Hoe je plannen afzegt zonder vrienden te verliezen en je een eikel te voelen

We leven in een tijd waarin introvert zijn, alleen wil zijn, van Netflix en je bank houdt en plannen afzegt, de status van meme heeft bereikt. Ik zou niet willen zeggen dat het trendy is om je afzijdig te houden en binnen te blijven, maar de tweets, T-shirts, mokken en kunst ontmoedigen dit gedrag ook niet bepaald. En dat is niet noodzakelijk een slechte zaak! Ik vind het geweldig dat we er regelmatig aan herinnerd worden dat we onze eigen behoeften serieus moeten nemen! Dit kan vooral geruststellend zijn voor mensen die te maken hebben met mentale en fysieke gezondheidsproblemen die hun energie wegnemen, of voor huismusjes die veel belang hechten aan hun slaapschema (hallo, ik). De memes (en het feit dat afzeggen via sms op het laatste moment bijna altijd een optie is) kunnen het heel gemakkelijk maken om er zonder nadenken vandoor te gaan. En daar houd ik eerlijk gezegd niet van! (Ik ben er een groot voorstander van om overal goed over na te denken!!)

Bekijk meer

Het afzeggen van plannen bevindt zich op het snijpunt tussen opkomen voor jezelf en opkomen voor andere mensen. Aan de ene kant kan het overslaan van een sociaal evenement vaak een hoognodige stap zijn om voor jezelf te zorgen. Als je in je hart weet dat je het niet in je hebt om te socialiseren, en je weet zeker dat als je het toch doet, je je alleen maar slechter gaat voelen, dan kan het een enorme opluchting zijn om jezelf gewoon te laten gaan. En vaak is afzeggen prima en zal de ander het niet erg vinden of er niet veel van denken. (Soms is het schrappen van plannen de beste manier om een goede vriend te zijn – per slot van rekening kun je niet volledig voor andere mensen opkomen als je niet goed voor jezelf zorgt, en het is voor niemand goed om regelmatig een hangout bij te wonen als je er geen zin in hebt.

Aan de andere kant, soms betekent opdagen voor andere mensen letterlijk opdagen voor hen, en het kan frustrerend zijn om aan de ontvangende kant van een annulering te staan-vooral als jij degene bent die je agenda rond het evenement heeft geregeld, andere uitnodigingen voor die dag hebt afgewezen, echt uitkeek naar de borrel, of te maken hebt met een persoon die regelmatig afzegt. Afzeggen kan onattent en respectloos zijn, vooral als je te maken hebt met een recidivist.

Dat gezegd hebbende, soms moet je er gewoon even tussenuit knijpen. Je bent verkouden of emotioneel uitgeput of je moet tot laat werken, wat dan ook. Dat gebeurt, en dat is prima. Dus de vraag voor iedereen die me-time belangrijk vindt, maar ook veel geeft om zijn vriendschap en de gevoelens van zijn vrienden is: Hoe weet je wanneer, als het al ooit OK is om af te zeggen?

Moet je afzeggen of niet?

Als je een people pleaser bent die probeert beter te worden in het beoefenen van zelfzorg, zijn hier wat vragen om jezelf te stellen de volgende keer dat je worstelt om te beslissen of je wel of niet moet afzeggen.

Hoe voel je je eigenlijk op dit moment? Wat is het dat maakt dat je wilt afzeggen?

Het is makkelijk om te denken, Ugggggghhhh, ik wil niet gaan, zonder echt te weten waarom je wilt afzien van de hangout. Dus begin met het inventariseren van je gevoelens, en probeer uit te vinden wat je specifiek nodig hebt op dit moment. Als je tot de kern komt van je verlangen om het te verpesten, kun je bepalen of je je probleem kunt oplossen door het evenement over te slaan, en kun je beslissen of sociaal zijn meer kwaad of goed zal doen.

Als je niet afzegt, hoe zou je je dan voelen tijdens en na het samenzijn?

