Het is echt een evenwichtsoefening – om de juiste niveaus in het zwembadwater te handhaven. Als de pH of de Alkaliteit te laag is, of de Calciumhardheid te hoog, kunnen er problemen ontstaan.
Andere zwembadchemicaliën moeten ook in balans zijn en in een bepaald “veilig gebied” liggen – een ideaal bereik voor elke component van de waterbalans die wordt getest.
De kwaliteit van het zwembadwater wordt beïnvloed door het niveau van de pH, dat wordt beïnvloed door de Alkaliteit. Een te hoge pH-waarde van het zwembadwater kan het water vertroebelen of een schilferige aanslag veroorzaken, maar een lage pH-waarde zorgt ervoor dat zwembadapparatuur en oppervlakken geëtst en gecorrodeerd worden.
Het toevoegen van te veel chloor kan huid- en oogirritatie veroorzaken. Aan de andere kant, wanneer de niveaus van ontsmettingsmiddelen te laag zijn in een zwembad, zullen ze niet de kracht leveren om algen, bacteriën of andere verontreinigende stoffen te doden.
Water Balancing chemicaliën zijn belangrijk omdat ze schade aan het zwembad voorkomen, of slechte ontsmetting door chemische niveaus die te hoog of te laag zijn.
Chematiek van waterbalanceringschemicaliën
Waterbalans voor zwembaden betekent in wezen het in balans brengen van de pH-waarde, de totale alkaliteit en de calciumhardheid van het zwembad.
pH meet de zuurgraad of de basische waarde van het water. De pH-schaal loopt van 0 tot 14, en 7 wordt als neutraal beschouwd. Alles onder 7 is zuur, terwijl alles boven 7 als basisch wordt beschouwd. De pH-waarde van het zwembadwater is ongeveer 7,4.
De pH-waarde van het zwembadwater lager dan 7,0 creëert een corrosieve omgeving, of een zure toestand. Voeg een base toe om de pH te verhogen, naar een meer basisch bereik om corrosie te voorkomen.
De pH-waarden in het zwembadwater hebben een ideaal bereik van 7,4 tot 7,6, en hoger of lager, het is niet goed voor het zwembad of de zwemmers. Bij niveaus boven 7,8 zal slechts 50% van uw chloor actief zijn.
Pool pH die hoger is dan 7,8 creëert een scaling of basische toestand. Dit betekent dat er zich schilferige afzettingen kunnen vormen, of problemen met troebel water. Een hoge pH-waarde vermindert ook de werkzaamheid van chloor. Voeg een zuur toe om de pH te verlagen om de vorming en opbouw van kalkaanslag te voorkomen.
Totale alkaliteit meet de hydroxiden, carbonaten en alkalische stoffen in het zwembadwater. Alkaliteit, een nauwe neef van pH, buffert uw pH, waardoor deze stabieler blijft. Wanneer de TA te laag is, is de pH onregelmatig en niet stabiel.
Verhoog de lage alkaliteit door een base aan het zwembad toe te voegen, met name producten met het label Alkalinity Increaser. De totale alkaliteit moet 80-120 ppm zijn. De totale alkaliteit is van grote invloed op de pH-waarde, dus als de pH-waarde niet juist is, moet u de alkaliniteit controleren.
De totale alkaliniteit verlagen door een zuur aan het zwembadwater toe te voegen. Dit is moeilijker dan het klinkt, omdat de pH-waarde ook daalt wanneer u zuur toevoegt. Bepaalde soorten zuur zullen de alkaliteit meer verlagen dan de pH, maar het kan nog steeds een proces zijn van TA verlagen, pH verhogen, TA verlagen, pH verhogen…
Calciumhardheid meet de zachtheid of hardheid van het water. Hard water heeft een hoger calcium- of magnesiumgehalte. Deze deeltjes kunnen zich afzetten op zwembadoppervlakken, lampen en ladders, of kunnen vaak uit de oplossing komen waardoor het water troebel wordt.
Calciumhardheid is een andere belangrijke factor voor elk zwembad. Het water kan troebel worden en er kunnen kalkaanslag en vlekken ontstaan. Het is belangrijk om de calciumhardheid onder de 400 ppm te houden, maar het meest wenselijke bereik is meestal 180-220 ppm.
