In seizoen 2 kwam Sarah Miller bij de cast van Ink Master en wist het publiek voor zich te winnen met haar vasthoudendheid, humor en bovenal talent. Tijdens haar eerste seizoen blies ze de jury weg met haar indrukwekkende realistische vaardigheden en miste ze nipt de hoofdprijs. Als het op erkenning en respect in de industrie aankomt, is Miller echter een van de meest succesvolle deelnemers die de competitie heeft opgeluisterd. Ze keerde kort terug in de serie in seizoen zeven, maar nu is ze terug in de franchise als coach naast Bubba Irwin. Wij hadden de kans om met Miller te praten over waarom ze terugkwam, wat ze heeft geleerd als coach en wat ze graag zou willen zien in toekomstige seizoenen van de serie.
- Wat is er voor jou veranderd tussen seizoen zeven en nu?
- Hoe werd je benaderd om terug te komen voor seizoen 12?
- Wat waren je eerste gedachten over het thema van het seizoen?
- Hoe denk je dat de behandeling van vrouwen in de industrie is veranderd sinds het begin van je carrière?
- Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke tattoo-artiesten?
- Welk advies heb je de deelnemers van dit seizoen gegeven?
- Wat was het moeilijkste aan coach zijn?
- Als je het thema voor het volgende seizoen mocht kiezen, wat zou je dan willen zien?
Wat is er voor jou veranderd tussen seizoen zeven en nu?
Ik heb veel overzees kunnen reizen, ik ben op alle continenten geweest, behalve Australië en Antarctica. Ik heb veel van de wereld gezien en de verschillende soorten tatoeages in elk gebied. Ik voel me daar erg gelukkig om.
Hoe werd je benaderd om terug te komen voor seizoen 12?
Een producent nam contact met me op en vroeg of ik geïnteresseerd was om weer mee te doen. En natuurlijk werk ik graag samen met Paramount en alles wat zij zouden willen doen is fantastisch.
Wat waren je eerste gedachten over het thema van het seizoen?
Ik vond het echt interessant vanwege de dynamiek tussen mannen en vrouwen, maar ook tatoeëerders en onze koppigheid. Door terug te komen als coach kwam alles in een heel interessant licht te staan en er gaan dit seizoen een heleboel coole dingen gebeuren.
Hoe denk je dat de behandeling van vrouwen in de industrie is veranderd sinds het begin van je carrière?
Ik denk dat er een verschuiving heeft plaatsgevonden, meer in het talent dat we zien. Mensen kijken niet meer per se of het een jongen of een meisje is, maar naar het niveau van hun werk en hun vermogen om uit te voeren wat ze doen. Dat is mijn ervaring, vooral van het publiek. Mensen zeggen niet “Oh je bent goed voor een meisje,” ze zeggen in plaats daarvan “Je bent een badass tattoo artiest.” De industrie verschuift iets langzamer, maar er zijn enorme stappen gezet.
Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke tattoo-artiesten?
Toen ik opgroeide, was ik meer een tomboy, dus ik heb het meisjes-meisjesgedoe nooit helemaal begrepen. Ik denk dat ik er een beetje anders in pas dan veel van de vrouwen die nu in de industrie beginnen, maar ik denk dat meisjes over het algemeen wat meer openstaan voor leren of vragen om advies, luisteren en het toepassen. Ik heb het gevoel dat als je als vrouw gedreven, ambitieus en getalenteerd bent en iemand gaat zitten om je iets te laten zien, je een beetje sneller leert. Ik heb gemerkt dat jongens een beetje meer doe-het-zelven zijn; ze doen trial and error. Ze vragen om advies en terwijl jij antwoordt, beantwoorden ze hun eigen vraag. Dat is niet typisch voor iedereen. Er is zo’n brede staalkaart van verschillende persoonlijkheden, leercapaciteiten en talenten in deze branche, en het is heel interessant om te zien waar mensen in passen.
Welk advies heb je de deelnemers van dit seizoen gegeven?
Toen ik meedeed, verloor ik uit het oog waarom ik in de eerste plaats ben gaan tatoeëren. Ik hield van tatoeëren, het was mijn leven en van elk stuk dat ik mag zetten, wil ik genieten, of het nu een script is, een groot portret, of een rugstuk dat meerdere sessies duurt. Er is iets speciaals aan elke tattoo die je zet. Ik heb het gevoel dat ik dat een beetje uit het oog ben verloren toen ik aan het concurreren was, omdat er zoveel andere factoren zijn om rekening mee te houden. Je maakt je zorgen en concentreert je op kleine dingen waardoor je het grotere geheel uit het oog verliest. Het grootste wat ik hoopte mee te kunnen brengen was dat ik er weer een beetje plezier in moest brengen en dat ik van elk project moest genieten zonder onder druk te komen.
Wat was het moeilijkste aan coach zijn?
Het moeilijkste aan coach zijn is dat je de dynamiek van iedereen in je team moet leren kennen. Elke persoon heeft een andere lichaamstaal en ze leren anders. Ze hebben verschillende achtergronden en niveaus van talent. En om iedereen te laten samenwerken is niet iets wat je meteen kunt doen. Als je binnenkomt, moet je jezelf bewijzen om mensen naar je te laten luisteren. Maar, ik heb er echt van genoten om coach te zijn. En gezien hoe het liep, is het zeker iets wat ik weer zou doen.
Als je het thema voor het volgende seizoen mocht kiezen, wat zou je dan willen zien?
Ik zou graag iets anders willen zien. Misschien, in plaats van dat er elke week iemand wordt geëlimineerd, zouden er teams kunnen zijn van mensen die grote projecten aanpakken. Met de tijdslimieten van de show zijn mensen niet in staat om een aantal van de meest spectaculaire dingen te laten zien die je op dit moment in de tatoeagesport kunt doen. Ik zou graag zien dat Ink Master een aantal zware jongens aantrekt en de tijdslimieten uitbreidt zodat er tatoeagesessies van meerdere dagen mogelijk zijn, zodat het publiek de magie kan zien die we kunnen creëren.