Zal je in staat zijn om echt aanwezig te zijn – dat wil zeggen, volledig gefocust op je vriend(in), met je telefoon weggelegd? Of zult u zich gestrest, ongeduldig en/of afgeleid voelen? Zult u zich de volgende dag gelukkig en energiek voelen… of zult u het de vriend kwalijk nemen dat hij u überhaupt heeft uitgenodigd, of voor de tijd en het geld dat u aan het uitje heeft besteed? Wees eerlijk over de vraag of je in staat zult zijn om je vriend(in) op dit moment je beste (of best-ish) zelf te geven. Als je fysiek wel aanwezig zult zijn, maar emotioneel en mentaal op een andere planeet zult zijn, is dat een sterk teken dat je moet afzeggen of een nieuwe afspraak moet maken.

Als je afzegt, hoe zul je je dan voelen?

Het is ook de moeite waard om even stil te staan bij hoe je je zult voelen tijdens en na het afzeggen. Als je je afmeldt, ga je dan ontspannen/studeren/rusten/klussen doen met die tijd, of ga je je alleen maar schuldig voelen en in plaats daarvan op Instagram rondhangen? Zal je meer tijd en energie besteden om het goed te maken met de persoon later dan je zou doen als je gewoon ging? Als het je doel is om zelfverzekerd een beslissing te nemen en volledig achter je keuze te staan, kan het superhandig zijn om er vanuit verschillende hoeken over na te denken.

Is er iets dat je in een vroeg stadium anders had willen doen?

Misschien heb je jezelf toen je deze plannen maakte voorgehouden dat je je enthousiaster zou voelen over rolschaatsen of amateurimprovisatie of muziekfestivals tegen de tijd dat de grote dag aanbrak… maar nu is die dag morgen en wow, ja, je haat al die dingen nog steeds en je wilt echt niet gaan. Wat ik begrijp! Ik heb mezelf ook regelmatig in die positie bevonden! Daarom ben ik er zo’n voorstander van om gewoon nee te zeggen tegen uitnodigingen als het je wordt gevraagd.

Als je vaststelt dat je gewoon van meet af aan had moeten afzeggen, of eerder had moeten zeggen wat je wensen en voorkeuren zijn, overweeg dan om een afspraak met jezelf te maken: Je kunt het deze keer afzeggen, maar de volgende keer dat je een soortgelijke uitnodiging krijgt, moet je eerlijk zijn en van tevoren nee zeggen – ook al is dat moeilijk, en zelfs als je geen “goede” reden hebt. Je bent het aan jezelf en je vrienden verplicht om dat te doen.

Is dit meer een Them-probleem dan een You-probleem?

Als je geneigd bent om het te laten zitten omdat je je vreselijk voelt elke keer als je met deze persoon of groep mensen omgaat, dan is dat… heel goede informatie om te hebben! In dat geval moet je misschien niet alleen overwegen om deze plannen af te zeggen; overweeg ook of deze relatie je tijd wel waard is.

Heb je het naar je zin, vriend?

Als je regelmatig plannen afzegt (of er gewoon serieus over nadenkt) omdat je je moe, overweldigd of gewoon niet in de stemming voelt, doe jezelf – en je vrienden – dan een plezier en overweeg of er iets diepers aan de hand is. Geen zin meer hebben in sociale contacten en voortdurend uitgeput zijn kan een teken zijn van mentale of fysieke gezondheidsproblemen, dus het kan verstandig zijn om deze gevallen bij te houden in een dagboek of een app. Noteer met wie de plannen waren, welke gevoelens ervoor zorgden dat je je afmeldde, en hoe je je daarna voelde (ongeacht of je kwam opdagen of niet). Zelfs als je niet zo ver gaat, kun je nog steeds naar je agenda van de afgelopen paar maanden kijken en wat zelfreflectie doen. Als je merkt dat je meer plannen afzegt dan je nakomt of als je je de hele tijd uitgeput voelt, is het misschien tijd om met een zorgverlener of therapeut te praten.

Hoe zeg je plannen gracieus af

Als je besluit om af te zeggen, is dat niet het einde van de wereld. Serieus! Natuurlijk zal je vriend(in) het jammer vinden, maar ik heb gemerkt dat het handig is om dit als een natuurlijke en correcte reactie van hem/haar te zien, ook al heb je op dat moment absoluut de juiste keuze voor jezelf gemaakt – m.a.w. jij hebt er geen ongelijk in om af te zeggen en zij hebben er geen ongelijk in om een beetje teleurgesteld te zijn. Maar als je een beetje nadenkt over je vertrek, voorkom je dat de situatie ontaardt in een vijf-alarms vriendschapsbrand. Hier zijn wat tips om in gedachten te houden.

