Felsisch

Een felsisch vulkanisch lithiumfragment, gezien onder een petrografische microscoop. Het schaalkader is in millimeters.

Om een gesteente als felsisch te classificeren, moet het over het algemeen meer dan 75% felsische mineralen bevatten; namelijk kwarts, orthoklaas en plagioklaas. Gesteenten met meer dan 90% felsische mineralen kunnen ook leucocratisch worden genoemd, van de Griekse woorden voor wit en dominantie.

Felsiet is een petrologische veldterm die wordt gebruikt om te verwijzen naar zeer fijnkorrelige of aphanitische, lichtgekleurde vulkanische gesteenten die later, na een meer gedetailleerde microscopische of chemische analyse, opnieuw kunnen worden geclassificeerd.

In sommige gevallen kunnen felsische vulkanische gesteenten fenokristen van mafische mineralen bevatten, meestal hoornblende, pyroxeen of een veldspaatmineraal, en moeten ze eventueel naar hun fenokristmineraal worden genoemd, zoals ‘hoornblende-dragende felsiet’.

De chemische naam van een felsisch gesteente wordt gegeven volgens de TAS-classificatie van Le Maitre (1975). Deze geldt echter alleen voor vulkanische gesteenten. Als het geanalyseerde gesteente felsisch blijkt te zijn, maar metamorf is en geen duidelijk vulkanisch protoliet heeft, kan het voldoende zijn het gewoon een “felsische schist” te noemen. Er zijn voorbeelden bekend van sterk afgeschuivelde granieten die met rhyolieten kunnen worden verward.

Voor faneritische felsische gesteenten moet het QAPF-diagram worden gebruikt, en een naam worden gegeven volgens de granietnomenclatuur. Often the species of mafic minerals is included in the name, for instance, hornblende-bearing granite, pyroxene tonalite or augite megacrystic monzonite, because the term “granite” already assumes content with feldspar and quartz.

The rock texture thus determines the basic name of a felsic rock.

Close-up of granite from Yosemite National Park.

A specimen of rhyolite.