De behandeling van uw knobbel of zwelling in de zaadballen is afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Sommige knobbels hoeven helemaal niet te worden behandeld als ze geen problemen veroorzaken.
Behandeling van varicoceles
In de meeste gevallen hoeven varicoceles niet te worden behandeld. Ze veroorzaken meestal geen andere symptomen of problemen op lange termijn.
Hoewel varicoceles soms in verband worden gebracht met onvruchtbaarheid, wordt de vruchtbaarheid van de meeste mannen niet aangetast en er is momenteel niet genoeg bewijs om te suggereren dat de behandeling van varicoceles uw kansen op het verwekken van een kind zal helpen verbeteren.
Als u een varicocele hebt die pijn of ongemak veroorzaakt, kan het in eerste instantie helpen om eenvoudige pijnstillers zoals paracetamol te nemen en ondersteunend ondergoed te dragen.
Uw huisarts kan u doorverwijzen naar een uroloog (een arts die gespecialiseerd is in aandoeningen van het urinewegstelsel) die de optie van een operatie met u kan bespreken als uw varicocele nog steeds voor problemen zorgt.
Chirurgie
In veel gevallen kan een techniek die varicocele-embolisatie wordt genoemd, worden gebruikt om problematische varicoceles te behandelen.
Een piepklein buisje wordt in een ader in uw lies of hals ingebracht en met behulp van röntgenapparatuur naar de aangetaste aderen in uw testikels geleid. Metalen spoelen of een speciale vloeistof worden dan door de buis geleid om de aangetaste aderen te blokkeren. Het bloed zal dan langs de geblokkeerde aderen stromen, waardoor de zwelling die met de varicocele gepaard gaat, afneemt.
De meeste varicocele-embolisatieprocedures worden poliklinisch uitgevoerd, wat betekent dat u niet ’s nachts in het ziekenhuis hoeft te blijven. Het wordt meestal onder plaatselijke verdoving uitgevoerd (u bent wakker tijdens de procedure, maar het getroffen gebied wordt verdoofd).
Varicocele embolisatie is een veilige en effectieve procedure, hoewel u enkele dagen na de ingreep last kunt hebben van zwelling of blauwe plekken op de plaats waar het buisje is ingebracht. Er is ook een klein risico op infectie, dat kan worden behandeld met antibiotica, en er is een mogelijkheid dat de varicocele later terugkomt.
Sommige varicoceles vereisen een operatie om de aangetaste aders direct af te binden of te verwijderen. Dit gebeurt meestal onder algehele narcose (waarbij u slaapt) en omvat het maken van incisies (sneetjes) in uw lies of buik.
Hydroceles behandelen
Hydroceles bij pasgeboren baby’s zijn meestal verdwenen tegen de tijd dat de baby twee jaar oud is. Behandeling is meestal alleen nodig als ze langer aanhouden, of pijn of ongemak veroorzaken.
Behandeling kan ook worden aanbevolen bij jongens of volwassenen met een hydrocele die bijzonder groot is of andere symptomen veroorzaakt. In dergelijke gevallen kunt u worden doorverwezen naar een chirurg om de mogelijkheden te bespreken.
Chirurgie
Bij hydroceles wordt vaak een chirurgische ingreep aanbevolen die hydrocelectomie wordt genoemd.
Bij kinderen wordt een incisie in de lies gemaakt om de doorgang tussen de buik (tummy) en het scrotum af te sluiten, waardoor vocht in het scrotum kan stromen. Bij volwassenen wordt de incisie in het scrotum gemaakt, het vocht wordt afgevoerd en de incisie wordt gesloten met oplosbare hechtingen.
Beide ingrepen worden meestal onder algehele narcose uitgevoerd en de meeste mensen kunnen snel na de ingreep weer naar huis.
U kunt na de ingreep wat ongemak, zwelling en lekkage van vocht uit de wond ervaren, maar dit zou slechts een paar dagen moeten duren. Het nemen van eenvoudige pijnstillers en het dragen van ondersteunend ondergoed kunnen helpen om het ongemak in de tussentijd te verminderen.
Zoals bij een varicocele embolisatie bestaat er een klein risico op infectie na een hydrocelectomie en bestaat de mogelijkheid dat de hydrocele terugkomt.
Behandeling van epididymale cysten
Epidididymale cysten hoeven normaal gesproken niet behandeld te worden omdat ze meestal ongevaarlijk zijn en geen andere symptomen veroorzaken. Als uw cyste echter groter wordt of pijn of ongemak veroorzaakt, kunt u worden doorverwezen naar een uroloog om de mogelijkheid van een operatie te bespreken.
Epididymale cyste verwijderen
Een procedure om een epididymale cyste te verwijderen wordt uitgevoerd onder algehele narcose en bestaat uit het verwijderen van de cysten via een kleine incisie in uw scrotum die wordt afgedicht met oplosbare hechtingen.
In sommige gevallen kan het ook nodig zijn om de bijbal (een spoelvormige structuur achter de testikels die helpt bij het opslaan en vervoeren van sperma) te verwijderen om te voorkomen dat zich nog een cyste vormt.