Bedenk of je de plannen op een of andere manier kunt aanpassen.

Vaak wel, onze vrienden willen ons gewoon zien, en geven er niet om om naar een chique restaurant te gaan of een coole activiteit te doen. Bedenk dus waar jij zin in zou hebben, en bied dat als alternatief aan je vriend aan in plaats van het af te blazen. Je zou iets als dit kunnen zeggen:

“Hé, vriend, ik ben helemaal uitgeput en blut op dit moment, en ik voel me eerlijk gezegd erg gestrest over onze plannen voor morgenavond. Maar ik wil echt met je bijpraten. Zou je het goed vinden als ik bij je kom koken in plaats van dat we helemaal naar New Jersey gaan? En we kunnen nog steeds plannen om volgende maand naar Medieval Times te gaan, als ik dit grote project heb afgerond en mijn bonus heb uitbetaald.”

Zelfs als ze zeggen dat ze het liever afzeggen, zullen de meeste mensen het waarderen dat je ze hebt gevraagd om mee te beslissen. Het laat zien dat je echt om ze geeft, maar toch je grenzen weet te stellen en je eigen behoeften weet te honoreren.

Probeer zo eerlijk mogelijk te zijn over de reden van je afzegging.

Jullie allemaal: Zeg niet dat je auto kapot is als je eigenlijk een kater hebt. Mensen weten vaak wel wanneer je ze voor de gek houdt, en een overduidelijke leugen kan meer schade aanrichten dan de werkelijkheid waar je je een beetje voor schaamt. Vergeet niet dat eerlijk zijn een daad van kwetsbaarheid is, en die kwetsbaarheid kan een vriendschap juist versterken.

Weet dat afzeggen betekent dat je meteen de titel Captain Rescheduling verdient en de verantwoordelijkheid die daarbij hoort.

Als het enigszins mogelijk is, verzet de afspraak dan in hetzelfde gesprek, zodat de vriend weet dat je nog steeds oprecht geïnteresseerd bent om met hem of haar om te gaan. Als ze niet bevestigen of als ze niet geïnteresseerd lijken, probeer dan binnen een week iets nieuws te plannen.

Beleef aandacht.

Erken dat het afzeggen van een afspraak, vooral op het laatste moment, je vriend tijd, geld en energie kan kosten. Dat kan betekenen dat je ze een Venmo-bericht moet sturen voor bijvoorbeeld de kosten van hun ticket, of de annuleringskosten die ze nu moeten betalen. Als het een groepsbijeenkomst was en je zou iets meenemen (wijn, dessert, enz.), bied dan aan om het toch af te geven, of stuur het met een andere vriend mee als dat haalbaar is. En maak dit altijd deel uit van je eerste annuleringsbericht. (Dus: “Het spijt me dat ik dit moet doen, maar ik kan morgen niet naar onze manicure-afspraak komen. Op de website van de salon staat dat we $20 moeten betalen, wat ik uiteraard zal doen.”)

Wat je anders had moeten doen.

De meesten van ons willen gewoon het gevoel hebben dat de persoon die verantwoordelijk is voor ons kleine ongemak of onze teleurstelling de situatie serieus neemt, en als je laat zien dat je aan zelfreflectie hebt gedaan, kan dat echt helpen om dat over te brengen. Je zou dus iets kunnen zeggen als: “Ik heb me gerealiseerd dat als ik het zo druk heb met werk, ik waarschijnlijk nooit in staat zal zijn om doordeweeks te gaan stappen. Maar dat wilde ik niet toegeven toen je me uitnodigde, en daar bied ik je mijn excuses voor aan.”

Zorg ervoor dat je toon/apologie past bij de aard van de gebeurtenis.

