Jezus beveelt ons elkaar van harte te vergeven; zeventig maal zeven maal te vergeven (Matteüs 18:21-22); en de Vader te vragen “vergeef ons onze schulden zoals ook wij vergeven onze schuldenaren” (Matteüs 6:12). Het zal waarschijnlijk geen verrassing zijn dat Jezus dit ene voorschrift vaker noemt dan enig ander gebod, gebod of voorschrift in het Nieuwe Testament. Waarom?
Omdat geweld geweld oproept, wraak wraak oproept, wrok wrok oproept, en de cyclus zal doorgaan en groeien zolang een van de beledigde partijen niet loslaat.
Als een van de partijen wel loslaat (vergeeft), degradeert de cyclus vaak, en vergeven gaat uiteindelijk over in vergeten. Zoals u weet, kost vergeven (de intentie om een opzettelijk en onrechtvaardig tegen ons gepleegd vergrijp los te laten) veel minder tijd dan vergeten.
Laat God God zijn
Mijn algemene regel is, dat bij kleine vergrijpen het vergeten minstens zes weken na het vergeven plaatsvindt, en dat bij bijzonder grove vergrijpen het vergeten enkele jaren langer kan duren dan het vergeven.
In ieder geval is één ding duidelijk: zonder vergeven is vergeten onmogelijk, sterker nog, het tegenovergestelde gebeurt.
Wanneer ik in een “niet-vergevingsgezinde stemming” ben, heb ik de neiging alle slechte eigenschappen van een herinnering te overdrijven, alle goede eigenschappen van de dader weg te laten, en te proberen een scenario te construeren waarin de demon-ander het onvergeeflijke heeft begaan – en dan word ik goed en kwaad. Zonder vergeving lijkt het herbeleven van een scenario bij elke zelfherinnering erger te worden. Dit gebed heeft me daarbij enorm geholpen:
“Heer, U bent de rechtvaardige Rechter. U zorgt ervoor.”
Lord, rechtvaardige Rechter, Zorgt ervoor
Ik herinner me de keer dat ik dit gebed ontdekte. Ik had een filosofisch artikel geschreven en een collega bekritiseerde het achter mijn rug. Toen ik de verhandeling in het openbaar had gelezen, had ik ruimschoots gelegenheid gegeven tot het stellen van vragen, en had ik de verhandeling zelfs voorgelegd aan geselecteerde personen alvorens hem te lezen. Deze specifieke collega zei niets. Maar een paar dagen later was hij niet alleen kritisch over het artikel, maar ook over mij.
Toen iemand mij hierop attent maakte, was ik behoorlijk kwaad. Zelfs nadat ik de kritiek schriftelijk had gecorrigeerd, voelde ik geen opluchting.
Iedere keer als ik mijn brevier opende, verscheen plotseling het gezicht van die persoon. In plaats van de hint van God aan te nemen, koos ik ervoor om in mijn woede te blijven sudderen. Uiteindelijk drong het tot me door dat dit me alleen maar kwetste, en dat het er bovendien toe zou kunnen leiden dat ik iets zou zeggen waar ik spijt van zou krijgen; dus moest ik het onder ogen zien.
Ik probeerde het eerst alleen onder ogen te zien, “OK … nu ga ik er niet meer aan denken en ik ga deze persoon vanuit mijn hart vergeven;” maar elke keer als ik de “solo methode” probeerde, merkte ik dat ik ongeveer een halve seconde vrede had, gevolgd door een intense uitbarsting van woede. Ik was tamelijk hulpeloos.
Een krachtig gebed om je te helpen vergeven
Tot slot kwam het in me op – waarom zou ik God niet laten helpen? Dus ik zei:
“OK, Heer, U bent de rechtvaardige Rechter die in het hart van ieder mens kan kijken. U begrijpt onze geschiedenis en onze tekortkomingen, en kunt verzoening bewerkstelligen waar gewone stervelingen dat niet kunnen. OK, U zorgt voor hem; in feite zorgt U voor de hele situatie- alstublieft.”
