We noemen het de “anorexia-wens”: de wens om te herstellen van de cognitieve symptomen van anorexia (zoals de obsessieve gedachten over eten en de preoccupatie met het lichaam en het gewicht) zonder aan te hoeven komen.
Anorexia is lastig te behandelen omdat zoveel aspecten van de aandoening versterkend kunnen zijn. Vaak voelen zowel de dieetbeperking als het gewichtsverlies als lonend. In het beginstadium van anorexia, wanneer het gewichtsverlies net begint, kunnen er complimenten komen over hoe “goed” je eruit ziet of over hoe beheerst of “gezond” je eten lijkt. Mensen kunnen je vragen om dieet tips of feedback over hoe zij ook kunnen afvallen. Er vormt zich vaak een identiteit rond het dieet en de inspanningen om het gewicht onder controle te houden, wat een gevoel van controle en meesterschap geeft. Tenminste op de korte termijn. Het anorexia gedrag is zelden duurzaam en er is meestal een prijs, zowel in termen van een verslechtering van de gezondheid als met een geest die volledig overspoeld raakt met gedachten over eten en gewicht.
Bij het Columbus Park eetstoornis behandelingscentrum zien we veel mensen binnenkomen die uitgeput zijn door het constante geklets van de geest in relatie tot eten en eten. Hoewel er gemengde gevoelens kunnen zijn over het beter worden, gaan onze patiënten de behandeling aan en begrijpen ze dat, hoe moeilijk het ook is, eten het noodzakelijke onderdeel is voor volledig herstel. Je kunt gewoon niet beter worden van anorexia zonder te eten en het verloren gewicht te herstellen.
Bang zijn voor vet is een kenmerk van anorexia: angst om vet te consumeren en angst om dik te worden. Als mensen met anorexia beginnen te herstellen door hun gewicht te herstellen, zullen ze soms – hoewel niet altijd – zeggen dat ze zich “dik voelen.”
- Laten we het eens hebben over “zich dik voelen…”
- Vetverdeling
- Verraagde maaglediging
- Vervormd lichaamsbeeld
- Dus hoe kun je blijven doen wat nodig is om te herstellen van anorexia, zelfs als je je “dik voelt”. Een paar tips:
- Het is belangrijk om de triggers voor een dik gevoel te herkennen. Een paar van de meest voorkomende waar je je bewust van moet zijn:
- Lichaamsbeeld
Laten we het eens hebben over “zich dik voelen…”
Vetverdeling
In de eerste plaats – en het zal je misschien verbazen dat ik dit zeg – zit er een kern van waarheid in je ervaring dat je het gevoel hebt dat je buik meer uitsteekt… Het is belangrijk om te begrijpen dat vetcellen na ondervoeding zich in eerste instantie bij voorkeur rond je middelste gedeelte zullen afzetten. Dit komt omdat het lichaam eerst en vooral weet dat je essentiële organen beschermd/geïsoleerd moeten worden. In het begin van het herstel maken mensen zich dus vaak zorgen dat hun middenrif groter wordt. Wees gerust, de vetophoping herverdeelt zich in de loop van een paar maanden. Het lichaam wordt sterker onder invloed van verbeterde voeding, dus de spierontwikkeling verbetert, en de vetcellen herverdelen zich gelijkmatiger over het lichaam.
Verraagde maaglediging
Het “zich dik voelen” wordt nog verergerd door een aandoening die vertraagde maaglediging wordt genoemd en die veel voorkomt bij anorexia. Bij langdurige voedselbeperking (zoals bij anorexia) nemen de functies van de spieren langs de maagwand af, zodat het voedsel langzamer door de maag naar de dunne darm wordt geduwd. Het voedsel blijft gewoon langer in de maag, wat kan leiden tot pijn, misselijkheid, een opgeblazen gevoel, winderigheid en een voortijdig vol gevoel bij het eten. Je beeldt het je dus niet in: je maag IS opgezwollen omdat het voedsel er als het ware in blijft rondkoken. Wat essentieel is om weten, is dat dit niet oneindig doorgaat. Over een aantal weken past de maag zich aan, geneest en begint normaler te functioneren. Een opgeblazen gevoel, pijn, misselijkheid en winderigheid verdwijnen.
Dat je je op de een of andere manier dik voelt, kan dus gebaseerd zijn op zeer reële maar onvermijdelijke veranderingen in je lichaam naarmate het weer gezond wordt. Er is helaas geen weg omheen. Het belangrijkste is dus om door te zetten.
