Emu

Karakteristieken

Emus zijn grote loopvogels. Ze hebben een groot, bevederd lichaam, sterke poten en een lange, schaars bevederde nek. Ze zijn de op één na grootste vogel ter wereld, alleen overtroffen door de struisvogel. Emoes hebben wel kleine vleugels, maar die zijn onvoldoende om te vliegen. Emoes en andere loopvogels hebben een uniek veerontwerp. Elke veer is dubbel gestoken en heeft geen weerhaakjes, waardoor de weerhaakjes losjes hangen en van een afstand op haar lijken. Nieuwe veren na een vervelling zijn bijna zwart van kleur, maar verkleuren naar grijsbruin en zelfs bijna crème in de Australische zon.

Specifieke kenmerken van de soort

Er is maar één nog bestaande emoesoort. Emoes lijken uiterlijk op struisvogels, maar emoes zijn langer, lager geprofileerd en hebben 3 tenen aan elke voet (struisvogels hebben slechts 2 tenen).

Fysieke kenmerken

Emoes heeft zeer sterke poten waarmee hij zich kan verdedigen tegen dingo’s, een van zijn belangrijkste roofdieren. Ze kunnen snel springen om hun nek uit het bereik van het roofdier te halen, en ze kunnen trappen met een dodelijke kracht.Emoes zijn in staat om grote hoeveelheden vet op hun lichaam op te slaan. Ze kunnen tot de helft van hun lichaamsmassa verliezen tijdens periodes van verhongering, waardoor ze weken zonder voedsel kunnen overleven, zoals wanneer het mannetje zijn eieren aan het uitbroeden is.

Ecologie

Habitat

Grasachtige vlaktes en droge open bossen

Distributie

Wijdverspreid over het vasteland van Australië

Dieet

Vruchten, bloemen, insecten, zaden en gras. Emoes zijn vooral dol op rupsen en sprinkhanen. Ze slikken ook kleine steentjes in die helpen bij de spijsvertering.

Ecologisch web

Terwijl emoes tot de omnivoren worden gerekend, neigt hun dieet sterk naar planten. Veel zaden die ze eten worden in hun geheel opgenomen, en op dezelfde manier weer uitgescheiden. Dit maakt hen tot belangrijke zaadverspreiders. Volwassen emoes hebben door hun grootte en snelheid weinig natuurlijke roofdieren. Dingo’s hebben het af en toe gemunt op emoes, maar worden verdedigd met een sterke trap die eindigt in scherpe klauwen. Ze kunnen ook roofdieren in de lucht, zoals de wigstaartarend, ontwijken door snel te lopen en voortdurend van richting te veranderen. Emu kuikens worden veel meer bedreigd door dieren zoals roofvogels, varanen, vossen, katten en honden. Daarom beschermt het emoe mannetje zijn jongen tot 2 jaar lang.

Activiteit en gedrag

Activiteitspatroon

Emoe’s zijn dagdieren, maar worden ’s nachts vaak wakker vanwege roofdreigingen, behoefte aan vocht, of om te poepen.

Gedrag

Hoewel emoes over het algemeen solitair zijn, vormen ze sociale groepen als dat voordelig is voor hun overleving. Grote groepen emoes migreren bijvoorbeeld samen naar nieuwe voedselbronnen.

Sociaal gedrag

Ze worden meestal individueel aangetroffen, maar vormen tijdelijk grote groepen om te migreren of om samen te eten.

Reproductief gedrag

Emoes vormt een broedpaar in december of januari en blijft ongeveer vijf maanden bij elkaar, tot het vrouwtje haar eieren legt in mei of juni. Het mannetje bouwt het nest (dat op de grond ligt) waarin het vrouwtje gedurende enkele dagen 5 tot 15 donkergroene eieren legt. Zodra het vrouwtje klaar is met het leggen van haar eieren, gaat het weg en laat het mannetje de eieren uitbroeden, soms paart het met een ander mannetje en legt nog een legsel eieren in zijn nest. Het mannetje blijft 8 weken op het nest zitten en staat alleen op om de eieren te keren en het volgende nest op te ruimen. Hij eet, drinkt of poept niet tijdens het broeden en verliest in die tijd tot een derde van zijn lichaamsgewicht.

Nakomelingen

5-15 kuikens; gemiddeld gewicht bij uitkomen 1,1 pond. Ouderlijke zorg (alleen vader) gedurende 18 maanden.

Bescherming

Status

De emoe-populatie wordt als stabiel beschouwd en ze staan niet op de lijst van bedreigde diersoorten. De verspreiding van de emoe op het Australische vasteland is aangetast door menselijke activiteiten: vroeger kwam de soort algemeen voor langs de oostkust van Australië, maar door de snelle menselijke ontwikkeling zijn ze uit dit gebied verdreven. Door de ontwikkeling van de landbouw en de watervoorziening voor het vee in de Australische outback heeft de emoe zijn verspreidingsgebied kunnen uitbreiden tot gebieden die vroeger te droog waren om te overleven.

Historisch

Er was een ondersoort emoe die het eiland Tasmanië beperkte. Deze ondersoort is uitgestorven rond 1865, na de komst van de Europeanen.

Huidige bedreigingen

Onze rol

How You Can Help

Fascinating Facts