Abortus is de abrupte beëindiging van een zwangerschap door de dood van het embryo of de foetus. Het gaat om een abrupte verandering in het fysiologische proces van de zwangerschap die reeds aan de gang was. Als gevolg daarvan worden de hormonen, bloedvaten, baarmoeder en andere systemen die op de zwangerschap waren voorbereid, veranderd. Deze abrupte veranderingen zijn altijd een dramatische gebeurtenis voor het lichaam en de psyche van de vrouw.
De methoden van abortus provocatus worden gewoonlijk onderverdeeld in methoden waarbij chemicaliën worden gebruikt (tot de zevende week van de zwangerschap) en methoden waarbij chirurgisch wordt ingegrepen (vanaf de achtste week van de zwangerschap). Tot de chemische produkten die in Spanje het meest worden gebruikt, behoren de “EllaOne”-pil, RU-486, prostaglandinen en Cytotec. Van de chirurgische methoden zijn de meest gebruikelijke in Spanje: afzuiging, dilatatie en curettage (“D en C”), dilatatie en evacuatie (“D en E”), zoutinjectie, gedeeltelijke bevalling (“D en X”), en hysterectomie of keizersnede.
Chemische abortus
Deze methoden van abortus worden meestal uitgevoerd wanneer de zwangerschap 4 tot 7 weken is. Er zijn ook andere producten die kort na de bevruchting de dood van het embryo veroorzaken door te voorkomen dat het zich met succes in de baarmoeder kan innestelen. De in Spanje veel gebruikte chemische stoffen zijn de volgende:
“EllaOne”
De “EllaOne” is een middel met een soortgelijke werking als RU-486. Dit middel is een progesteronantagonist en wordt gebruikt in de vorm van een abortus tot 5 dagen na de geslachtsgemeenschap. Als de bevruchting heeft plaatsgevonden (de bevruchting vindt plaats in de eileiders), werkt deze pil door de innesteling van het embryo in de baarmoeder te blokkeren, waardoor het baarmoederslijmvlies verandert en zo de abortus veroorzaakt, en het verlies ervan als bloeding.
RU-486 pil
RU-486 is een middel dat het hormoon progesteron van de moeder blokkeert. Het wordt gebruikt als abortusmethode bij zwangerschappen van 4-7 weken, en veroorzaakt de loslating van het geïmplanteerde embryo als gevolg van de verstoring van het baarmoederslijmvlies en de bloedvaten, wat leidt tot de dood van het embryo en soms tot de uitdrijving van de abortusresten, gepaard gaande met een bloeding.
Binnen 48 uur nadat de RU-486 pil is toegediend, moet u een medische controle ondergaan om te bevestigen of de pil in zijn geheel is uitgedreven, anders krijgt u een medicijn dat Cytotec heet en dat u zal helpen de resten van de abortus die in de baarmoeder achterblijven, uit te drijven. U kunt een kalmerend middel krijgen om de symptomen te verminderen.
Complicaties die kunnen optreden bij deze methode van abortus zijn dat de uitdrijvingsbloeding te hevig is. Ook is het mogelijk dat de baarmoederhals niet goed verwijdt en het embryo niet goed wordt uitgedreven, waardoor een chirurgische curettage nodig is en, indien niet goed onder controle, infecties kunnen ontstaan.
Prostaglandinen
Dit middel wordt toegediend om de baarmoederhals te verwijden en weeën te veroorzaken. Aangezien het niet rechtstreeks op de foetus inwerkt, kan deze worden uitgestoten voordat hij sterft en levend wordt geboren, wat als een “complicatie” wordt beschouwd. Het overleeft meestal niet omdat het erg prematuur is.
Complicaties van deze methode van abortus zijn onder meer het scheuren van de baarmoeder, sepsis, bloeding, hartstilstand, braken en embolie.
chirurgische abortus
chirurgische abortusmethoden worden uitgevoerd vanaf de 8e week van de zwangerschap, of nog eerder, vanaf de 5e week van de zwangerschap. De meest gebruikte methoden in Spanje zijn de volgende:
Suctie
85% van de abortussen in de wereld wordt volgens deze methode uitgevoerd in het eerste trimester van de zwangerschap (tot 12 weken). De baarmoederhals wordt verwijd en er wordt een holle buis met een scherpe rand ingebracht die verbonden is met een krachtig afzuigapparaat dat met een sterke zuigkracht de foetus uitzuigt.
De complicaties voor de vrouw zijn onder meer: infecties, scheuring of perforatie van de baarmoeder, niertrauma, embolie, trombose, onvruchtbaarheid.
