“O Heer, onze Heer, hoe majestueus is uw naam op de hele aarde!” (Psalm 8:1)
Shakespeare schreef: “What’s in a name? Wat wij een roos noemen, zou bij elke andere naam even zoet ruiken.”
In wezen zei hij dat het er niet echt toe doet hoe iemand of iets heet; de materiële essentie van een ding is belangrijker dan de naam.
De Bijbel vertelt ons echter iets anders.
Gan HaShoshanim (de Rozentuin), een beroemde tuin in de wijk Talbieh in Jeruzalem
Volgens de Schrift doen namen er wel degelijk toe, en hebben ze een grote betekenis, omdat ze ergens voor staan of iets onthullen over iemands karakter.
Er zijn zelfs verschillende gevallen waarin God de namen van zijn volk veranderde en hen daardoor nieuwe capaciteiten gaf. Zo werd de naam van Abram veranderd in Abraham, die van Sarai in Sarah, en die van Jakob in Israël.
De namen van God, zoals Hij die in de Schrift heeft onthuld, moeten voor ons bijzonder opmerkelijk zijn, omdat zij openbaren wie Hij is, en ook aspecten van Zijn karakter, beloften, gezag en macht. En omdat God zo groot is, is één naam niet genoeg om volledig weer te geven wie Hij is. Maar we zullen ons hier op één richten – Zijn eigen persoonlijke naam.
De Bijbel lezen
De naam van God
Wil God dat we Hem intiem kennen en Hem bij naam noemen? Zeer zeker!
In feite is het kennen van Zijn naam vandaag de dag een vervulling van de profetische Schriften, omdat Hij verklaarde dat in deze laatste dagen Zijn volk Zijn naam zal kennen:
“Mijn volk zal Mijn naam kennen; te dien dage zullen zij weten, dat Ik het ben, die het voorspeld heb.” (Jesaja 52:6)
De Bijbel vertelt ons ook dat in deze laatste dagen, zij die Gods naam aanroepen, gered zullen worden.
“De zon zal in duisternis veranderd worden en de maan in bloed voor de komst van de grote en vreselijke dag des Heren. En een ieder die de naam van de Here aanroept, zal gered worden.” (Joël 2:31-32)
Moses Speaks to Pharaoh, door James Tissot
Net zoals zij die Gods naam kennen in de laatste dagen gered zullen worden, was Gods naam betrokken bij de bevrijding van het Joodse Volk uit Egypte.
Toen God Mozes op een Goddelijke missie stuurde om het volk Israël te bevrijden uit de onderdrukking van de slavernij in Egypte, was het eerste wat Mozes wilde weten, Gods naam. Hij zei tegen God,
“Stel dat ik naar de Israëlieten ga en tegen hen zeg: ‘De God van jullie vaderen heeft mij naar jullie gestuurd,’ en zij vragen mij: ‘Wat is zijn naam?’ Wat zal ik hun dan zeggen?” (Exodus 3:13)
Moses wist dat hij niet in zijn eigen naam naar de kinderen Israëls kon gaan.
Ook al was hij opgegroeid aan het hof van Farao, hij had niet de macht of het gezag. Maar als hij in de majestueuze naam van God kwam, zouden de Israëlieten weten dat de God van Israël op het punt stond hen uit Egypte te bevrijden, zelfs als de Farao Mozes tegenwerkte.
Grote Sfinx van Gizeh in Egypte: Toen God het verbond met Abraham sloot, vertelde Hij hem dat zijn nakomelingen 400 jaar lang tot slaaf gemaakt en mishandeld zouden worden in “een land dat niet van hen was”, en dat ze dat land daarna zouden verlaten met “grote bezittingen”. (Genesis 15:12-16) Volgens Exodus 12:40 bleven de Israëlieten 430 jaar in Egypte voordat God hen door Mozes verloste.
