Voor mensen met schizofrenie kan het moeilijk zijn om te bepalen wat echt is en wat niet. Deze chronische psychische aandoening wordt gekenmerkt door hallucinaties en waanideeën – valse overtuigingen, stemmen horen en dingen zien, naast andere abnormale waarnemingen – maar hebben mensen met schizofrenie echt meerdere persoonlijkheden?
Schizofrenie verwijst eigenlijk naar problemen met hallucinaties, niet naar meerdere persoonlijkheden. In het algemeen wordt alles wat je ziet, hoort, aanraakt, ruikt en voelt door je hersenen verwerkt. Speciale cellen, zintuigreceptoren genaamd, nemen informatie op uit de wereld om je heen en geven die door aan je hersenen, maar hallucinaties zijn zintuiglijke ervaringen zonder stimulus – de hersenen krijgen in wezen foute gegevens. Bij mensen met schizofrenie manifesteren deze hallucinaties zich meestal als stemmen die uit het hoofd komen of van een persoon die er niet is, aldus het National Institute of Mental Health (NIMH).
Persoonlijkheid daarentegen is een ander concept. De American Psychological Association definieert persoonlijkheid als “individuele verschillen in karakteristieke denk-, gevoels- en gedragspatronen”. Het kan ook worden opgevat als “hoe de verschillende delen van een persoon samenkomen als een geheel”.
Als de informatie die je krijgt over waar je bent, wat je doet en wie er om je heen is, gebrekkig is, kan dat natuurlijk van invloed zijn op je cognitie en gedrag. Maar het idee dat mensen met schizofrenie meer dan één persoonlijkheid hebben, is een veel voorkomende misvatting, aldus deskundigen.
Er is echter een ziekte die ervoor zorgt dat mensen verschillende persoonlijkheden aannemen. Dat verschijnsel staat bekend als dissociatieve identiteitsstoornis (DID). Fluctuaties in stemming en gedrag zijn normaal voor de meeste mensen, maar mensen met DID wisselen af tussen meerdere identiteiten, elk met zijn eigen stem, kenmerken en maniertjes.
DID is een “trauma-gebaseerde ziekte,” zei Dr. Randon Welton, een assistent-professor in de psychiatrie aan het Pennsylvania State University’s Milton S. Hershey Medical Center, in een verklaring. Volgens de National Alliance on Mental Illness komt DID “vaker voor bij mensen die voor hun vijfde jaar een ernstig, voortdurend trauma hebben doorgemaakt.”
Hoewel de twee stoornissen verschillend zijn, kunnen ze toch iets gemeen hebben. In de VS hebben ongeveer 2,4 miljoen volwassenen, of 1,1 procent van de volwassen bevolking, schizofrenie, volgens het NIMH. DID valt onder de paraplu van algemene dissociatieve stoornissen, die volgens de National Alliance on Mental Illness naar schatting 2 procent van de bevolking treffen. Experts zijn al lang geïnteresseerd in de biologische oorsprong van geestesziekten, en één idee in het bijzonder duikt ongeveer elke generatie weer op: infectie.
Met de komst van genetisch onderzoek, “dacht men dat er alleen ‘hersengenen’ bij betrokken zouden zijn, maar bij veel van die genen is een of ander aspect van het immuunsysteem betrokken,” vertelde Dr. Robert Yolken, een viroloog en infectieziektespecialist aan de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health in Baltimore, aan Live Science. Het idee hier is dat een soort infectieuze agent (zoals een virus) een immuunrespons in het lichaam zou kunnen veroorzaken die uiteindelijk leidt tot de ontwikkeling van een psychische aandoening, zei hij.
“Er is een subset van mensen met een zekere mate van immuunactivering in de hersenen op het niveau van de gliacellen,” zei Yolken. Gliacellen maken deel uit van het zenuwstelsel, maar communiceren niet direct via elektrische signalen, of synapsen, zoals zenuwcellen doen. Er zijn drie soorten gliacellen: astrocyten, oligodendrocyten en microglia, en volgens het National Center for Biotechnology Information hebben ze allemaal tot taak de signaalcapaciteit van neuronen te ondersteunen.
Gliacelontsteking zou kunnen leiden tot hallucinaties, rechanneling van de oppervlakken die betrokken zijn bij het geheugen en cognitieve stoornissen – symptomen die kunnen overeenkomen met een ziekte als schizofrenie, aldus Yolken.
Van sommige infectieziekten, zoals syfilis en malaria, is al bekend dat ze psychiatrische symptomen kunnen opwekken. Maar Yolken speculeerde dat meer voorkomende en zelfs asymptomatische virussen, zoals het cytomegalovirus, dat volgens de CDC bijna een op de drie Amerikaanse kinderen infecteert tegen de leeftijd van 5 jaar, psychische aandoeningen zouden kunnen veroorzaken bij personen met een genetische aanleg. Als er een verband wordt gevonden tussen infecties zoals het CMV-virus en geestesziekten, kan dat de aanzet geven tot onderzoek naar vaccins of andere maatregelen op het gebied van de volksgezondheid, zei hij.
“Preventie is altijd beter. In theory, if we could come up with infections that we know are more common, even though only manifest in some people, it would be worth it” to develop vaccines against those infections, Yolken said.
Original article on Live Science.
Recent news