Dilatatie en curettage (D & C)
Dit wordt gebruikt in het late eerste of vroege tweede trimester, als de foetus te groot is om te worden verwijderd door afzuiging. Deze abortusmethode is vergelijkbaar met de zuigmethode, maar dit keer wordt een curette of mes met een lepel met scherpe punt gebruikt om de hele zwangerschapszak van de baarmoeder los te maken, zodat deze gemakkelijker via de baarmoederhals kan worden verwijderd.
Deze procedure heeft meer complicaties dan de zuigmethode.
Dilatatie en evacuatie (D en E)
Wordt vaak gebruikt als abortusmethode wanneer het tweede trimester van de zwangerschap al ver gevorderd is of tijdens het derde trimester. Baarmoederhalsverwijdende medicijnen, zoals prostaglandinen, worden toegediend. Zodra de baarmoederhals is verwijd, wordt de foetus verwijderd. Soms is een tang nodig om het lichaam te verwijderen.
De grootste complicatie is wanneer de kop niet kan worden verwijderd, zodat men agressiever moet zijn en de kop moet breken om de verwijdering te vergemakkelijken. Het gebroken bot kan de baarmoeder en andere zachte delen van uw geslachtsorganen verwonden.
Deze methode heeft voor de vrouw dezelfde gevolgen als de andere, maar is veel gevaarlijker. Hoe verder in de zwangerschap, hoe groter het risico op complicaties en overlijden voor de vrouw.
Zoutinjectie
Deze methode wordt pas na 16 weken toegepast. Het vruchtwater dat de foetus beschermt, wordt verwijderd en een geconcentreerde zoutoplossing wordt in de plaats geïnjecteerd. De foetus krijgt deze oplossing binnen en sterft door vergiftiging, uitdroging, hersenbloeding en andere organen, en stuiptrekkingen. De zoutoplossing veroorzaakt ernstige brandwonden op de huid van de foetus.
De complicaties van dit type abortus voor de vrouw zijn onder meer een scheuring van de baarmoeder, longembolie en gevaarlijke intravasculaire stolsels.
“D en X” of gedeeltelijke bevalling
Deze methode van abortus wordt uitgevoerd tijdens het tweede of derde trimester van de zwangerschap. De procedure verloopt als volgt: er wordt een tang in de baarmoeder ingebracht die, geleid door echografie, de voetjes van de foetus vastgrijpt en naar buiten trekt tot het onderste deel van het hoofdje blootligt. Met een schaar wordt dan de nuchalbasis geopend, waardoor een katheter wordt ingebracht om de hersenen uit te zuigen. Zodra dit is gebeurd, wordt het inerte lichaam van de foetus “geëvacueerd”. Soms wordt hij onthoofd.
Hysterectomie of keizersnede
Deze ingreep wordt uitgevoerd tijdens de laatste drie maanden van de zwangerschap. Het houdt in dat een keizersnede wordt uitgevoerd, en de foetus wordt verwijderd. Soms wordt de foetus levend geboren en duurt het uren voor hij sterft – er zijn gevallen bekend van meer dan 12 uur. Omdat het een zware chirurgische ingreep is, treden er vaak complicaties op. http://www.health.state.mn.us/wrtk/handbookspa.html
Doet de abortusprocedure pijn?
Ja, een abortus provocatus kan pijn doen. Bij een chirurgische abortus kun je onder volledige narcose worden gebracht. In dat geval doet het geen pijn, hoewel je je daarna wel wat ongemakkelijk voelt. Maar in de meeste gevallen wordt de abortus uitgevoerd onder plaatselijke verdoving die in de baarmoederhals wordt ingespoten, het gebied waar het het meeste pijn doet omdat deze moet worden verwijd. De baarmoederhals wordt echter vaak niet verdoofd en u kunt voelen dat de curettage wordt uitgevoerd. Ook al is de operatie pijnloos, de sensatie van de operatie is niet volledig weggenomen.
In de woorden van een persoon die de operatie heeft ondergaan: “De sensatie is alsof je vanaf je middel wordt leeggehaald, alsof je organen eruit worden gerukt”. (Esperanza Puente, “Het doorbreken van de stilte. Getuigenissen van vrouwen die een abortus hebben ondergaan”). Veel vrouwen beschrijven soortgelijke sensaties. De pijn is groter als er geen verdoving wordt gebruikt. Veel vrouwen gaan weg met een aanzienlijk trauma na zo’n onaangename ervaring.