Ik ben die Ik Ben
“God zei tegen Mozes: IK BEN WIE IK BEN. Dit is wat je tegen de Israëlieten moet zeggen: ‘IK BEN heb mij naar jou gestuurd.'” (Exodus 3:14)
Toen Mozes bij de brandende struik voor God stond om naar Zijn naam te vragen, begreep God hoe belangrijk het was dat Mozes dit belangrijke stukje informatie aan de Israëlieten kon onthullen.
Als antwoord zei God tegen Mozes ‘Ehye Asher Ehye’ (אֶהְיֶה אֲשֶׁר אֶהְיֶה) of gewoon ‘Ehye’ (אֶהְיֶה).
In de meeste Engelse Bijbels wordt deze naam vertaald als “Ik Ben Die Ik Ben” of gewoon “Ik Ben.” (Exodus 3:14)
Zoals alle namen die God gebruikt om Zichzelf te openbaren, vertelt deze sleutelnaam van God ons een aantal essentiële gegevens over wie Hij is.
Het Hebreeuwse alfabet geeft een aanwijzing voor de betekenis achter deze naam.
Het feit dat deze begint met Aleph (אֶ), de eerste letter van het Hebreeuwse alfabet, duidt op de toekomende tijd. Daarom kan deze naam vertaald worden met ‘Ik zal zijn wie Ik zal zijn.’
Een Israëlische Joodse familie
Dit moet ons vertrouwen geven en bemoedigen, omdat we kunnen begrijpen dat God niet alleen op dit moment bij ons is, maar Hij gaat ons voor in onze toekomst, die voor ons misschien onbekend is, maar die voor God volkomen bekend is.
Hij is trouw en zal zijn wat we nodig hebben, niet alleen nu, maar ook in elke situatie waarmee we in de toekomst te maken zullen krijgen.
God zegt: “Ik zal zijn wat Ik in deze omstandigheid verkies te zijn: genezer, bezorger, kostwinner, beschermer. Ik zal dat voor jou zijn.”
In zijn essentie geeft deze naam een gevoel van zowel de tijdigheid als de tijdloosheid van God – de God die was, en is, en komen zal (Openbaring 4:8).
Israëlische schoolkinderen
Het Tetragrammaton: YHVH (יהוה)
“God zei ook tegen Mozes: ‘Ik ben de HEER . Ik ben aan Abraham, aan Izaäk en aan Jakob verschenen als de almachtige God, maar met Mijn naam, de HEER, heb Ik Mij niet aan hen bekend gemaakt.” (Exodus 6:2, 3)
In de Schrift openbaart God Zijn heilige, uit vier letters bestaande eigennaam. Echter, de meeste Joodse mensen zullen deze persoonlijke naam niet uitspreken uit eerbied voor Zijn heiligheid en uit angst voor het overtreden van het gebod dat verbiedt Gods naam ijdel te gebruiken (Exodus 20:7).
In plaats daarvan wordt de term Adonai (mijn Heer) of Hashem (de Naam) gebruikt.
Deze heilige naam bestaat uit de volgende Hebreeuwse letters: joed, hee, vav, hee-YHVH ( יהוה ).
Deze naam is technisch bekend als de Tetragrammatan, wat een combinatie is van twee Griekse woorden die vier letters betekenen.
Omdat de originele Hebreeuwse tekst geen klinkers gebruikte, is het onmogelijk om de exacte uitspraak van deze naam te bepalen, en daarom is deze naam het onderwerp geweest van veel speculatie en controverse. In het Engels wordt hij vaak getranscribeerd als Jahweh of Jehovah.
In plaats van een van deze Engelse varianten te gebruiken, drukken veel Engelse Bijbelvertalingen het woord HEER af (in hoofdletters of kleine letters om het te onderscheiden van andere Hebreeuwse woorden die met Heer worden vertaald).
Zij doen dit uit traditie of uit respect voor de naam van God.
Handgeschreven Hebreeuws: Het Tetragrammaton (wat Vier Letters betekent), het woord dat ongeveer in het midden van de afbeelding staat, is de naam die God aan Mozes openbaarde (YHVH). Het wordt in Engelse vertalingen van de Bijbel vaak geschreven als LORD, uit eerbied voor de heilige naam van God.
