De Marjorie Harris Carr Cross Florida Greenway volgt het pad van het verlaten Cross Florida Barge Canal. Ondanks het feit dat het gigantische project nooit is voltooid, heeft het een lange geschiedenis.
Als het was voltooid, zou het Cross Florida Barge Canal Centraal-Florida hebben overspannen door een lappendeken van rivieren, kunstmatige waterwegen en meren met elkaar te verbinden. De mogelijkheid om Florida via binnenwateren te doorkruisen werd voor het eerst geopperd in 1567 door de stichter van het Spaanse St. Augustine, Pedro Menendez de Aviles.
Zelfs in de begindagen van de Europese kolonisatie werd de reis rond de kaap van Florida als verraderlijk beschouwd. Piraten, gevaarlijke stromingen, orkanen en ondiep water deden veel schepen die de lange tocht probeerden te maken de das om.
Honderden jaren duurde het voordat concrete plannen voor het kanaal vorm kregen. In de 19e eeuw groeide de belangstelling voor het kanaal. Zakenlieden, slavenhouders en handelaren steunden het kanaal omdat het de verkoop en verscheping van goederen als hout en katoen tussen de oostkust en havens aan de Golf van Mexico zou vergemakkelijken
In 1826 dienden John Calhoun en Daniel Webster een petitie in bij het Congres om geld beschikbaar te stellen voor het eerste onderzoek naar een mogelijke route. Tussen 1829 en 1911 werden nog zes studies gefinancierd. Ze kwamen allemaal tot de conclusie dat het kanaal een slecht idee was, of in ieder geval een te dure en moeilijke onderneming om de moeite waard te zijn.
In de jaren dertig van de vorige eeuw bracht het New Deal programma van president Franklin Roosevelt hoop voor het kanaalproject. De New Deal was een groep programma’s van de federale regering voor de financiering en aanleg van infrastructuurprojecten. Het doel van de New Deal was om tijdens de Grote Depressie de economie te stimuleren en mensen aan het werk te helpen, en tegelijkertijd infrastructuur en recreatiefaciliteiten te bouwen waar het publiek van kon profiteren. Negen staatsparken in Florida zijn in de New Deal-periode aangelegd door het Civilian Conservation Corps.
De financiering van het kanaal door de New Deal liep binnen drie jaar ten einde. Plaatselijke critici drongen erop aan dat het kanaal de aquifer en de waterwegen van Florida zou verstoren. De nationale oppositie groeide door de bewering dat het project een verspilling van belastinggeld was en van beperkte waarde voor mensen buiten Florida.
Maar de hoop op het kanaal was nog niet helemaal vervlogen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bedreigden Duitse onderzeeërs de kusten en scheepvaartroutes van Florida. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wijzigde het Congres het voormalige zeekanaalproject in een ondiep kanaal met sluizen en dammen langs dezelfde route als het oorspronkelijke zeekanaalproject. Na de oorlog nam de rivaliteit tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie toe. Voorstanders van het kanaal beschouwden het project als een aanwinst voor de nationale veiligheid en herhaalden oude argumenten ten gunste van het project. De aanleg werd hervat in 1964, met president Lyndon B. Johnson als voorzitter bij de eerste steenlegging in Palatka, Florida.
Hoewel het kanaal er uiteindelijk niet kwam. Boeken als Silent Spring van Rachel Carson zorgden in de jaren zestig voor een nieuwe golf van milieubewustzijn, en er ontstond grote oppositie tegen het kanaal. De kritiek op het milieu werd versterkt door nieuwe klachten over de kosten en het nut van het kanaal. Activiste Marjorie Harris Carr, die aan het hoofd stond van een groep die zich de Florida Defenders of the Environment (verdedigers van het milieu in Florida) noemde, deed een beroep op president Richard Nixon en stelde de aanleg juridisch aan de kaak. Nixon stopte het project in 1971, waarmee een einde kwam aan een lang gekoesterde maar nooit verwezenlijkte droom. In het volgende decennium volgden voortdurende juridische gevechten en nam het politieke momentum voor het project af. Uiteindelijk gaf het Congres in 1990 geen toestemming meer voor het project
Toen het kanaal nog maar voor ongeveer eenderde voltooid was, bleef het land dat voor de aanleg ervan was veiliggesteld in het ongewisse. So, what to do with the largest unfinished public works project in history?
Turn it into a greenway!