Verstopt onder dicht gebladerte en langs een verraderlijke, vervallen trap van honderden betonnen treden ligt een enigma uit de Tweede Wereldoorlog. De nu zwaar met graffiti besmeurde Murphy Ranch ligt genesteld op de bodem van een ravijn tussen Will Rogers State Park, een padvinderskamp en een aanzienlijke, luxueuze woonwijk. Plaatselijke journalisten en ten minste één historicus spreken over het wonder en de mythologie van deze fascinerende historische ruïne.
De Murphy Ranch, die nu eigendom is van de stadsparken van Los Angeles, was oorspronkelijk in de jaren dertig ontwikkeld als een zelfvoorzienend complex. Het werd oorspronkelijk in 1933 gekocht door Jessie Murphy – een persoon die nooit ergens anders is gezien of gedocumenteerd. Ondanks de spookachtige eigenaar werd het terrein ontwikkeld door Winona en Norman Stephens en een Duitser met de naam Herr Schmidt. Het uitgevoerde ontwerp was een installatie van verschillende gebouwen, brandstoftanks, en meerdere enorme reservoirs. Volgens de plannen van Herr Schmidt moest het gehele complex zelfvoorzienend zijn, zelfs als het jaren van isolatie van de buitenwereld zou lijden. Schmidt’s motieven blijven echter het middelpunt van de overlevering.
Een vermoedelijke nazi-sympathisant, Schmidt had een dominante persoonlijkheid. Hij overtuigde de Stephens om zo’n 4 miljoen dollar te steken in de bouw van de ranch in Rustic Canyon. Ondanks zijn indrukwekkende aanwezigheid, werd Schmidt in zijn ambities beperkt door de bezittingen van de Stephens. Plannen om de ranch uit te breiden werden stopgezet omdat de Stephens – hoewel nog steeds loyaal aan Schmidt – geen geld meer hadden. Schmidt bleef, volgens de legende, zijn droom van een nazi-vesting in Amerika najagen tot het einde van de oorlog. Deze droom viel in duigen in december 1941. Onmiddellijk na het begin van de oorlog deden federale agenten van de Verenigde Staten een inval (of zouden een inval hebben gedaan) in het in het bos verborgen kamp. Schmidt en zijn volgelingen verloren hun droom, omdat ze de hele tijd onder het wakend oog van inlichtingendiensten hadden gestaan.
Nadat de Murphy Ranch na de oorlog tientallen jaren verlaten was, beleefde het een korte opleving in de jaren 1960 en 1970. Een kunstenaarskolonie begon er zich te vestigen, net buiten het bereik van het bruisende Los Angeles en Santa Monica. Natuurbranden in de canyon maakten echter een einde aan de renaissance van de Ranch en verdreven de kunstenaarskolonie voorgoed.
Er zijn twee populaire toegangswegen naar Murphy Ranch. De ene is voor wandelaars die van het naburige Will Rogers State Park komen. De andere is vanaf de woonweg Capri Drive. Wandel noordwaarts langs Sullivan Fire Road tot je na ongeveer 2/3 van een mijl aan de linkerkant een betonnen trap bereikt. Als je die mist, maak je dan geen zorgen, er is een andere, meer ronde ingang bij een stel stenen poorten die de oude oprijlaan naar beneden volgt. Als je de route via de trap neemt, voel je je als Rocky Balboa. Je daalt meer dan 500 treden af, meer dan 200 meter hoog. Onderaan zie je, verscholen onder de bomen – als een verloren tempel van weleer – de gemerkte pijlers en leegstaande ramen van de overblijfselen van Murphy Ranch.
De stad heeft de afbraak van Murphy’s Ranch goedgekeurd voor 23 februari 2016. Ga er op uit en ervaar het voordat het weg is!
Update november 2016: De ranch is inmiddels afgebroken.