Het verhaal van Wavegarden

De geschiedenis van het surfen zal Wavegarden altijd bijblijven als de ontwikkelaar van ’s werelds eerste openbare, op surf gerichte golfslagbad.

Het was niet de eerste die kunstmatige golven ontwierp en genereerde en ook niet de eerste die surfbare golven buiten de oceaan pompte.

Maar Wavegarden was wel de snelste die een duurzaam en commercieel winstgevend surflagune-concept opleverde.

Het begon allemaal in 2005 toen de Baskische surfer en ingenieur Josema Odriozola en de Duitse surfer en econome Karin Frisch besloten om aan tafel te gaan zitten en een systeem voor het genereren van golven te schetsen.

Ze bestudeerden en analyseerden verschillende methoden en modellen voor het produceren van door de mens gemaakte golven, met behulp van computersimulaties en kleine prototypen.

Het idee was echter niet nieuw.

Een oude droom

De geschiedenis van golfslagbaden gaat terug tot ergens tussen 1845-1886, toen koning Ludwig II van Beieren een van zijn privémeren onder stroom zette om kunstmatige golven te creëren.

Sindsdien zijn er vele pogingen geweest om golfslaggenererende technologieën te ontwikkelen en te installeren, bijvoorbeeld in thema- en waterparken.

Een snelle zoektocht in Google Patents levert een interessant resultaat op.

In 1983 diende de Nederlandse uitvinder Dirk Bastenhof een patentaanvraag in voor de “Surf Wave Generator.”

“Het systeem had tot doel herhaaldelijk enkelvoudige golven te produceren en te lanceren over het oppervlak van een zwembad,” zo blijkt uit patentnummer 4.522.535.

“De golven worden in het zwembad geproduceerd door een aangrenzende met water gevulde caisson, die aan de basis van het zwembad en de caisson in het zwembad is gekoppeld.”

“Met uitzondering van de opening in het zwembad, is de caisson verzegeld, en een lading hogedruklucht wordt in het bovenste gedeelte geblazen, waardoor het water uit de kamer in een enkele krachtige beweging in het zwembad wordt geperst.”

“Door het gebruik van een baffle, wordt het uitgestoten water binnen het zwembad geleid om een surfgolf te produceren die zich voortplant over het oppervlak van het zwembad weg van het golfgenererende caisson.”

De octrooiaanvraag (hieronder afgebeeld) werd verleend op 11 juni 1985.

Interessant is dat hierin octrooien worden geciteerd uit 1936 (“Methode en apparaat voor het produceren van oppervlaktegolven op een waterlichaam,” Karl Herz Frederick), 1969 (“Apparaat en methode voor het produceren van golven,” Dexter Phillip), 1971 (“Methode en apparaat voor golfvorming in zwembaden,” Siegfried A. Schuster), 1980 (“Pneumatische golfgenerator voor een golf,” Siegfried A. Schuster), en 1981 (“Apparaat voor het maken van golven,” William H. Baker).

Bastenhofs uitvinding uit 1983 zou later worden geciteerd door de huidige golfslagbadbouwers, waaronder Thomas J. Lochtefeld (Waveloch en FlowRider) en Bruce McFarland (American Wave Machines).

Odriozola & Frisch Inc.

Wavegarden is het resultaat van een vruchtbare samenwerking tussen Josema Odriozola en Karin Frisch, de medeoprichters van het bedrijf.

Zij zijn het hart en de ziel van deze surfdroom.

Odriozola is geboren in La Laguna, Tenerife. Hij behaalde een graad in werktuigbouwkunde aan de Universiteit van Navarra in Spanje.

De ondernemer had eerder ervaring opgedaan met de verkoop van skateparken en werkte in de marketing bij O’Neill en andere surfindustriebedrijven.

Frisch heeft een graad in sporteconomie van de Universiteit van Bayreuth in Duitsland.

Zij was medeoprichtster en manager van Tip Top, een skateparkbedrijf met meer dan 110 geïnstalleerde faciliteiten.

In 2005 hielp Karin Frisch samen met Josema Odriozola – haar echtgenoot – de economie te ontwikkelen die het bedrijfsmodel van Wavegarden ondersteunde en nam zij de rol van marketingdirecteur op zich.

