Federal Rules of Civil Procedure

De Federal Rules of Civil Procedure (FRCP) zijn een reeks regels die in de VS zijn opgesteld en worden gehandhaafd door het Hooggerechtshof en gelden voor alle procedures en civiele procedures in de Amerikaanse arrondissementsrechtbanken. De FRCP werd voor het eerst vastgesteld in 1938, en sindsdien zijn er in de loop der jaren verschillende herzieningen geweest, met de meest recente update dit jaar.

Deze regels zijn niet van toepassing op strafzaken, omdat zij hun eigen set regels hebben, en als zodanig zijn dit de regels die civiele procesbewakers zullen tegenkomen als zij te maken hebben met een federale zaak. Hoewel veel process servers zijn bekend met het rechtssysteem en de taal die wordt weergegeven in juridische documenten, wilden we een simplistische uitsplitsing van de regels en hoe ze van toepassing zijn op civiele process servers te bieden.

Federale vs Staat regels

De meeste van de tijd, process servers te maken met het dienen van papieren die werden ingediend in staat rechtbanken, en in die gevallen de regels van die staat van toepassing zou zijn. Er zijn echter enkele gevallen waarin de U.S. District Courts bevoegd zijn, en in die gevallen is het noodzakelijk om de FRCP te volgen. Regel 4 van de FRCP legt de bevoegdheid uit. Jurisdictie wordt bepaald zodra de persoonlijke jurisdictie en de subject matter jurisdiction zijn opgelost.

Persoonlijke jurisdictie

Persoonlijke jurisdictie voorkomt dat eisers een vordering instellen in een staat waar de gedaagde in een direct nadeel is. Om persoonlijke jurisdictie vast te stellen, moet er sprake zijn van een van de volgende zaken:

• aanwezigheid (d.w.z. de mogelijkheid om persoonlijk te worden gedagvaard en aanwezig te zijn in het rechtsgebied),
• domicile (d.w.z. de gedaagde kan meerdere huizen hebben, maar één is zijn of haar domicilie. Dit verwijst naar de permanente woonplaats of thuisstaat van de gedaagde),
• toestemming (d.w.z. de gedaagde geeft toestemming voor rechtsbevoegdheid), of
• minimale contacten (d.w.z. in principe heeft de gedaagde significante contacten in het rechtsgebied in of om naar de rechtbank te kunnen gaan).

Subject Matter Jurisdiction

In essentie bepaalt subject matter jurisdiction of de rechtbank in kwestie in staat is om de zaak te behandelen en de uitkomst ervan te bepalen. Federale rechtbanken (en de regels die daarop van toepassing zijn) zijn vrij beperkt in vergelijking met de rechtbanken van de staten. Hieronder volgen de gevallen waarin de federale rechter bevoegd is (en dus de FRCP van toepassing is):

• federal question jurisdiction (bijv. een zaak over de Amerikaanse grondwet),
• diversity jurisdiction (Dit is het geval wanneer de partijen burgers van verschillende staten zijn en/of het bedrag in controverse hoger is dan 75.000 dollar exclusief rente en kosten. Als de eiser een gemeenschappelijk burgerschap deelt met de gedaagde, zou de federale rechtbank geen jurisdictie hebben; de staat die elke partij deelt zou jurisdictie hebben)
• aanvullende jurisdictie (Dit gebeurt wanneer er een federale vordering is, zelfs als er andere delen zijn die niet onder de jurisdictie van de federale rechtbanken vallen.)
• verwijdering (Hierdoor kan de gedaagde een verzoekschrift indienen om de procedure in een federale rechtbank te laten plaatsvinden als de gedaagde het niet eens is met de keuze van de eiser in de staatsrechtbank.)

In situaties waarin de staatsregels in twijfel worden getrokken, gebruiken de rechtbanken gewoonlijk de FRCP. Vermeldenswaard is ook dat 35 staten de FRCP (of variaties daarvan) als hun eigen regels hebben overgenomen.

Process Server Relevant Rules

De regels in de FRCP kunnen een beetje lastig te interpreteren zijn, vooral als u niet de tijd hebt om ze nauwkeurig en analytisch te lezen. Wij gaan u een overzicht geven van de regels die direct van toepassing zijn op process servers om u hopelijk een beter begrip te geven van wat er in de FRCP is opgenomen.

