- tweet
Grant Village werd gebouwd om steeds meer mensen naar Yellowstone te kunnen laten komen. Het was ook het eerste hotel dat werd gebouwd na de honderdste verjaardag van Yellowstone in 1972.
Het leek ongetwijfeld toepasselijk om het gebouw de naam van president Grant te geven. Maar de naamgeving had niets te maken met de honderdste verjaardag. De bouw van Grant Village zelf was een conflict dat al drie decennia aan de gang was.
Een deel van de aantrekkingskracht van Grant Village is de nabijheid van het West Thumb Geyser Basin, dat altijd al een populaire attractie is geweest. Gedurende een groot deel van de vroege geschiedenis van het park werd West Thumb gezien als een modieuze lunchplek; mensen konden eten in de eettent, het bassin bewonderen, en vervolgens een stoomboot nemen naar Lake Village.
Zoals met bijna alles in Yellowstone, veranderde de auto alles. Het lunchstation werd in 1916 gesloten en in 1923 afgebroken. De veerdienst stopte na 1917. Er waren een paar jaren van onzekerheid, terwijl verder naar het noorden, in Mammoth en Canyon Village, de overnachtingsmogelijkheden floreerden.
Volgens Mary Shivers Culpin, die schrijft in For the Benefit and Enjoyment of the People: A History of Concession Development in Yellowstone National Park 1872-1966, begon de aanzet tot het dorp in 1955, toen de directeur van de Park Service, Conrad L. Wirth, een project voorstelde dat 2500 bezoekers zou kunnen huisvesten. Wirth’s visie omvatte naast concessies ook restaurants, benzinestations en een jachthaven.
Maar al snel kregen de Park Service en de concessiehouder onenigheid over de vorm en functie van de faciliteit. Terwijl de concessiehouder het groots wilde aanpakken (gigantisch zelfs – zeker groter dan enige ontwikkeling die Yellowstone ooit eerder had gezien), plaatste de Park Service zijn voet in het kamp van “houd het beperkt”. Van Culpin:
Opvattingen verschilden ook over de voorgestelde lay-out voor Grant Village. De architect van de Yellowstone Park Company wilde alle eenheden samenvoegen, terwijl het Western Office of Design and Construction van de National Park Service een spreiding van de eenheden voorstelde. Onmiddellijk kondigde het park aan dat dit verschil moest worden verzoend omdat de National Park Service het masterplan kon bevriezen. Omdat ongeveer 2.000.000 dollar zou worden uitgegeven aan wegen, nutsvoorzieningen en kampeerterreinen, zou het moeilijk zijn de plannen later te wijzigen.
Een deel van Grant Village werd in juni 1963 gebouwd; de camping, picknickplaats, en een boothelling. De jachthaven volgde in 1965. In de loop der jaren werden er steeds meer gebouwen bijgebouwd, waaronder restaurants en een benzinestation. Het motel complex kwam als laatste.
Opnieuw werd de ontwikkeling van Grant Village verwikkeld in conflicten. Volgens Ethan Carr, die schrijft in Mission 66: Modernism and the National Park Dilemma, protesteerden de ondernemers in West Yellowstone, Montana fel tegen de ontwikkeling van Grant Village, vooral nadat de Yellowstone Park Company was opgekocht door de National Park Service en er een nieuw, op contracten gebaseerd concessiesysteem was ingesteld. Van Carr:
Tegen die tijd echter hekelden kooplieden en moteliers in het snel groeiende stadje West Yellowstone wat zij zagen als door de overheid gestimuleerde concurrentie. In 1981 reageerde de minister van Binnenlandse Zaken James Watt en legde de bouw stil. De bouw werd kort daarna hervat, maar Grant Village bleef veel kleiner dan oorspronkelijk gepland.
Klein of niet, Grant Village is een populaire overnachtingsplaats gebleven, zowel vanwege de nabijheid van West Thumb (en Grand Teton National Park) als vanwege de relatieve goedkoopte, vergeleken met de hotelprijzen in Old Faithful en Lake. Hoewel oorspronkelijk bedoeld om een motel gevoel te dragen, de huidige Grant Village voelt meer en meer als een camping complex. Dit gevoel krijg je vooral vanuit de Dining Room, hierboven te zien.
Naast de Dining Room heeft Grant Village ook een van de meer unieke restaurants in Yellowstone: The Lake House, gelegen aan de oever.