Vervormd lichaamsbeeld
Ook al zijn er een aantal zeer reële factoren die bijdragen aan het feit dat je je buik een beetje ziet uitsteken tijdens het herstel… het is de moeite waard om op te merken dat over het algemeen mensen met anorexia niet goed zijn in het nauwkeurig inschatten van hun eigen lichaamsgewicht en vorm. De patiënten die we het meest zien en die zich het meest focussen op hun “dik zijn” zijn meestal degenen in de vroegste stadia van herstel en hebben nog steeds een skelet; in wezen zien ze er ernstig ziek uit en er is geen planeet waar ze als dik zouden worden gezien. Het is dus een op de hersenen gebaseerde, kolossale vervorming van de werkelijkheid die optreedt wanneer het lichaam en de hersenen worden uitgehongerd. Deze vervorming wordt in feite veroorzaakt door verstoringen in de circuits van de hersenen die reeds kunnen bestaan vóór het begin van anorexia, maar die verergeren onder invloed van verhongering. Zonder je te veel te verdiepen in de wetenschap van de hersenfunctie, komt het erop neer dat er bij anorexia een inherente vervorming is in hoe men zichzelf ziet en het is zeer waarschijnlijk dat men zichzelf als “dik” zal zien.
Als de hersenfunctie door voeding wordt hersteld, weten we dat de perceptie begint te normaliseren. Deze verschuiving gebeurt langzaam, dus “dikke” gevoelens kunnen nog enkele maanden na gewichtsherstel aanhouden, omdat de cognitieve genezing de lichamelijke genezing inhaalt.
Dus hoe kun je blijven doen wat nodig is om te herstellen van anorexia, zelfs als je je “dik voelt”. Een paar tips:
Je hebt dit eerder gehoord: Vet is geen gevoel. Je kunt niet dik “zijn”. Je kunt wel vet “hebben”. Dus onthoud dat je een persoon bent en dat het aantal vetcellen op je lichaam je niet kan definiëren.
Tot op zekere hoogte controleren we allemaal ons lichaam, maar mensen die worstelen met eetstoornissen hebben de neiging om dat veel vaker te doen. Het controleren wordt een gewoontepatroon dat ontevredenheid over je lichaam aanwakkert. Wanneer je vaak naar je lichaam kijkt, heb je de neiging om je te concentreren op de delen van je lichaam die je als gebrekkig beschouwt. Dit soort controle versterkt de ontevredenheid; het is alsof je je vermeende gebreken onder een vergrootglas legt en daarbij andere delen van jezelf die je als aantrekkelijk zou kunnen zien, volledig negeert.
Het is belangrijk om de triggers voor een dik gevoel te herkennen. Een paar van de meest voorkomende waar je je bewust van moet zijn:
- Controle van het lichaam is, nogmaals, een veel voorkomende trigger voor gevoelens van ontevredenheid.
- Na het eten, wanneer de maag kan zijn opgezwollen en we ons vol voelen, is het waarschijnlijker om ons “dik te voelen”. Probeer in gedachten te houden dat je maag vol is en misschien uitsteekt, maar dit betekent niet dat je in het algemeen dikker bent geworden. Dikker worden van één maaltijd is gewoon onmogelijk.
- Emotionele triggers: je eenzaam, verdrietig, verveeld, onrustig voelen, angst kan je ertoe aanzetten om standaard aan je lichaam te denken als de kern van het probleem. Wanneer je onder invloed bent van onaangename gevoelens, is het niet ongewoon om jezelf “af te leiden” met het zeer bekende “ik ben dik”-verhaal en dan verder te gaan met het oplossen van problemen hoe je jezelf “niet dik” gaat maken door opnieuw te gaan diëten, sporten enz. Dit is zo’n veel voorkomend proces: eten en gewicht gebruiken als een middel om ongemakkelijke gevoelens te vermijden en/of op te lossen.
- Fysiek je vol, opgeblazen, heet, bezweet voelen, of de druk van strakke kleren kunnen triggers zijn om je dik te voelen. Het is belangrijk om bij jezelf na te gaan of een van deze factoren invloed heeft op hoe je jezelf voelt of ziet.
Lichaamsbeeld
Lichaamsbeeldwerk is een centraal onderdeel van elke behandeling voor anorexia, maar wordt meestal gereserveerd voor latere fasen van het behandelingsproces als het gewicht is hersteld en de hersenen zijn gevoed om optimaal te functioneren (en dus in een positie zijn om volledig te profiteren van lichaamsbeeldinterventies). In de tussentijd is het werk tijdens het herstel minder gericht op het veranderen van hoe je jezelf beoordeelt, maar meer op het je helpen omgaan met de gevoelens die opkomen rond eten en het herstellen van gewicht. Er wordt dus veel gewerkt aan het ontwikkelen van vaardigheden om te tolereren, afleiding te zoeken en vooruit te komen, zelfs als je je bang voelt… en/of “dik”.
Als je worstelt met een negatief lichaamsbeeld of gepreoccupeerd bent met eten en eten, is het zo belangrijk om hulp te zoeken. Bel Columbus Park zodat we je in de juiste richting kunnen sturen voor de steun die je verdient.