Dit dynamische duo geeft nu leiding aan een groot team van mechanische, elektrische, civiele en computationele vloeistofdynamische ingenieurs.

Van San Sebastián naar de wereld

Wavegarden begon zijn ambitieuze, tijdrovende zakelijke avontuur in een rustig gebied.

Voor velen zou het voor de hand liggen om de technologie te installeren en te ontwikkelen in gebieden waar een bloeiende surfindustrie is, zoals Californië, de Gold Coast, Hawaï of Biarritz.

In plaats daarvan kozen ze voor een discreet landinwaarts gelegen terrein in de bergen bij Zarautz, aan de rand van San Sebastián in het noorden van Spanje.

Het duo koos voor twee verschillende benaderingen in hun vroege schaalmodellen – een lineair golfslagbadconcept en een cirkelvormige surflagune (hierboven afgebeeld).

Tussen 2005 en 2009 werkten Josema Odriozola en Karin Frisch onvermoeibaar aan beide fronten tot ze tot een conclusie kwamen.

Hun eerste democentrum zou een lineaire surfervaring nabootsen, identiek aan die waarvan surfers in de oceaan genieten, met golven die bijna parallel aan het strand breken en afpellen.

De eerste experimenten waren vrij eenvoudig en rudimentair.

Wavegarden gebruikte een tractor om de folie te trekken, die vervolgens golven van 0,5 meter (1,6 voet) genereerde.

Aan het eind van het decennium was Wavegarden klaar om zijn poorten voor de wereld te openen, en de resultaten verspreidden zich als een olievlek over de planeet.

Mick Fanning, Gabriel Medina, Owen Wright, Bobby Martinez, Reubyn Ash, Nic von Rupp, Kolohe Andino, en Miguel Pupo waren enkele van de eersten die het in 2011 uitprobeerden.

En het werkte behoorlijk goed. De R&D-faciliteit had interessante deuren geopend voor de hele industrie.

De tweerichtingsrevolutie

De oprichters van Wavegarden waren enthousiast.

De feedback die ze hadden ontvangen, vulde hun innerlijke passie en dromen. En het team ging snel weer aan de slag.

Twee jaar later, na de eerste surfervaring in het binnenland, presenteerden Odriozola en Frisch een grootschalig, bidirectioneel golfslagbad dat perfecte rechter- en linkergolven pompte.

Wavegarden 1.0 was geboren.

Het nieuwe golfslagbad onthulde een formule waarbij, zodra elke golfcyclus was voltooid, de machine zich omdraaide en nog een set golven in de tegenovergestelde richting creëerde.

In augustus 2015 werd dus ’s werelds eerste openbare golfslagbad van 12 miljoen pond, aangedreven door Wavegarden – Surf Snowdonia – geopend in Wales.

Een paar maanden later werd dezelfde technologie gebruikt om oceaangolven na te bootsen in Austin, Texas. Echter, en ondanks hoge verwachtingen, zou het NLand Surf Park in 2018 zijn deuren sluiten.

The Cove

De golfslagbadindustrie begon nieuwe spelers aan te trekken, die erop gebrand waren om zichzelf te positioneren als de beste, commercieel haalbare oplossing.

Kelly Slater’s Surf Ranch was een snel en solide antwoord op het Spaanse concept. Met een identiek surfbaanconcept in twee richtingen had het iets wat Wavegarden niet had kunnen leveren – barrels.

Slater kon de wereld laten zien dat perfecte zoetwatercilinders mogelijk waren, ook al was zijn concept niet commercieel levensvatbaar.

De kosten per golf en de lange wachttijd tussen sets waren – en zijn nog steeds – zijn achilleshiel.

American Wave Machines zette ook druk op de early movers, door PerfectSwell te creëren en met succes te installeren op het BSR Surf Resort in Waco, Texas.

Tussen werkte Wavegarden al aan zijn 2.0-technologie. In het geheim, althans sinds 2016.

