Geschiedenis van Cheerios

Posted in: Merken, Voeding
Door Shenron Geen reacties

Cheerios zijn ontbijtgranen gemaakt van gepofte haver in een kenmerkende ‘O’-vorm die sinds de jaren veertig populair zijn bij zowel kinderen als volwassenen. Het merk Cheerios is eigendom van General Mills, een Amerikaans graanbedrijf, en wordt ook door Nestlé op de markt gebracht in het Verenigd Koninkrijk en in maar liefst 130 landen waar Nestlé actief is. Cheerios zijn verkrijgbaar in een groot aantal smaken en stijlen, en worden geadverteerd als een gezond voedzaam ontbijt.

Ontbijten in de 19e eeuw bestonden meestal uit gebakken eieren, worstjes, spek, misschien ook met toast. Gezonde voeding werd nog niet zo belangrijk gevonden, maar een aantal medici die in sanatoria werkten, hadden gemerkt dat hun patiënten beter reageerden op darm- en urinewegproblemen, en zelfs op stemmingswisselingen, als ze een evenwichtiger dieet aten, gevuld met groenten en granen. Helaas bleek het moeilijk om van granen gemakkelijke maaltijden te maken en er werden een aantal experimenten ondernomen om hapklare graanklompjes te produceren.

Pas in de 20e eeuw, met de moderne voedselpersen en snelkookpannen, konden granen als hoofdbestanddeel worden gebruikt. De eerste ontbijtgranen zoals corn flakes en druivenpitten werden rond de eeuwwisseling op de markt gebracht en verkochten verrassend goed, wat andere fabrieken en sanitaria aanmoedigde om hun eigen ontbijtgranen merken te ontwikkelen, waaronder General Mills die als eerste de ontbijtgranen markt betrad met Wheaties.

Cheerios, gemaakt van gepofte haver werden voor het eerst uitgebracht in 1941, maar bijna was het er niet van gekomen. De uitvinder van Cheerios, Lester Borchardt en een team van mensen bij General Mills hadden geprobeerd een machine uit te vinden waarmee ze gepofte granen zoals gepofte tarwe konden maken en nadat ze veel geld en tijd aan de techniek hadden besteed zonder resultaat kregen ze van Borchardt’s baas te horen dat ze met het project moesten stoppen. Borchardt was een eigenzinnige werknemer die wist dat het idee goed was en besloot door te gaan met de ontwikkeling van de machine. Twee maanden later werden ze beloond met succes en General Mills had een nieuw product.

Cheerios werden vrij agressief op de markt gebracht als Cheeri Oats, maar een ander bedrijf gebruikte de naam al en na een kort geschil ging het management van General Mills in 1945 akkoord om de naam te veranderen in Cheerios, een naam die het tot op de dag van vandaag heeft gehouden. In het begin van de jaren 1940, rond de tijd dat het merk Cheerios op de markt werd gebracht, creëerde het bedrijf een stripfiguur genaamd Cheeri O’Leary als zijn merkmascotte. Televisie had nog geen kritische massa bereikt, dus het karakter werd gebruikt in zowel geanimeerde vorm als in gedrukte vorm en bleek populair bij kinderen.

Competitie met Kelloggs die diepe zakken had en een trouwe aanhang vereiste innovatief denken, en General Mills onder leiding van de eigenaar van het bedrijf James Bell werden geïnspireerd om een radioshow gericht op kinderen te sponsoren, maar met een moreel verhaal bij elke aflevering, en door een gelukkig toeval was de maker van de Lone Ranger op zoek naar een sponsor om de show gesyndiceerd te krijgen in de hele Verenigde Staten vanaf 1949. De samenwerking met de Lone Ranger duurde 20 jaar en hielp Cheerios naar de eerste plaats te stuwen als meest populaire ontbijtgranen.

In het begin van de jaren 1950 ontwikkelde Cheerios een nieuw karakter om Cheery O’Leary te vervangen die gedateerd was geraakt. Het aantal televisiekijkers was zo hoog dat Cheerios nu exclusief op tv kon worden uitgebracht, met als gevolg dat Cheerios Kid en Sue in de ether gingen. Typisch voor de advertenties was dat Sue in een moeilijke situatie terecht kwam en de hulp inriep van de Cheerios Kid, die een combinatie van kracht en intelligentie gebruikte om een oplossing voor haar probleem te vinden en zo de boodschap versterkte dat Cheerios een gezond ontbijt was.

Verder innoverende reclame uitgevonden door General Mills was het idee dat de verpakking voor Cheerios niet alleen de cornflakes hoefde te bevatten. Door de late jaren 1940 en 1950 General Mills marketing afdeling met succes co-branded dozen Cheerios met het Disney bedrijf om exclusieve kortingen op stripboeken aan te bieden, en vervolgens als reclame voor de nieuw gelanceerde Mickey Mouse Club in 1956. In 1961 bood de associatie met de Lone Ranger een kans om de verkoop van Cheerios granen te verhogen met een gezamenlijke uitgave van Lone Ranger en Silver actiefiguren in de cornflakes doos, een innovatie die de granenwereld stormenderhand veroverde en een revolutie in product marketing teweegbracht.

Het merk Cheerios werd ook goed gebruikt in het midden van de jaren 1960 toen de verpakking werd gekozen als het belangrijkste middel om een nieuwe sociale en liefdadigheidsinstelling te promoten die was gestart door General Mills bekend als Project Head Start. Een klein percentage van de winst uit de verkoop van elke doos Cheerios werd gedoneerd aan de stichting met als doel het verstrekken van onderwijs en gezondheidszorg aan kansarme gezinnen in de VS.

Bewust van het feit dat Cheerios concurrentie ondervonden van nieuwe graanmerken die zoeter en kleurrijker waren, werden Honey Nut Cheerios toegevoegd aan de schappen van de supermarkt in 1979, en luidde het begin in van nieuw onderzoek naar alternatieve smaken en variëteiten van Cheerios die de introductie zagen van de Apple Cinnamon smaak in 1988, MultiGrain Cheerios in 1992, Frosted Cheerios in 1995, Millenios in 2000, en Berry Burst Cheerios in 2003.

Healthwise Cheerios zijn goed ontvangen, beginnend met claims van General Mills dat Cheerios alle “essentiële voedingswaarden van havermout” bieden, een claim die in 1988 werd bewezen toen studies bewezen dat haverzemelen helpen in de strijd tegen hoog cholesterol. In 1999, en na een strenge evaluatie van alle ontbijtgranen, werd Cheerios uitgeroepen tot de enige graansoort die in staat is om het cholesterolgehalte te helpen verlagen bij bevolkingsgroepen die een vetarm dieet nodig hebben, en werd het door de Hartstichting goedgekeurd als een aanbevolen ontbijt.