staat. Meer dan negen tiende van de bevolking van het emiraat woont in de hoofdstad en de nabijgelegen bebouwde gebieden. Dubai wordt in het zuiden en westen omringd door het emiraat Abu Dhabi en in het oosten en noordoosten door het emiraat Al-Shāriqah. Daarnaast behoort de kleine exclave (vrijstaand deel) Al-Ḥajarayn in de Wadi Ḥattá, meer dan 25 mijl (40 km) van het dichtstbijzijnde grondgebied van Dubai zelf, tot de staat.

Read More on This Topic

United Arab Emirates

…the emirate of Dubai (Dubayy) and is one of the region’s most vital commercial and financial centres, housing hundreds…

De vestiging van de stad Dubai is bekend vanaf 1799. De sjeik (Arabisch: shaykh) van het emiraat, toen nog een minderjarige, ondertekende het door de Britten gesponsorde Algemene Vredesverdrag (1820), maar het gebied was tot 1833 schijnbaar afhankelijk van Abu Dhabi. In dat jaar verliet een groep clansleden van de Āl bū Falāsāh van de Banī Yās, voornamelijk parelvissers, Abu Dhabi in een rivaliteitsconflict en nam zonder tegenstand de stad Dubai in. Van toen af aan werd Dubai, naar plaatselijke maatstaven, een machtige staat en lag het dikwijls overhoop met zijn vroegere heersers. De Qawāsim-piraten probeerden het in handen te krijgen, maar de heersers behielden hun onafhankelijkheid door de naburige sjeikdommen tegen elkaar uit te spelen. Samen met de rest van de oorspronkelijke “Trucial States” sloot het emiraat in 1835 met Groot-Brittannië een maritiem bestand en in 1853 het “Perpetual Maritime Truce”. Zijn buitenlandse betrekkingen werden onder Brits toezicht geplaatst bij de Exclusieve Overeenkomst van 1892. Toen Groot-Brittannië zich in 1971 definitief uit de Perzische Golf terugtrok, was Dubai een prominent stichtend lid van de Verenigde Arabische Emiraten.

De sjeiks van Dubai hebben, in tegenstelling tot de meeste van hun buren, handel en commercie lang gestimuleerd; aan het begin van de 20e eeuw was Dubai een belangrijke haven. Veel buitenlandse kooplieden (vooral Indiërs) vestigden zich er; tot de jaren 1930 was het bekend om de parel-export. Meer recentelijk is Dubai (met inbegrip van zijn zusterstad en handelscentrum Dayrah, aan de overzijde van de kreek) de belangrijkste haven van de regio geworden voor de invoer van westerse produkten. De meeste banken en verzekeringsmaatschappijen van de Verenigde Arabische Emiraten hebben er hun hoofdkantoor. Na de devaluatie van de rupee van de Golf (1966) heeft Dubai samen met Qatar een nieuwe munteenheid, de riyal, ingevoerd. In 1973 voegde Dubai zich bij de andere emiraten door de invoering van een nationale munteenheid, de dirham. Het emiraat heeft vrije handel in goud en er is een levendige smokkelhandel in goudstaven naar India, waar de invoer van goud beperkt is.

In 1966 werd het offshore-olieveld van Fatḥ (Fateh) ontdekt in de Perzische Golf, ongeveer 75 mijl (120 km) ten oosten van Dubai, in wateren waar de staat een olieconcessie had verleend. In de jaren 1970 werden drie onderzeese tanks van 20 verdiepingen, elk met een capaciteit van 500.000 vaten, geïnstalleerd op de zeebodem van de plaats. In de vorm van omgekeerde champagneglazen worden zij in de volksmond de “Drie Piramides van Dubai” genoemd. De geschatte oliereserves van Dubai bedragen minder dan een twintigste van die van het naburige Abu Dhabi, maar de olie-inkomsten in combinatie met de handelsrijkdom hebben van Dubai een zeer welvarende staat gemaakt. Aan het eind van de jaren zeventig werden een aantal industriële installaties gebouwd, waaronder een aluminiumsmelterij en een bijbehorende aardgasfractioneerinstallatie. Sinds eind jaren ’80 is de aluminiumproductie sterk toegenomen door een aantal gefaseerde uitbreidingen van de smelterijfaciliteiten.

Dubai heeft zich geconcentreerd op een breed scala aan ontwikkelings- en bouwplannen die het toerisme, het vervoer en de industrie moeten bevorderen. Port Rāshid (een diepwaterhaven die naar de emir is genoemd) werd in 1972 geopend en in 1979 werd een droogdok voor supertankers voltooid. In een poging om industriële investeringen te stimuleren werd de haven en het industriecentrum Jabal ʿAlī (Jebel Ali) in het begin van de jaren ’80 tot vrijhandelszone verklaard; deze maatregel was grotendeels succesvol en talrijke internationale bedrijven reageerden positief door er faciliteiten te openen. Het project voor het toezicht op Port Rāshid en Jabal ʿAlī werd begin jaren negentig overgenomen door de Dubai Ports Authority, die voor deze taak werd opgericht. Het emiraat wordt bediend door de internationale luchthaven van Dubai, en Emirate Airlines, de nationale luchtvaartmaatschappij van de Verenigde Arabische Emiraten, werd halverwege de jaren tachtig door de regering van Dubai opgericht. In september 2009 werd in Dubai het eerste deel van een bestuurderloze snelle metrolijn, de eerste in de Golfregio, in gebruik genomen.

In the early 21st century a range of transportation and construction projects were under way, including light- and urban-rail systems, a sports complex, luxury hotels, and island developments. De bouw van de Burj Dubai toren (“Dubai Tower”), zoals hij toen werd genoemd, werd onderbroken door stakingen van de grote groep expatarbeiders van de stad. Hoewel het interieur van het gebouw nog niet helemaal klaar was, was het bij de officiële opening in januari 2010 – als Burj Khalif – met gemak het hoogste gebouw ter wereld en het hoogste vrijstaande bouwwerk. Investeringen in de toren en tal van andere extravagante projecten brachten echter zware leningen met zich mee, en met de escalatie van de wereldwijde financiële crisis van de voorgaande jaren werd de economie van het emiraat geplaagd door enorme schulden en aanzienlijke hoeveelheden vastgoed die geen potentiële kopers hadden. De nieuwe afhankelijkheid van het naburige Abu Dhab – dat zijn financieel in moeilijkheden verkerende buur onlangs een financiële injectie van ongeveer 10 miljard dollar had gegeven – verklaart tot op zekere hoogte de verrassende beslissing om de Burj Dubai bij de opening ervan een nieuwe naam te geven ter ere van de emir van Abu Dhabi, sjeik Khalīfah ibn Zāyid Āl Nahyān. Aantal inwoners. (schatting 2014) emiraat, 2.270.128.