Horizontale gaze Nystagmus (HGN) is een van de drie gestandaardiseerde veld soberheid tests (FST) die de politie gebruikt om te bepalen of een bestuurder heeft te veel gedronken. Bij de horizontale gaze nystagmus test moet de agent de bestuurder opdragen met zijn of haar ogen een pen of een ander voorwerp te volgen. Over het algemeen beschouwt de politie deze test als de meest betrouwbare van de drie alcoholcontroles.
Hier lees je meer over hoe de HGN-test werkt en welke factoren de nauwkeurigheid kunnen beïnvloeden.
Hoe de HGN-test werkt
“Nystagmus” beschrijft een aandoening waarbij de ogen herhaaldelijk en onwillekeurig schokkerige bewegingen maken. HGN verwijst naar het optreden van deze aandoening als de ogen opzij staren.
Veel factoren, waaronder vermoeidheid en stress, kunnen nystagmus verergeren. Alcoholgebruik is blijkbaar ook een van deze factoren. Daarom gebruikt de politie de HGN-test bij onderzoeken naar rijden onder invloed.
Falen voor de HGN-test of een andere FST kan arrestatie tot gevolg hebben en gevolgen hebben voor je DUI-zaak – hoewel je over het algemeen niet aan deze tests hoeft mee te doen als je dat niet wilt.
Hoe de politie de HGN-test uitvoert
Eerst wordt van de agent verwacht dat hij alle visuele afleiding tot een minimum beperkt, onder meer door de bestuurder weg te laten kijken van draaiende zwaailichten en passerend verkeer. Als de bestuurder een bril draagt, zal de agent hem normaal vragen deze af te zetten. Vervolgens vertellen de meeste agenten de bestuurder iets als:
- “Ik ga uw ogen controleren.”
- “Houd uw hoofd stil en volg deze prikkel alleen met uw ogen.”
- “Blijf de prikkel met uw ogen volgen totdat ik u zeg te stoppen.”
De ambtenaar plaatst vervolgens de prikkel – meestal een pen – ongeveer 12 tot 15 centimeter van de neus van de bestuurder, iets boven ooghoogte. Terwijl hij de stimulus langzaam over het gezichtsveld van de bestuurder beweegt, kijkt de agent naar de ogen van de bestuurder.
Terwijl hij de stimulus beweegt, kijkt de agent naar de ogen van de bestuurder voor drie “aanwijzingen” van intoxicatie:
- ontbreken van vloeiende achtervolging,
- nystagmus bij “maximale afwijking,” en
- “begin van nystagmus vóór 45 graden.”
De agent telt het aantal aanwijzingen voor elk oog.
Nauwkeurigheid van de Horizontal Gaze Nystagmus Test
De National Highway Traffic Safety Administration (NHTSA) deed een aantal studies waarbij agenten FST’s gaven aan mensen met bekende bloedalcoholconcentraties (BAC’s). Het doel was te bepalen hoe goed agenten een persoon met een promillage van 0,1% of meer konden identificeren. Volgens de NHTSA toonden de studies aan dat agenten deze dronken bestuurders in 77% van de gevallen correct konden identificeren met behulp van de horizontale gaze nystagmus test. De NHTSA zei ook dat wanneer agenten meerdere FST’s aan een persoon gaven, zij in staat waren om die met .1% BACs ongeveer 80% van de tijd accuraat te classificeren.
Er zijn veel factoren die de betrouwbaarheid van de FST kunnen beïnvloeden. Zo kan het niet volgen van de NHTSA-richtlijnen bij het afnemen van een FST leiden tot onnauwkeurige resultaten. En sommige mensen hebben lichamelijke of geestelijke beperkingen die hun FST-resultaten kunnen belemmeren. Verdedigingsadvocaten vechten FST-resultaten vaak aan op basis van dit soort factoren.