Titel II: Commencing an Action; Service of Process; Pleadings, Motions, and Orders

Dit gedeelte is gewijd aan Titel 2 van de FRCP, die gaat over de regels 3-6. Dit zijn de regels die het meest relevant zijn voor gerechtsdeurwaarders. Zowel Regel 4 als Regel 5 hebben rechtstreeks betrekking op de betekening van een proces.

Het instellen van een rechtsvordering (Regel 3)

In essentie behandelt deze regel hoe een rechtsvordering begint, namelijk met de indiening van een klacht. Dit wordt gevolgd door de uitgifte van een dagvaarding en de daaropvolgende aflevering door een deurwaarder.

Sdagvaarding (Regel 4)

De dagvaarding, die is gericht aan de gedaagde, moet de rechtbank en de partijen noemen, met inbegrip van de naam en het adres van de eiser of de advocaat van de eiser. Er moet ook een termijn in worden vermeld waarbinnen de verweerder ter terechtzitting moet verschijnen en er moet worden uitgelegd dat, indien de verweerder niet verschijnt, een vonnis bij verstek zal worden gewezen. De dagvaarding moet door de griffier worden ondertekend en worden voorzien van het zegel van de rechtbank. De rechter kan een wijziging van de dagvaarding toestaan indien dit noodzakelijk wordt geacht.

Inzending

Dit onderdeel gaat over welke stukken aan de gedaagden moeten worden verstrekt, alsmede hoe de stukken moeten worden bezorgd en door wie. De dagvaarding of een afschrift daarvan moet tijdig aan de verweerder(s) worden overhandigd, zoals in regel 4 wordt uiteengezet. Het moet ook vergezeld gaan van de klacht.

Wie kan een proces betekenen?

De subsectie Uitgifte bepaalt ook wie de dagvaarding en de klacht kan betekenen. Volgens de regel kan elke persoon die ten minste 18 jaar oud is en geen partij bij de zaak is, de dagvaarding betekenen. Het is vermeldenswaard dat de eiser kan verzoeken om een United States marshal, plaatsvervangend marshal, of een persoon die speciaal is aangewezen door de rechtbank.

Het is ook vermeldenswaard dat een verweerder kan afzien van de betekening van proces, indien dit wordt verzocht door de eiser. Dit verzoek moet schriftelijk worden ingediend en alle gegevens bevatten die in de betekende stukken zouden zijn opgenomen. Dit schriftelijk verzoek moet ook per eerste klas post worden verzonden. Als een gedaagde zonder goede reden geen afstand doet van betekening nadat een verzoek is gedaan, kan de rechter kosten opleggen aan de gedaagde.

Hoe kan betekening plaatsvinden?

In deze paragraaf wordt ook omschreven hoe betekening binnen de V.S. kan worden uitgevoerd. Er zijn speciale regels voor betekening in het buitenland of voor betekening aan een federale agent, onderneming, functionarissen of werkgevers in de V.S., die ook in deze regel worden uiteengezet. Volgens de regel moet voor alle anderen de staatswetten voor betekening worden gevolgd of een van de volgende stappen worden ondernomen:

• Persoonlijke betekening (d.w.z. persoonlijk overhandigen van een kopie van de betekening aan de gedaagde)
• Onder betekening (d.w.z. een kopie van de dagvaarding en de klacht achterlaten bij een persoon van “geschikte leeftijd” die bij de gedaagde woont)
• Betekening aan een gemachtigde (d.w.z. een kopie achterlaten bij een gemachtigde die bij afspraak of wet gemachtigd is om betekening in ontvangst te nemen)

Dienstverlening en indiening van processtukken en andere documenten (Regel 5)

Dit gedeelte behandelt ook de betekening van de processtukken. Veel van de informatie is een herhaling van Regel 4, maar Regel 5 gaat specifieker in op de stukken die moeten worden betekend en alle mogelijkheden die er zijn voor betekening.

Welke stukken moeten worden betekend?

Voorschrift 5 bepaalt dat, tenzij anders is bepaald, elk onderdeel moet worden betekend met de volgende stukken:

• Beschikking waarbij betekening is vereist
• Pleading ingediend na de oorspronkelijke klacht
• Discovery papieren
• Geschreven motie
• Geschreven aankondiging, verschijning, eis, aanbod van vonnis, of soortgelijk stuk

Hoe kan betekening worden bewerkstelligd: De bijzonderheden

Hoewel Regel 4 een korte uiteenzetting geeft, geeft Regel 5 in detail aan hoe om te gaan met de betekening aan een individu, wanneer de betekening aan een advocaat moet worden gedaan, of wanneer er meerdere gedaagden zijn.

