Kunnen verpleegkundigen tatoeages of piercings hebben?

Of verpleegkundigen tatoeages of piercings mogen hebben op de verpleegschool of in een professionele omgeving, hangt af van het beleid van de organisatie. Kortom, ja, verpleegkundigen mogen tatoeages hebben, zolang ze binnen de richtlijnen van de verpleegschool of de zorginstelling vallen. Met dat gezegd, tatoeage beleid kan variëren van de ene zorginstelling naar de volgende. Als gevolg hiervan is het van vitaal belang om het beleid van de school, het bedrijf en/of de organisatie te identificeren om ervoor te zorgen dat de tatoeages gepast zijn.

De beperkingen kunnen strenger zijn met betrekking tot piercings. Het piercingbeleid hangt grotendeels af van het aantal piercings en hun plaats, maar daar kom ik later nog op terug.

Naarmate tatoeages aan populariteit winnen, veranderen zorgcentra hun beleid en bieden ze meer flexibiliteit voor mensen met tatoeages. Als gevolg daarvan kunnen meer verpleegkundigen en gezondheidswerkers verschillende tatoeages op de werkplek laten zien. Het betekent ook dat zorginstellingen een breed scala aan gekwalificeerde mensen kunnen aannemen voor de benodigde functies.

Welke tatoeages worden beschouwd als geschikt voor het werk

Tegenwoordig staan veel instellingen toe dat verpleegkundigen hun tatoeages redelijk vrij kunnen laten zien. Dit geldt ook voor verpleegkundigen met tatoeages om de pols, met volledige mouwen, en zelfs in de nek. Omgekeerd kunnen meer conservatieve instellingen alleen kleine tatoeages (bijv. 2″ – 3″) acceptabel vinden.

Daarnaast kan de plaatsing van tatoeages een factor zijn onder conservatieve gezondheidscentra als het gaat om wat gepast is. Sommige instellingen kunnen bijvoorbeeld bepalen dat gezichtstatoeages en/of borsttatoeages bedekt of verwijderd moeten worden. Nogmaals, dit geldt niet voor alle instellingen, maar het is belangrijk om de richtlijnen te begrijpen om er zeker van te zijn dat ze op de juiste manier worden gevolgd.

Als de tatoeage niet binnen de richtlijnen past, kan worden geëist dat deze verborgen blijft tijdens het werk of op school.

Naast het plaatsen van tatoeages, kunnen zorginstellingen beperkingen opleggen aan tatoeages die als aanstootgevend kunnen worden beschouwd. Als gevolg daarvan mogen verpleegkundigen alleen niet-kwetsende symbolen (d.w.z. niet-seksuele, niet-raciale, niet-morbide en/of niet-politieke tatoeages).

Voor voorzieningen met een strikt beleid kunnen ze eisen dat verpleegkundigen zelfs de kleinste en minst opvallende lichaamskunst bedekken. Hieronder vallen tatoeages zoals een klein hartje of een naam op de arm of pols. In zeldzame gevallen kan het te wijten zijn aan een strikt uniformbeleid dat vereist dat alle verpleegkundigen een bijpassend uiterlijk hebben. Maar, zoals eerder gezegd, dit is niet typisch voor de meeste zorginstellingen zolang de tatoeage het bedrijfsbeleid respecteert.

Advies voor verpleegkundigen die een tatoeage laten zetten

Voordat verpleegkundigen een tatoeage laten zetten, moeten ze het kledingbeleid van de zorginstelling bepalen. Ook al zijn veel instellingen soepeler met tatoeages, je moet er zeker van zijn dat je de beleidsrichtlijnen niet overtreedt. De beleidsrichtlijnen moeten betrekking hebben op kleding, aanvaarding van haardracht (d.w.z,

Ten slotte, voor verpleegkundigen met tatoeages die niet acceptabel worden geacht, bepaal de juiste manier om de tatoeages effectief te verbergen; vooral als de zorginstelling vereist dat specifieke tatoeages en piercings worden verborgen of verwijderd.

Hoe zit het met piercings?

Het korte antwoord op de vraag of verpleegkundigen gezichts- en/of lichaamspiercings mogen hebben, is: dat hangt ervan af. In veel gevallen mogen verpleegkundigen piercings hebben, zolang ze maar passend zijn voor het werk. In de eerste plaats maakt het uit wat voor soort piercings een verpleegster heeft en waar de bodypiercings zich bevinden. De omgeving waarin een verpleegster werkt, kan ook van invloed zijn op de soorten piercings die wel/niet zijn toegestaan.

Zo kunnen bijvoorbeeld intensive care-afdelingen, spoedeisende hulpafdelingen of risicovolle omgevingen strengere beperkingen opleggen aan de soorten piercings die verpleegkundigen mogen hebben. In deze situaties kunnen verpleegkundigen worden beperkt tot kleine oorpiercings of worden verplicht om piercings tijdens werktijd te verwijderen. Omgekeerd kunnen verpleegkundigen die in een omgeving met weinig risico’s en weinig infecties werken, een soepeler beleid voeren ten aanzien van piercings.

Het vaakst aanvaardbare type piercing voor verpleegkundigen zijn oorpiercings. Deze zijn meestal het minst opdringerig en hebben weinig kans om te blijven haken of een infectie te veroorzaken. In sommige instellingen mogen verpleegkundigen kleine neuspiercings dragen in een omgeving met een laag risico. Grote piercings, zoals neusringen, kunnen in bepaalde omgevingen echter verboden zijn.

