Term
SIMONIE
Definitie
Een heiligschennis die bestaat in het kopen en verkopen van wat geestelijk is in ruil voor wat stoffelijk is. Bij simonie probeert de persoon materiële zaken, zoals geld, gelijk te stellen aan geestelijke zaken, zoals goddelijke genade, en behandelt deze laatste alsof hij of een ander menselijk wezen de volle eigendom heeft van wat werkelijk aan God toebehoort. De term “simonie” vindt zijn oorsprong in het bijbelse verhaal over Simon Magus, die van Petrus de geestelijke macht trachtte te kopen die voortvloeide uit het opleggen van handen en het aanroepen van de heilige Geest (Handelingen 8:18). Simonie omvat zowel overeenkomsten die volgens de goddelijke wet ongeoorloofd zijn als overeenkomsten die de wet van de Kerk verbiedt als grotere bescherming en eerbied voor geestelijke goederen. Zo is het beloven van gebeden alleen in ruil voor een bepaalde som geld simonie, verboden door de goddelijke (natuur)wet. Het verlenen van heilige opdrachten of het verkrijgen van een of andere positie van gezag in de Kerk in ruil voor geld of het equivalent daarvan is simonie die verboden is door de kerkelijke wet. Wanneer simonie in strijd is met de goddelijke wet, is het altijd een ernstige zonde. In andere gevallen hangt de ernst ervan af van de ernst van hetgeen wordt gekocht of verkocht, en van de mate van schandaal die wordt gegeven. (Etym. Latijn simonia, naar Simon Magus.)