Savanna, ook wel gespeld als savanne, wordt gekenmerkt door een aaneengesloten graslaag, vaak met bomen of struiken die ver uit elkaar staan, zodat het bladerdak niet dichtgroeit.
Door het open bladerdak kan voldoende licht de grond bereiken om een ononderbroken kruidlaag te ondersteunen die voornamelijk uit grassen bestaat.
Ze worden ook gekenmerkt door een seizoensgebonden beschikbaarheid van water, waarbij het grootste deel van de neerslag beperkt blijft tot één seizoen.
Savanna’s komen in een brede strook over de hele wereld voor, en beslaan een groot deel van het land in de tropen en semi-tropen dat geen regenwoud of woestijn is.
Ze komen voor op alle continenten behalve Antarctica.
De grootste savanne-oppervlakten liggen in Afrika. Ze bedekken bijna de helft van Afrika, meer dan 13 miljoen vierkante kilometer.
Andere grote savannes bevinden zich in Zuid-Amerika, Noord-Australië, India, de regio Myanmar (Birma)-Thailand in Azië.
De savanne beslaat ongeveer 20% van het landoppervlak van de aarde.
De diersoorten in een savanne zijn afhankelijk van de geografische ligging van het biome.
De Afrikaanse savanne, de savanne waarmee de meeste mensen bekend zijn, herbergt een grote verscheidenheid aan dieren. Een korte lijst van enkele van die dieren omvat gnoes, wrattenzwijnen, olifanten, zebra’s, neushoorns, gazellen, hyena’s, cheeta’s, leeuwen, luipaarden, struisvogels, spreeuwen en wevers.
Savanna’s kennen niet de traditionele zomer- en winterseizoenen zoals we die in de Verenigde Staten kennen. In de savanne worden de seizoenen bepaald door de hoeveelheid regen die er valt.
Het droge seizoen is meestal langer dan het natte seizoen, maar het varieert aanzienlijk, van 3 tot 11 maanden.
Savannes kunnen worden onderverdeeld in drie categorieën – nat, droog en doornstruikgewas – afhankelijk van de lengte van het droge seizoen. In natte savannes duurt het droge seizoen doorgaans 3 tot 5 maanden, in droge savannes 5 tot 7 maanden, en in doornstruik savannes is het zelfs nog langer.
Het savanneklimaat heeft een temperatuurbereik van 20° – 30° C (68° tot 86° F). In de winter is het meestal zo’n 20° – 25° C (68° tot 78° F). In de zomer varieert de temperatuur van 25° – 30° C.
Savannes zijn onderhevig aan regelmatige bosbranden en het ecosysteem lijkt het resultaat te zijn van menselijk gebruik van vuur. Zo hebben inheemse Amerikanen de precolumbiaanse savannes van Noord-Amerika gecreëerd door periodieke branden op plaatsen waar vuurbestendige planten de dominante soorten waren.
Toen de mens (Homo sapiens) voor het eerst verscheen, in Afrika, bewoonden zij aanvankelijk de savanne. Later, toen zij meer bedreven werden in het aanpassen van de omgeving aan hun behoeften, verspreidden zij zich naar Azië, Australië en Noord- en Zuid-Amerika.
Inheemse Amerikanen creëerden de precolumbiaanse savannes van Noord-Amerika door periodiek branden op plaatsen waar vuurbestendige planten de dominante soorten waren.
Het woord “savanne” komt van het Taïno woord zabana, dat werd gebruikt om een met gras begroeide, boomloze vlakte aan te duiden. (Het Taino was de taal van een nu uitgestorven inheemse Amerikaanse groep die op de Grote Antillen en de Bahama’s leefde). Het woord kwam bijna gelijktijdig in de Engelse, Franse en Spaanse taal terecht, tussen 1529 en 1555, als gevolg van de Spaanse verkenning van het Caribisch gebied.
Savannes zijn een belangrijk ecosysteem voor de gezondheid en stabiliteit van de planeet en plaatsen van grote schoonheid, die bijdragen aan het menselijk genot van en verwondering over de natuur.
De door de mens veroorzaakte klimaatverandering als gevolg van het broeikaseffect kan resulteren in een verandering van de structuur en functie van savannes.