Net als bij tatoeages verschilt het van zorginstelling tot zorginstelling wat als een aanvaardbare piercing wordt beschouwd. Bovendien kunnen piercings worden beperkt vanwege het risico van infectie door ziektekiemen, bacteriën en virussen als gevolg van een open of pijnlijke huid. Ten slotte kunnen grote piercings een fysiek gevaar opleveren of het letselrisico voor de zorgverlener vergroten. Uiteindelijk kan dit ertoe leiden dat sommige instellingen bepaalde piercings om veiligheidsredenen beperken.

Types van lichaamspiercings kunnen omvatten:

• Oorpiercings
• Nosepiercings
• Gezichtspiercings
• Tongringen
• Piercings

Factoren met betrekking tot acceptabele tatoeages

Hierna worden de meest voorkomende factoren besproken die van invloed zijn op wat een zorginstelling acceptabel vindt. In het kort, het omvat ontwerpen en plaatsingen voor verpleegkundigen die geïnteresseerd zijn in het krijgen van een tatoeage. Zoals eerder gezegd, varieert dit beleid van zorginstelling tot zorginstelling. Bijgevolg zijn er geen centrale richtlijnen voor alle zorginstellingen, organisaties en gemeenschappen.

Beleid van werkgevers en kledingvoorschriften

Er zijn verschillende overwegingen waarmee verpleegkundigen te maken kunnen krijgen met betrekking tot zichtbare tatoeages/lichaamskunst in specifieke zorginstellingen.

Sommige zorginstellingen hebben flexibiliteit getoond door verpleegkundigen toe te staan tatoeages met volledige mouwen en zelfs tatoeages in de nek te hebben.

Afhankelijk van de organisatie, het ziekenhuis of de zorginstelling, kan van verpleegkundigen worden verlangd dat ze specifieke tatoeages verbergen. In dat geval gebruiken verpleegkundigen shirts met lange mouwen, coltruien, lange scrubs, make-up en/of pleisters om de tatoeages te verbergen. In bepaalde gevallen kunnen verpleegkundigen echter problemen hebben met het verbergen van grote en duidelijke tatoeages.

Zulke tatoeages in de nek of het gezicht kunnen bijvoorbeeld moeilijk verborgen blijven op de werkplek. Als gevolg daarvan kan het gevolgen hebben voor het aangenomen worden bij faciliteiten die deze tatoeages niet toestaan. Pleisters, coltruien en/of lang haar kunnen dan helpen.

Common Techniques Nurses Use to Conceal Tattoos:

• Lange mouwen shirts
• Turtlenecks
• Dress appropriate scrubs
• Make-up
• Band aides
• Hair coverage techniques

De meeste zorginstellingen vereisen dat verpleegkundigen een professionele uitstraling behouden. Dit betekent dat ze professionele kleding moeten dragen en bepaalde tatoeages en piercings verborgen moeten houden voor patiënten en collega’s. Desalniettemin kan het kledingbeleid van zorginstellingen per instelling verschillen. Sommige locaties staan toe dat tatoeages of piercings zichtbaar zijn, ervan uitgaande dat ze niet aanstootgevend zijn en niet in strijd zijn met de veiligheidsrichtlijnen.

Piercings, hun beperkingen kunnen strenger zijn omdat ze een gezondheidsrisico kunnen vormen in bepaalde instellingen. Dit is vooral het geval waar ziektekiemen, bacteriën, virussen en andere micro-organismen zich kunnen verspreiden. Oorpiercings kunnen een van de meer aanvaardbare soorten piercings zijn; de grootte en het aantal piercings kunnen echter een factor zijn bij het bepalen van wat aanvaardbaar is.

Institutioneel beleid kan in de loop van de tijd veranderen

Hoewel een gezondheidscentrum misschien niet toestaat dat bepaalde tatoeages worden getoond, is het belangrijk erop te wijzen dat ziekenhuizen en gezondheidsinstellingen zich voortdurend aanpassen aan de moderne tijd. In feite hebben veel faciliteiten hun beleid gewijzigd om meer flexibiliteit in scrub-uniformen en tatoeages toe te staan.

Omdat de ene faciliteit bepaalde tatoeages niet toestaat, wil dat niet zeggen dat andere zorginstellingen hetzelfde beleid hebben. In feite kunnen afzonderlijke locaties veel flexibeler zijn met wat zij als werkplekgeschikte tatoeages beschouwen.

Tattoos That May Not Be Acceptable

• Large tattoos
• Face tattoos
• Hand and/or neck tattoos
• Tattoos placed in inappropriate locations
• Offensive tattoo designs
• Certain religious symbols
• Offensive language
• Racially offensive tattoos
• political tattoos or sexual content

Some of these tattoos, including hand tattoos, neck tattoos, and arm tattoos, are perfectly acceptable in some settings. Therefore, the previously mentioned section doesn’t apply to all circumstances.

Considerations

As mentioned previously, healthcare facilities may allow nurses to have visible tattoos and piercings. In fact, some nurses have dozens of tattoos without violating dress code policies. Additionally, many nurses have visible piercings as long as it isn’t excessive or disruptive to workplace safety.

Fields such as nurse entrepreneurs have the most freedom since they own their business. Bovendien hebben verpleegkundigen op het gebied van onderzoek of telefonische triage vaak veel vrijheid omdat hun uiterlijk minder opvalt. Omgekeerd kunnen degenen die direct met patiënten werken strengere beperkingen hebben met betrekking tot aanvaardbare kleding/body art.

Piercings en lichaamsaanpassingen

Naast tatoeages kunnen ziekenhuizen en zorginstellingen strikte beperkingen opleggen met betrekking tot piercings en lichaamsaanpassingen. Hieronder vallen piercings in neus, tong en navel en lichaamsaanpassingen onder de huid. Sommige instellingen staan toe dat verpleegkundigen een klein gaatje in elk oorlelletje dragen. Anderen verbieden zichtbare piercings. Bepaal daarom voordat u piercings draagt wat op de werkplek gepast is.