Er is een groot verschil tussen vragen om een koffiedate met een collega te verzetten, en je beste vriend(in) vertellen dat je volgende week niet op hun bruiloft zult komen. Als je je overdreven verontschuldigt voor een vrij kleine afzegging (bijvoorbeeld: “Ik ben de ergste. Haat je me echt? Kun je me ooit vergeven?”), loop je het risico dat je maatje het gevoel krijgt dat ze je moeten troosten. (Het komt ook nogal onoprecht over.) Maar heel nonchalant en nonplussed doen over een soort belangrijke afzegging is ook geen goede look. Als je geneigd bent te overcompenseren (of nogal afwijzend te zijn), kan dat zijn omdat je je eigenlijk een beetje kwetsbaar of ongemakkelijk voelt over je keuze. Hoewel dat volkomen normaal is, is het misschien een goed idee om even de tijd te nemen om jezelf te centreren en je beslissing te accepteren voordat je met je vriend(in) gaat praten. Dan kun je vanuit een oprechte, zelfverzekerde, gewetensvolle en emotioneel eerlijke plaats opereren als je uiteindelijk toch afzegt.

Kennis van je publiek.

Luister: Ik ken je leven niet. Jij kent je mensen en hun gevoelens over afgezegde plannen beter dan wie dan ook, en het beste wat je kunt doen is op je gevoel afgaan en de afzegging communiceren op de manier die voor deze specifieke vriendschap het meest logisch is.

Een laatste tip: omarm quasi-spontane plannen

Ik kan niet geloven dat ik – iemand die elke plas een maand van tevoren zou plannen als dat mogelijk was – dit ga zeggen, maar…ik begin te vermoeden dat het te ver van tevoren plannen van hangouts misschien wel bijdraagt aan ons collectieve verlangen om er tussenuit te knijpen. Ik snap dat weken van te voren plannen het makkelijker maakt om plannen te maken en te houden. En natuurlijk, als jij en je vrienden drukke mensen zijn (of bijvoorbeeld een babysitter moeten inhuren), is dit soort organisatie een noodzaak. Maar ik realiseer me ook dat er in een paar weken veel kan veranderen! Het duizelingwekkende optimisme dat je voelde toen je al je vrienden sms’te om happy-hour plannen te maken op een prachtige dag in eind oktober kan vreemd aanvoelen medio november wanneer, plotseling, Thanksgiving is blijkbaar?? volgende week ???? en het regent al 10 dagen achter elkaar. Hoe meer tijd er verstrijkt tussen het maken van plannen en het doen van het ding, hoe meer tijd je hebt om de hangout te vrezen – wat jammer is, zelfs als je uiteindelijk gaat en geniet!

Met dit in gedachten, ben ik begonnen met experimenteren met minder planning vooraf. Hoewel het niet altijd lukt om spontane (of spontane) plannen te maken, is er wel iets voor te zeggen om af en toe een dag of twee van tevoren contact op te nemen met vrienden om iets te doen dat niet al te ingewikkeld is (zoals een snelle koffie voor het werk, lunch of een supercasual avondje thuis waarbij van niemand wordt verwacht dat hij eerst zijn huis schoonmaakt). Zolang je je ervan bewust bent dat je vriend misschien niet wil of kan (dus zeg erbij “Ik weet dat het last minute is!”, en neem het hem niet kwalijk als het niet lukt), kan het de moeite waard zijn.

Het blijkt dat deze aanpak eigenlijk chiquer en effectiever is dan ik dacht! Er is iets mee dat echt gezond en goed voelt – intiem, opwindend, doet denken aan de universiteit. Ik ben de laatste tijd zelfs een paar keer wild geworden en heb een “Ik ben in jouw buurt sms” gestuurd! Wat kan ik zeggen? Soms voel je je geroepen, staan de sterren van de kalender op één lijn en kun je zo’n magische, ongestructureerde, ongeplande ontmoeting hebben die vooral te danken is aan het feit dat niemand tijd had om over dingen na te denken. Het is precies het soort adrenalinestoot dat iemand die van zijn planner houdt en adrenalinestoten haat, kan gaan waarderen.

Rachel Wilkerson Miller is de auteur van Dot Journaling: A Practical Guide en voormalig senior redacteur bij BuzzFeed. Ze werkt momenteel aan haar tweede boek, The Art of Showing Up: A Guide to Taking Care of Yourself and Other People (Het Experiment, voorjaar 2020). Je kunt haar volgen op Twitter en Instagram, en haar blog lees je hier.

De inhoud van elke “Een beetje beter”-column is de mening van de schrijver en weerspiegelt niet noodzakelijkerwijs de standpunten van SELF of de SELF-redactie.