Homeopathic management of warts Oza PM – Indian J Drugs Dermatol

ALTERNATIVE MEDICINE

Year : 2016 | Volume : 2 | Issue : 1 | Page : 45-47

Homeopathic management of warts
Piyush Mahendra Oza
Holistic Child Care Centre, Spandan Holistic Institute of Applied Homeopathy, Mumbai, Maharashtra, India

Correspondence Address:
Piyush Mahendra Oza
Make My Health Clinic, 1st Floor, #17, Kanti Mahal, Plot No. 545, Tejookaya Park, Dr. B. Ambedkar Road, Matunga (C.R.), Mumbai – 400 019, Maharashtra
India

Source of Support: None, Conflict of Interest: None

Check

DOI: 10.4103/2455-3972.184085

Warts are classified under one sided diseases as external local maladies. They often have individualistic and immunological basis as also familial tendencies. Warts are included under miasm sycosis. Hoewel wratten lokale ziekten zijn, worden ze behandeld met een interne remedie die gebaseerd is op een volledig begrip van de patiënt. Dit omvat de lokale symptomen, d.w.z. de morfologie en de plaats van de laesie, de mentale gesteldheid van de persoon, en de fysieke kenmerken. Dit is wat men de totaliteit van symptomen noemt. Een constitutioneel geneesmiddel dat op deze manier wordt geselecteerd, verhelpt de klacht zowel plaatselijk als inwendig, en zorgt zo voor langdurige verlichting van de klachten. Veel voorkomende middelen zijn Calcarea carbonica, Causticum, Dulcamara, Natrum muriaticum, Nitric acidum, en Thuja occidentalis. Homeopathisch concept en homeopathische behandeling van wratten is beschreven.

Keywords: Homeopathie, interne geneeskunde, totaliteit van symptomen, wratten

Hoe dit artikel te citeren:
Oza PM. Homeopathische behandeling van wratten. Indian J Drugs Dermatol 2016;2:45-7

How to cite this URL:
Oza PM. Homeopathische behandeling van wratten. Indian J Drugs Dermatol 2016 ;2:45-7. Beschikbaar via: https://www.ijdd.in/text.asp?2016/2/1/45/184085

Inleiding

Zoals we weten, is de huid de spiegel van de ziel! Dit inzicht vormt de basis van de homeopathische behandeling van huidaandoeningen.
In de moderne geneeskunde worden wratten veroorzaakt door een infectie met het humaan papillomavirus. Wratten komen vaak voor op handen en voeten, maar ook op andere delen van de huid en slijmvliezen.
Wratten worden gecategoriseerd op basis van locatie, namelijk gewone wratten (rond nagels en vingers), voetwratten en genitale wratten. Ze worden ook begrepen op basis van hun morfologie en textuur, namelijk, zacht, hard, plat, glad, ruw, schilferig, enz. Ze zijn besmettelijk en kunnen zich verspreiden door direct huidcontact.

De wratten zijn voor ons van diagnostische waarde om onderscheid te kunnen maken tussen verschillende ziektestadia. De verruca vulgaris wordt aangetroffen bij kinderen die lijden aan erfelijke sycose; zij verschijnen bij of rond het tweede gebit. De verruca filiformis komt voor als een tertiaire laesie bij een verworven vorm van sycose. De verruca plana juvenilis is een andere erfelijke vorm die min of meer op de rug van handen en gezichten van kinderen en jongeren voorkomt. Ze zijn meestal gepigmenteerd, verspreid, en in onregelmatige unilaterale groepen.
Sommige mensen hebben gewoon meer kans om wratten te krijgen dan anderen, net zoals sommige mensen gemakkelijker verkouden worden dan anderen. Een verzwakt immuunsysteem, gebrek aan voldoende rust, slechte voeding, verhoogde stress, en nauwe woonomstandigheden kunnen ook bijdragen aan het oplopen van het wrattenvirus.
Dit betekent dat ook wratten een individualistische en immunologische basis hebben.