Net als bij andere ingrepen kunt u een paar dagen na de ingreep last hebben van ongemak, zwelling en lekkage van vocht uit de wond, maar dit zou slechts een paar dagen moeten duren. Het nemen van eenvoudige pijnstillers en het dragen van ondersteunend ondergoed kunnen helpen het ongemak te verminderen.
Er is ook een klein risico dat de wond geïnfecteerd raakt en er is een kans dat cysten terugkomen als de bijbal niet wordt verwijderd.
Behandeling van epididymo-orchitis
Aangezien epididymo-orchitis vaak wordt veroorzaakt door bacteriële infecties, zoals seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) en urineweginfecties (UTI’s), bestaat de behandeling meestal uit een antibioticakuur van 10-14 dagen.
Als uw huisarts vermoedt dat epididymo-orchitis is opgetreden als complicatie van een bofinfectie, worden geen antibiotica gebruikt omdat de bof wordt veroorzaakt door een virus.
In deze gevallen verdwijnen de zwelling en pijn in de testikels meestal binnen een week of twee. Het dragen van ondersteunend ondergoed, het aanbrengen van koude of warme kompressen op uw testikels en het nemen van eenvoudige pijnstillers kunnen het ongemak in de tussentijd helpen verminderen.
Behandeling van liesbreuken
U kunt worden doorverwezen naar een chirurg om de mogelijkheid van een operatie te bespreken om de uitstulping terug op zijn plaats te duwen en de zwakte in de buikwand te versterken.
Deze operatie zal met spoed worden uitgevoerd als er tekenen zijn dat de bloedtoevoer naar het weefsel dat de bobbel vormt, onderbroken (verwurgd) is geraakt, omdat het aangetaste weefsel hierdoor kan afsterven.
Er zijn twee manieren waarop een liesbreukreparatie kan worden uitgevoerd:
- open chirurgie – waarbij één snede wordt gemaakt zodat de chirurg de knobbel terug in de buik kan duwen
- kijkoperatie (laparoscopisch) – een minder invasieve maar moeilijkere techniek waarbij verschillende kleinere sneden worden gemaakt, zodat de chirurg verschillende speciale instrumenten kan gebruiken om de hernia te repareren
Er zijn voor- en nadelen aan beide methodes. Welk type operatie u ondergaat, hangt af van welke methode bij u past en van de ervaring van uw chirurg. Bij beide operaties kunt u dezelfde dag of de dag erna naar huis.
Een liesbreukreparatie is een routineoperatie met zeer weinig risico’s. Hoewel het niet ongewoon is dat een hernia op een bepaald moment na de operatie terugkomt.
Behandeling van testiculaire torsie
Als u een testiculaire torsie hebt, moet u zo snel mogelijk worden geopereerd om de testikel los te maken. Binnen enkele uren na een zaadbaltorsie kan blijvend letsel aan de zaadbal optreden, wat gevolgen kan hebben voor uw vruchtbaarheid of kan leiden tot het verlies van uw zaadbal.
Een operatie voor zaadbaltorsie wordt uitgevoerd onder algehele narcose. De chirurg maakt een snee in uw scrotum en draait de zaadstreng los (de streng die de zaadballen van bloed voorziet). De testikel (of testikels) wordt dan aan de binnenkant van het scrotum gehecht om te voorkomen dat de zaadstreng opnieuw verdraait.
Hoe langer u wacht met de operatie, hoe groter het risico dat de chirurg de beknelde testikel niet kan redden. Uit onderzoek is gebleken dat wanneer mannen binnen zes uur na een zaadbaltorsie worden geopereerd, negen van de tien verdraaide zaadballen worden gered. Als de operatie echter 24 uur wordt uitgesteld, kan slechts één van de tien verdraaide testikels worden gered.
Als het niet mogelijk is de aangetaste testikel te redden, zal de chirurg deze moeten verwijderen en de zaadstreng moeten afdichten. In deze gevallen kan op een later tijdstip nog een operatie worden uitgevoerd om een vervangende kunstmatige (prothese) zaadbal aan te brengen.
Behandeling van zaadbalkanker
Als bij u zaadbalkanker is vastgesteld, wordt u verzorgd door een team van artsen, die samen met u bepalen wat de beste behandeling voor u is.
Dit is afhankelijk van factoren zoals het specifieke type zaadbalkanker dat u heeft en hoe ver de kanker zich al had verspreid voordat de diagnose werd gesteld.
In de meeste gevallen wordt een operatie aanbevolen om de aangetaste zaadbal te verwijderen, soms gevolgd door chemotherapie of bestraling.
Als u wilt, kunt u een prothese in uw balzak laten plaatsen, zodat het uiterlijk van uw zaadballen niet al te zeer wordt aangetast.
In de zeldzame gevallen dat beide zaadballen moeten worden verwijderd, wordt u onvruchtbaar. U kunt echter vóór de operatie uw sperma opsparen, zodat u in de toekomst vader kunt worden.
Lees meer over de behandeling van zaadbalkanker