Een ongelofelijke vrede begon over me heen te komen. Door deze persoon (en de situatie in het verleden) in Gods handen te leggen, stond ik de Heilige Geest toe om zijn verzoenende liefde door zijn oneindige voorzienigheid in mijn hart te laten werken. Door los te laten (in Gods handen) was ik uiteindelijk in staat om te vergeten; en in het vergeten was ik niet alleen in staat om vrede te vinden, maar ook om te glimlachen en zelfs de persoon te erkennen die mij had beledigd. Dit is een krachtig gebed, en ik heb het vaak gebruikt.
De immense verzoenende liefde van de Heilige Geest kan niet worden onderschat in zijn kracht om te transformeren en vrede te brengen.
Bidt voor vijanden
Jezus vermaant ons:
“Heb uw vijanden lief, doe goed aan wie u haten, zegen wie u vervloeken, bid voor wie u mishandelen” (Lucas 6:27-28).
St. Paulus doet hetzelfde door te zeggen:
“Als uw vijand honger heeft, geef hem dan te eten; als hij dorst heeft, geef hem dan iets te drinken” (Romeinen 12:20).
In zowel mijn leven als mijn leiderschapsposities heb ik geen beter advies gevonden.
Wat aanvankelijk vrijwel onmogelijk (en puur ironisch) leek, heb ik niet alleen mogelijk gevonden, maar ook uiterst effectief en transformerend. Gedurende mijn hele carrière heb ik conflicten gehad met mensen (soms terecht, soms niet). Ik heb gezien hoe deze conflicten in emotie kunnen toenemen wanneer mensen het slechtste over elkaar blijven denken.
Deze emoties kunnen zo hoog oplopen dat er geen mogelijkheid meer lijkt te zijn om te verzoenen (of zelfs maar te communiceren) met de partijen in het conflict.
God werkt door onze harten
Wanneer dit zich voordoet, begin ik mijn campagne om te bidden voor degenen die zich extreem boos op mij voelen of mij kwaad willen doen. Ik vraag minstens drie of vier keer per dag of de Heer in hun hart wil binnentreden, hun zijn liefde wil tonen en hen tot Zich wil brengen. De reactie is absoluut opmerkelijk – in de meeste gevallen zal de persoon voor wie ik bid binnen enkele dagen een duidelijke afname in vijandigheid laten zien.
Soms tonen ze een openheid voor compromis, en tonen ze zelfs begrip en medeleven voor zowel mij als mijn positie. Dit verband tussen gebed en “totaal onverwachte resultaten” is zo sterk correlatief, dat ik mensen aanraad het te beoefenen, niet alleen om verzoening tot stand te brengen, maar ook om de kracht van het gebed uit de eerste hand te zien!
Wederom kan de kracht van de Heilige Geest om door de harten van intrinsiek waardige mensen te werken en hen te trekken naar de liefde waarvoor ze geschapen zijn, niet onderschat worden.
Je vindt het misschien ook leuk:
Vergeving in Belfast Noord-Ierland
Vergeving (pater Mike Schmitz)
Biecht: A Love Story
Over pater Robert Spitzer
Pater Spitzer was van 1998 tot 2009 president van de Gonzaga University. Tijdens zijn presidentschap heeft hij de programma’s en leerplannen op het gebied van geloof, ethiek, dienstbaarheid en leiderschap aanzienlijk uitgebreid. Hij heeft vele TV optredens gemaakt waaronder: Larry King Live (debatteren met Stephen Hawking en Leonard Mlodinow), de Today Show (debatteren over het onderwerp actieve euthanasie), The History Channel in “God and The Universe,” een meerdelige PBS-serie “Closer to the Truth,” en de Hugh Hewitt Show. Hij verschijnt wekelijks op EWTN in “Father Spitzer’s Universe”.