Homeopathisch concept

Als principe, is een homeopathische behandeling gebaseerd op het begrijpen van de patiënt als geheel, inclusief uiterlijke tekenen en symptomen, geestelijke gesteldheid en algemene lichamelijke toestand. Dit is wat men totaliteit van symptomen noemt. Met uitzondering van plaatselijke ziekten zoals kleine uitwendige verwondingen die een plaatselijke behandeling vereisen, hebben alle andere ziekten een interne geneeskunde nodig die gebaseerd is op een volledig begrip van de patiënt als geheel.
In het homeopathisch systeem worden wratten ingedeeld bij de eenzijdige ziekten, d.w.z. ziekten die zeer weinig symptomen vertonen. Daaronder worden ze verder ingedeeld bij de uitwendig-lokale ziekten.
Chronische ziekten worden ingedeeld in drie hoofdcategorieën van miasmen, namelijk psora (jeuk), sycose (condyloma), en syfilis (chancre of bubo). Wratten vallen onder het sycose miasme.
Lokale miasme betekent dat een zichtbare verandering gelokaliseerd is in een bepaald deel van het lichaam. Een verstoring in de aard van een dynamische verandering is nooit beperkt tot een bepaald deel van het organisme, in die zin dat het lichaam op geen enkele wijze deel heeft aan de veroorzaakte dynamische verandering.
Dit verklaart waarom slechts sommige mensen door het virus worden aangetast, en anderen niet. De homeopathische wetenschap gelooft dat er naast uitwendige virulentie ook een inwendige neiging tot ziekten bestaat. Dit wordt nog eens bevestigd door de immunologische basis in gevallen van wratten. We zien vaak dat families aanleg hebben voor gezwellen, wratten, etc., Deze neigingen worden miasmen genoemd, in dit geval sycotische.

De grondlegger van de homeopathie, Samuel Hahnemann, stelt dat door middel van dit geneesmiddel, dat alleen inwendig wordt gebruikt, de algemene ziekelijke toestand van het lichaam wordt verwijderd samen met de plaatselijke aandoening en de laatste wordt genezen op hetzelfde moment als de eerste, wat bewijst dat de plaatselijke aandoening alleen afhing van een ziekte van de rest van het lichaam, en alleen moest worden beschouwd als een onafscheidelijk deel van het geheel, als een van de meest aanzienlijke en opvallende symptomen van de ziekte.
Hij raadt ook het gebruik van topische toepassing bij plaatselijke ziekte-uitingen af. Dit leidt vaak tot het verdwijnen van de uitwendige ziekte, maar de inwendige ziekte blijft intact, waardoor een volledig beeld wordt vertroebeld. Onderdrukking, aldus veroorzaakt, zal zeker vervangen worden door een andere stoornis of uiting van sycose.
Bij wratten echter, als deze al geruime tijd bestaan zonder behandeling, kan voor een perfecte genezing uitwendige toepassing van hun specifieke geneesmiddel en inwendig gebruik ervan tegelijkertijd plaatsvinden.

Therapeutica

Homeopathische behandeling van wratten geschiedt grotendeels door middel van constitutionele geneeskunde, d.w.z., Omdat er weinig of geen symptomen zijn, kunnen de morfologie en de plaats van de laesie in aanmerking worden genomen bij de keuze van het geneesmiddel.
De behandeling is met een enkel goed geïndiceerd geneesmiddel, gebaseerd op de totaliteit van de symptomen. We komen vaak patiënten en behandelaars tegen die Thuja of een combinatie van verschillende middelen voor wratten gebruiken. Dit is echter niet in overeenstemming met de vastgelegde principes en richtlijnen.
Een Canadees onderzoek naar de behandeling van plantaire wratten is zo’n voorbeeld. In deze gerandomiseerde dubbelblinde, placebogecontroleerde studie met 162 patiënten werden aan elke patiënt drie geneesmiddelen voorgeschreven (Omdat in de studie de middelen niet met elkaar werden gemengd, is het niet helemaal juist om het gebruik van deze middelen een combinatie te noemen. Het is nauwkeuriger om te spreken van “polyfarmacie”, het gebruik van verschillende geneesmiddelen). De gebruikte middelen waren Thuja 30c, antimonium crud 7c, en salpeterzuur 7c. Thuja werd eenmaal per week ingenomen en de andere twee middelen eenmaal per dag.
De proef duurde 6 weken. De resultaten toonden aan dat er geen merkbaar verschil was tussen de personen die de homeopathische geneesmiddelen kregen en degenen die een placebo kregen.

Veel homeopaten zullen in eerste instantie misschien verbaasd zijn over het resultaat van deze proef, omdat zij deze middelen als algemeen werkzaam beschouwen bij de behandeling van wratten. Maar hoewel de middelen effectief kunnen zijn voor de behandeling van wratten, zijn ze niet noodzakelijk effectief voor alle soorten wratten of bij alle mensen. Uit een recent onderzoek naar de homeopathische behandeling van verschillende soorten wratten bleek dat 18 van de 19 mensen met plantaire wratten genezen waren na gemiddeld 2,2 maanden. Het meest voorkomende middel was Ruta, voorgeschreven aan 12 van de 19 patiënten. Thuja werd voorgeschreven aan slechts 3 patiënten, en antimonium crud werd voorgeschreven aan twee patiënten.
Deze studie leert ons dat individualisering en het gebruik van goed gekozen middelen noodzakelijk zijn voor de meest effectieve behandeling.
Homeopathisch repertorium vermeldt een aantal middelen voor de behandeling van wratten, namelijk Calcarea carbonica, Causticum, Dulcamara, Natrum muriaticum, Nitric acidum, Thuja occidentalis, enz.