Wanneer de calciumhardheid te laag is, voeg dan Calciumverhoger toe. Het water is dan te zacht en kan oppervlakken in het zwembad aantasten. Als het niveau te hoog is, kunnen kalkaanslag en troebel water een probleem worden.
Wat heeft temperatuur ermee te maken?
De Langelier verzadigingsindex kan worden berekend door het water te testen op pH, totale alkaliteit, calciumhardheid, cyanuurzuur en, temperatuur. Wanneer het water opwarmt, van 70° tot de hoge 80’s – verandert dit de manier waarop de componenten van de waterbalans op elkaar inwerken.
In het algemeen maakt een hogere watertemperatuur uw water actiever, en is het in evenwicht op lagere niveaus voor TA, CH en pH. Bij koelere watertemperaturen worden hogere niveaus aanbevolen.
De verzadigingsindex gebruikt een temperatuurfactor om u de ideale niveaus voor TA, CH, Cya en pH te vertellen. De wiskunde is een beetje ingewikkeld en er komen grafieken bij kijken, maar Pentair heeft een eenvoudig te gebruiken online verzadigingsindexcalculator.
Andere chemische niveaus in het zwembad
Een volledige analyse omvat het testen van de niveaus totaal chloor en vrij chloor, en van het cyanuurzuurgehalte in het zwembad.
Vrije chloor is de hoeveelheid chloor die beschikbaar is om mee te werken, exclusief gecombineerde chloor, of chlooramines. Wanneer u uw water test met een DPD testkit, kunt u testen op Vrije Chloor (FC) en Totale Chloor (TC).
Trek FC af van TC, en u krijgt CC, of gecombineerde chloor. Als CC hoger is dan 0,3 ppm, is het tijd om het zwembad te shocken om deze verontreinigingen te verwijderen. Het gehalte aan vrij chloor moet ten minste 1,0 ppm zijn
Cyanuurzuur houdt het chloor voor langere tijd in het water vast. Stabilisator wordt toegevoegd aan sommige chloor om te beschermen tegen afbraak – die optreedt door UV-stralen. Wanneer het stabilisatorgehalte in het zwembad laag is, gaat uw chloor minder lang mee.
Het ideale bereik is 30-50 ppm, en beter aan de lage kant omdat nieuw onderzoek suggereert dat hoge Cyaniveaus de chlooractiviteit en -potentie kunnen onderdrukken.
Totaal Opgeloste Vaste Stoffen is een andere belangrijke factor voor de balans van het zwembadwater, hoewel het niet vaak wordt getest, tenzij de omstandigheden van het zwembadwater onbeheersbaar zijn geworden. Wanneer water verdampt, blijven mineralen achter – en naarmate de verdamping voortgaat, raakt het water meer verzadigd, wat het moeilijker maakt voor chemicaliën om succesvol te zijn in hun pogingen. Dit geeft op zijn beurt zwembadvlekken de kans om tevoorschijn te komen en in het zwembad te verschijnen.
De enige manier om TDS te verlagen is om wat water af te tappen en vers water toe te voegen. Aanbevolen niveaus voor TDS zijn minder dan 2000 ppm, of 5000 ppm voor zwembaden met zout chlorinators.
BONUS POOL WATER BALANCE TIPS!
- Test 2-3x per week, voeg indien nodig chemicaliën toe.
- Loop de pomp na het toevoegen van chemicaliën, om te helpen verdelen.
- Voeg één chemicalie tegelijk toe, of voeg ze in verschillende gebieden toe.
- Test en pas aan in volgorde. Eerst alkaliteit, dan pH, dan calcium.
- Gebruik de verzadigingsindex om rekening te houden met de watertemperatuur.
Het niveau van de zwembadchemicaliën kan van cruciaal belang zijn voor de gezondheid van de zwemmers, maar ook voor de gezondheid van het zwembad. Onhygiënisch water, vlekken en corrosie komen vaak voor in zwembaden met constant ongebalanceerd zwembadwater.
Om deze problemen te voorkomen, test en balanceer uw zwembadwater regelmatig, en geniet van uw zwembad met minder rommel, en minder stress!
Alex Malamos
InTheSwim Staff Blogger