In Exodus 3 is YHVH IK BEN.
Onmiddellijk nadat hij Mozes heeft gezegd tegen de Israëlieten te zeggen dat “IK BEN mij tot u heeft gezonden,” zegt God ook tegen hem: “Zeg tegen de Israëlieten: De HEER … heeft mij tot u gezonden.”
Vele geleerden geloven dat het Tetragrammaton is afgeleid van het Hebreeuwse woord zijn (היה) en daarom verwant is aan IK BEN, of IK ZAL ZIJN (אֶהְיֶה).
Gods persoonlijke naam is zo nauw verbonden met Zijn wezen, dat Hij wil dat iedere generatie hem kent en zich herinnert:
“Dit is voor altijd Mijn naam, de naam waarmee Ik van geslacht tot geslacht herinnerd zal worden.” (Exodus 3:15)
Een hoedenkiosk van een vrouw in de wijk Mea Shearim in Jeruzalem
Gods naam leren kennen: Een keerpunt
Toen God Zijn eigen, persoonlijke naam aan Mozes openbaarde, veranderde Hij de relatie tussen Zichzelf en Zijn volk.
We kunnen het een beetje vergelijken met iemand die we plotseling bij de voornaam noemen nadat we hem of haar lange tijd meneer of mevrouw hebben genoemd.
Ook al noemde God Abraham Zijn vriend (Jesaja 41:8), Hij onthulde Zijn persoonlijke naam niet aan hem, noch aan Issas en Jakob (later Israël genoemd).
In plaats daarvan onthulde Hij een deel van Zichzelf: El Shaddai (אֵל שַׁדָּי-God Almachtig).
“Toen Abram negenennegentig jaar oud was, verscheen de HEER aan hem en zei: ‘Ik ben God Almachtig; wandel voor mijn aangezicht en wees onberispelijk.'” (Genesis 17:1; zie ook Exodus 6:3)
Abram’s raad aan Saraï, door James Tissot
Het is zeker dat YHVH Zijn machtige kracht toonde toen Hij Farao overwon en op wonderbaarlijke wijze de kinderen van Israël uit Egypte bevrijdde. In moeilijke tijden in ons leven hebben we Zijn krachtige tussenkomst ook nodig.
Hij is almachtig.
Hoewel sommige mensen dwaas genoeg hun vertrouwen kunnen stellen in hun eigen middelen of bekwaamheden, kunnen zij die de God van Israël kennen hun vertrouwen stellen in Zijn naam, wetende dat er veiligheid, kracht, bescherming, genezing en toevlucht is in de naam van God.
“Sommigen vertrouwen op wagens en sommigen op paarden, maar wij vertrouwen op de naam van de Here, onze God.” (Psalm 20:7)
Hij is IK BEN.
“De naam van de Heer is een sterke toren; de rechtvaardigen vluchten erheen en zijn veilig.” (Spreuken 18:10)
De Jaffapoort en de Toren van David omringen een deel van de Oude Stad van Jeruzalem.
Als verbondsvolk van de God van Abraham kunnen wij Gods authentieke naam en de bijbehorende macht weer opeisen als deel van onze erfenis.
“Daarom zal ik hun leren – ditmaal zal ik hun mijn macht en kracht leren. Dan zullen zij weten dat mijn naam de HEER is.” (Jeremia 16:21)
Jezus (Jezus) heeft ons de opdracht gegeven om alle volken tot discipelen te maken (Matteüs 28:19).
Net zoals Mozes de naam van de Heer moest kennen om de Israëlieten uit Egypte te bevrijden, moeten wij ook de naam van de Heer kennen om het goede nieuws van Jesjoea (Jezus) met Israël en de volken te delen.
Wanneer we Zijn naam kennen, begrijpen we beter wie Hij is en kunnen we anderen ook onderwijzen.
“Ik zal Mijn heilige naam bekend maken onder Mijn volk Israël. Ik zal Mijn heilige naam niet langer laten ontheiligen, en de volken zullen weten dat Ik, de HEERE, de Heilige ben in Israël.” (Ezechiël 39:7)