• Calcarea carbonica: Calcarea carbonica is geïndiceerd bij wratten die vlezig, hoornachtig, pijnlijk en aanstootgevend kunnen zijn. De patiënt is meestal kil, lui en indolent, en angstig
• Causticum: Causticum is geïndiceerd bij oude, gesteelde wratten, etterend met grote gevoeligheid voor aanraking. Harde, hoornige wratten die gemakkelijk bloeden. Diepe brandwonden en de gevolgen daarvan. De patiënt is sympathiek en angstig
• Dulcamara: Dulcamara is geïndiceerd bij vlakke en harde wratten op de rug van handen en gezicht. Ook geïndiceerd in de homeopathische behandeling van grote wratten. De patiënt is slechter bij koud, vochtig weer of vochtigheid
• Natrum muriaticum: Wratten op handpalmen en vingers. De patiënt is gevoelig, sentimenteel, terughoudend en wrokkig. Ze hebben ook een uitgesproken verlangen naar zout
• Nitric acidum: Nitric acidum zijn grote, gespleten wratten die jeuken en prikken of bloeden bij het wassen. Deze remedie is ook geïndiceerd voor mensen die angstig zijn voor de gezondheid en zich zorgen maken over kanker. Vaak nuttig bij wratten met een hoornwand rond een centrale depressie of de meer voorkomende plantaire wrat
• Thuja occidentalis: Het meest gebruikte homeopathische middel voor verschillende soorten wratten. Thuja is aangewezen bij geïsoleerde, gekartelde wratten die gemakkelijk stinken of bloeden of bij mozaïekwratten op de voetzool. Het is meestal nodig voor genitale wratten.

Naast de hierboven genoemde middelen zijn er nog een aantal andere. Hier volgen enkele voorbeelden:

1. Mast S, een 10-jarige jongen, kreeg wratten op zijn vingers. Hij kreeg ongeveer om de 15 dagen een nieuwe oogst wratten. De wratten waren zowel plat als ruw, en sommige werden groot en hoornachtig. Hij schaamde zich er erg voor en zijn ouders waren erg ongerust. Hij had ook last van steeds terugkerende infecties van de bovenste luchtwegen. Verdere details wezen erop dat hij overrijp was voor zijn leeftijd, slim, openhartig. Hij was ook een veeleisende en prikkelbare jongen. Hij had een uitgesproken verlangen naar zoetigheid, en zijn thermische toestand was heet. Op basis van een uitgebreid inzicht, werd hem Lycopodium clavatum 200 voorgeschreven. Binnen 3 maanden, was er een volledige verbetering van de laesies. There was also remarkable improvement in his immunity as well as behavior
2. Mr A. Preported for wart on his forehead and fingers. He was also depressed due to financial setback. Basically, he is very reserved, impulsive, and resentful person. He completely improved with Natrum muriaticum 10M.

Above illustrations highlight improvement not only in warts but also comorbidities and overall immunity. Thereby, we see a much more long-lasting relief in warts. Both these cases did not require any external measures.
Acknowledgement
Author expresses sincere gratitude to Dr. Vijaya Patil for her support.
Financial support and sponsorship
Nil.
Conflicts of interest
There are no conflicts of interest.

	Mayo Clinic. Available from: http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/common-warts/basics/causes/con-20021715
	Allen JH. The Chronic Miasms. Vol. 2. New Delhi: B. Jain Publishers; 2007. p. 65.
	Illinois, University of Illinois at Urbana-Champaign, McKinley Health Center. Available from: http://www.mckinley.illinois.edu/handouts/warts.html
	Sarkar BK. Organon of Medicine by Samuel Hahnemann with Introduction and Commentary on Text. Kolkata: M. Bhattacharya and Co. (P) Ltd.; 1980. p. 408.
	Hahnemann S. Organon of Medicine. Reprint. 6th ed. New Delhi: B. Jain Publishers; 1983. p. 236.
	Hahnemann S. Organon of Medicine. 6th ed. New Delhi: B. Jain Publishers; 1983. p. 238.
	Hahnemann S. Organon of Medicine. 6th ed. New Delhi: B. Jain Publishers; 1983. p. 305.
	Ullman D. (© 1995), Scientific Evidence for Homeopathic Medicine, Excerpted from Consumer’s Guide to Homeopathy, (Tarcher/Putnam). Available from: http://www.wholehealthnow.com/homeopathy_pro/research_3.html
	Hpathy Ezine, May 13, 2014. Available from: http://www.treatment.hpathy.com/homeo-medicine/homeopathy-warts/2/

This article has been cited by 1 Homoeopathic treatment of viral warts with Calcarea phosphorica Nidhi Mahajan,Ashish Mahajan,Aditi Bhinda,Sapna Salodiya Indian Journal of Research in Homoeopathy. 2020; 14(4): 279 |