Met The Cove wilde de golfslagbadfabrikant verschillende dingen bewijzen – ze konden perfecte, transparante barrelende golven maken, ze konden de ruimte verminderen die nodig is om een leuke, binnenlandse surfervaring na te bootsen, en ze konden het nog winstgevender en minder duur maken vanuit een exploitatie- en onderhoudsstandpunt.

Daarna leverde The Cove meer en betere golven en, op een bepaalde manier, alle orderwinnaars van hun tegenstanders: innovatie, flexibiliteit, ontwerp, betrouwbaarheid, kwantiteit en kwaliteit.

In 2020 openden twee Wavegarden-faciliteiten met de gloednieuwe technologie bijna gelijktijdig – Urbnsurf Melbourne en The Wave: Bristol.

The Cove produceert 1.000 golven per uur. De kosten per golf bedragen $0,10. De investering in de installatie is vastgesteld op ongeveer $13 miljoen (€12 miljoen).

Waarom een Wavegarden bouwen?

Een Wavegarden zwembad is een complexe structuur die surfwetenschap en surfonomie combineert.

De surflagune bevat een reeks innovatieve patenten, doorbraken en machines die in evenwicht moeten worden gehouden door een financieel duurzaam bedrijfsmodel.

De faciliteiten van de Wavegarden hebben verscheidene extra inkomstenstromen, met inbegrip van surfscholen, restaurants, opleidingscentra, bars, en logies, om de kosten te steunen die door een 24/7 operatie worden gegenereerd.

De locatie kan ook worden gehuurd door bedrijven of particulieren voor evenementen, feesten, wedstrijden, en zelfs muziekconcerten.

De ontwikkelaars van Wavegarden hebben ervoor gezorgd dat hun kunstmatige surfpool kan werken als een anker om andere grootschalige bedrijven en commerciële projecten te helpen promoten.

Daarom kan het fungeren als een parallelle attractie of aanvulling op bestaande hotels, resorts, winkelcentra, avonturenparken, luxe vastgoedontwikkelingen, openbare sportcentra en privé-eigendommen.

Veiligheid en milieuduurzaamheid

Wavegarden volgt bij de bouw van zijn faciliteiten diverse Europese veiligheidsrichtlijnen.

Het Spaanse kunstmatige golfslagbadconcept heeft CE-conforme protocollen aangenomen voor machineveiligheid voor pretparkinstallaties (EN 13814), veiligheidseisen voor zwembaden voor ontwerp en exploitatie (EN 15288), elektrische apparatuur ontworpen voor gebruik binnen bepaalde spanningsgrenzen (2006/95/EG), en elektromagnetische compatibiliteit en intrekking (2004/108/EG).

Wavegarden stelt ook met trots dat de CO2-voetafdruk van een surfer lager kan zijn als hij of zij bij een van hun lagunes surft in vergelijking met een rit van huis naar zijn of haar favoriete strand.

De veronderstelling geldt zolang het golfslagbad zich ten minste een kwartier dichter bij zijn of haar huis bevindt dan het gekozen strand.

First Mover vs. Fast Followers

Maar het spel is begonnen, en Wavegarden is omringd door slimme en zeer competitieve tegenstanders.

Australië’s Surf Lakes stapte in met ’s werelds eerste concentrische golfgenerator, gepromoot door voormalig wereldkampioen surfen Mark Occhilupo.

Het in Queensland gevestigde surfsysteem biedt ook een baanbrekend concept dat een potentiële bedreiging zou kunnen vormen voor de vroege stap van Wavegarden.

Eén ding is zeker: de golfslagbad-industrie is booming, en niet alle spelers zullen het licht aan het eind van de ton zien.

Wie zal zegevieren: first movers of snelle volgers? En wat gaat Wavegarden nu doen? Hoe gaat Wavegarden zichzelf opnieuw uitvinden?

Hoe kunnen bestaande Wavegarden-faciliteiten hun oudere formules upgraden naar up-to-date producten zonder hun financiële concurrentiepositie te verliezen?

Het antwoord op deze vragen zal waarschijnlijk bepalend zijn voor de toekomst van Wavegarden als een van ’s werelds toonaangevende experts op het gebied van kunstmatige golfslagbaden.