Dienst aan een advocaat

In essentie is het zo dat als een partij een advocaat heeft, deze persoon moet worden gedagvaard, tenzij de rechter specifiek eist dat de persoon wordt gedagvaard.

Dienst in het algemeen

Gelijk aan wat in Regel 4 is uiteengezet, herhaalt Regel 5 de aanvaardbare methoden van betekening uit Regel 4 en geeft aanvullende details.

Een stuk wordt op grond van deze regel geacht te worden betekend door:

• Het aan de persoon te overhandigen
• Het op het kantoor van de persoon achter te laten (hetzij op een opvallende plaats of bij een bediende of een persoon die de leiding heeft)
• Het bij de persoon thuis achter te laten bij iemand van geschikte leeftijd en discretie (een specifieke leeftijd is niet expliciet gedefinieerd in regel 5) die daar ook verblijft
• Het per post naar het laatst bekende adres van de persoon
• Het bij de griffier van het gerecht neerleggen indien de persoon geen bekend adres heeft
• Het langs elektronische weg verzenden – indien de te betekenen persoon daarmee schriftelijk heeft ingestemd. Als de betekening elektronisch is verzonden en de beoogde persoon niet heeft bereikt, wordt de betekening niet als volledig beschouwd.
• Diening op andere wijze – als de persoon schriftelijk met de andere wijze heeft ingestemd.

Bezorging van een groot aantal verweerders

De rechtbank bepaalt hoe dit wordt afgehandeld.

In het algemeen, als er een ongewoon groot aantal verweerders is, kan de rechter bevelen dat de pleidooien en antwoorden van een verweerder niet aan de andere verweerders hoeven te worden betekend. De rechter kan ook een kruisvordering, reconventionele vordering, exceptie of affirmatief verweer als afgewezen of vermeden behandelen. Ook kan de rechter bepalen dat het indienen van een dergelijke memorie en de betekening daarvan aan de eiser, geldt als kennisgeving van de memorie aan alle partijen.

Filing

De FRCP geeft specifieke regels voor de wijze waarop elk stuk na de klacht, inclusief het certificaat van betekening, moet worden ingediend.

Een stuk is ingediend wanneer het is afgeleverd bij de griffier (die het niet kan weigeren), bij een rechter die ermee instemt het te aanvaarden voor indiening (de rechter moet ook de datum van indiening op het stuk noteren en het onmiddellijk naar de griffier sturen), of door middel van elektronische indiening, ondertekening of verificatie. Als het elektronisch wordt ingediend, moet het voldoen aan de technische normen die zijn vastgesteld door de Judicial Conference of the United States.

Privacy Protection For Filings Made with the Court (Rule 5.2)

Hoewel deze sectie het meest geschikt is voor de advocaten en juridisch personeel die gerechtelijke documenten voorbereiden, moeten procesbewakers ook op de hoogte zijn van de redactionele vereisten met betrekking tot privacy, vooral als zij ook deponeringsdiensten verlenen. Additionally, it is possible for a an individual to waive these protections.

Redacted Filings

Unless otherwise specified or ordered by the court, Social Security numbers, Tax ID numbers, DOB, name of minors, or financial account numbers must be redacted to include only the following:

• the last four digits of an individual’s SSN or Tax ID number
• year of birth
• minor’s initials
• last four digits of the financial account number

There are some exemptions where redaction does not apply:

• a financial account number that identifies the property allegedly subject to forfeiture
• the record of an administrative or agency proceeding
• the official record of a state court proceeding
• the record of a court or tribunal (if not subjected to redaction when originally filed)
• filing covered in 5.2
• a pro se filing

And there you have it! Hoewel de FRCP veel uitgebreider is dan dit, hebben wij opgenomen wat wij het meest relevant vinden voor gerechtsdeurwaarders. Let wel, dit overzicht is niet bedoeld als uitputtend of als een officiële weergave van de FRCP. Voor de volledige FRCP regels, kunt U de onderstaande publicatie raadplegen.