Nee, ik ben niet gek. Ja, soms voelen mensen zich aangetrokken tot de speciale menselijke geur van andere mensen. Het klinkt raar, maar zo nu en dan komt er een chemisch compatibele match langs en… dan raak je verstrikt in een fenomeen dat we aantrekkingskracht van lichaamsgeur noemen.
En, nee, je bent niet de enige. Eigenlijk, iedereen die dit ontkent is de buitenbeentje hier. Dat is de kracht van de muskus.
Goed, ik overdrijf misschien een beetje. Ik wil niet zeggen dat je moet genieten van de geur van de ongeparfumeerde oksels van je partner. (Sommige mensen doen dat wel, ik heb ze ontmoet, en dan zeg ik, meer kracht voor jou.) Maar je hebt waarschijnlijk op een gegeven moment gemerkt dat je de natuurlijke muskus van een potentiële partner niet haatte. Of misschien is er helemaal geen geur, maar voelt alleen al het in de buurt zijn van deze persoon bedwelmend door wat hij of zij uitstraalt.
Er wordt veel gediscussieerd over de vraag of mensen op dezelfde manier feromonen afscheiden als dieren dat doen. Sommige parfummerken proberen gesynthetiseerde feromonen te bottelen met de belofte dat het je zal helpen een partner aan te trekken. Ik wilde meer weten over het feromonenfenomeen – als het echt was – dus vroeg ik Lindsey Bordone, M.D., assistent-professor dermatologie aan het Columbia University Medical Center. (Dermatologen zijn ook goed thuis in hormonen en endocrinologie.) Dit is wat ze te zeggen had over feromonen en aantrekkingskracht:
“Mensen hebben geen functionerend ‘vomeronasaal orgaan’,” zegt ze, “dat is wat andere dieren gebruiken om feromonen op te sporen die door een ander dier van dezelfde soort worden afgescheiden. In plaats daarvan voelen wij geuren aan via het reukorgaan. Waarneembare geuren spelen waarschijnlijk een rol bij de aantrekkingskracht, of het gebrek daaraan, van mensen.”
Dus, terwijl sommige verhitte dieren hun staart optillen en wat geile feromonale signalen uitzenden, zijn wij iets anders geëvolueerd. (Onze evolutionaire troeven zijn onder meer Tinder, Grindr en Instagram DM’s.) Dus dan moet het iets anders zijn, als het geen feromonen zijn.
Hier is wat waarheid over B.O. en aantrekkingskracht, zegt Bordone: Het is niet de geur waar je echt aangetrokken tot bent. Het kan zijn dat je er meer vergevingsgezind tegenover staat omdat je je aangetrokken voelt tot de andere persoon en de onderliggende geur die uniek is voor hem. “Een terugkerende hypothese over lichaamsgeur en seksuele aantrekkingskracht is dat iemands immuunsysteem beïnvloedt wat hij of zij als aantrekkelijk ervaart, en ook beïnvloedt wat hun eigen onvervalste geur zou zijn zonder alle persoonlijke verzorgingsproducten.” Een korte opmerking over die verzorgingsproducten: “De gunstige geuren waaruit iemands geur bestaat, zijn meer een combinatie van hun bodywash, shampoo, deodorant, parfum, haarproduct, wasverzachter en andere geparfumeerde producten die ze in het dagelijks leven gebruiken. Hoewel iemands geur uniek is, zijn er veel andere dingen die het uiteindelijke ‘product’ beïnvloeden. Daarom associeer je iemand misschien meteen met de geur van zijn vochtinbrengende crème die blijft hangen als je elkaar kust, of met de onnavolgbare mix van verse producten die hem of haar volgen.
Watch:
Patton Oswalt gaat undercover op Reddit, Twitter, en Wikipedia
Als je dus de mysteries van je immuunsysteem combineert met de onderliggende “geur” die iemand heeft van zijn of haar eigen verzorgingsregime, krijg je een iets beter verklaarbare basis voor aantrekkingskracht. Iemand zou iets van het immuunsysteem kunnen afscheiden – misschien feromonen, misschien ook niet – maar je bent niet gek dat je op dit moment een verhoogd gevoel van aantrekking voor deze persoon hebt. (En ik blijf erbij dat je soms zo gek op een persoon bent dat je zijn of haar muskus vergeeft of zelfs waardeert. We zijn per slot van rekening vleselijke wezens.)
Toen raakte Bordone me met deze onverwachte bal: “Volgens sommige andere theorieën verandert de perceptie van vrouwen van geuren tijdens verschillende momenten in de ovulatiecyclus. Omgekeerd wordt getheoretiseerd dat vrouwen een andere geur afgeven tijdens perioden van ovulatie. De hersenen en het reukorgaan zijn zeer complex, dus het is waarschijnlijk dat er veel factoren zijn in dit selectieproces.”
Hoe je dit allemaal in je voordeel kunt gebruiken, is helaas niet duidelijk, behalve dat je jezelf moet laten zien, misschien op sommige dagen de roll-on moet overslaan (of juist moet omarmen wat het toevoegt aan je eigen unieke geur), en dan maar hopen dat er een geschikte partner voorbij wandelt om een vleugje op te snuiven. Maar schaam je niet voor het waarderen van de geur van een ander mens: het is nog steeds een beetje een mysterie, ja, maar je kunt de wetenschap officieel aan jouw kant beschouwen.